Merhaba öncelikle konumu pazar açtım sanırım, daha önce de parmak egzersizi yaptığımı ama bir duvar hissi olduğunu hissettiğimi söyledim. Buradan birkaç vajinismusu yenen arkadaşımız bana mesaj attılar Allah onlardan razı olsun. Aparatla denememi söylediler bana nasıl aparat yapılacağını anlattılar. Ben de hiç vakit kaybetmeden dediklerini uygulamaya çalıştım, hatta öyle ki buradan çözüm bulacağıma öyle güzel inandım ki biraz kendimi de zorladım bu bağlamda. Hiçbir şekilde de çabalamamış değildim dediğim gibi sadece eşimle yakınlaşmada kendimi çok kasıyordum ve olmuyordu hala da olmuş değil ama büyük ölçüde ilerleme kaydettim ve bunu başarabileceğimizi söyledim, okuyanlar varsa görsünler benim gibi korku içindelerse özgüven gelsin diye. Merak edeni varsa cidden aparatla büyük ölçüde ilerleme kaydediliyor eşimle de denemelere başladım ve tam olmasa da kendimi kasmalarımı kontrol edebildiğimi fark ettim. Evleneli sekiz ay oldu, sekiz aydır da ne yaşadığımı ben biliyorum. Hemşire olmak demek gözünüzde ne oluyor anlayamadım ama bir insanın hasta olduğunu kabullenmesi de çok zaman alıyor. Bunu zaman zaman hastanede de çok görüyorsunuz hemşire arkadaşlar beni anlayacaklar ve mesleki açımın dışında ben de etten kemikten bir insanım böyle bir hastalığı kabul etmemiştim ne yalan söyleyeyim değilimdir ben öyle demiştim kendime. Ben uzun bir süre adapte olamadığımı ve bu yüzden ilişki yaşayamadığımı sandım daha sonra okudum araştırdım böyle bir rahatsızlığımın olduğunu kabul ettim. Eşim de sağ olsun sabretti bu duruma hala da sabrediyor, emin olun göz göze bakmak için evlenmedik.
Vajinismus yaşadınız mı bilmiyorum, tabiki libidomda eşime olan isteğimde bir problem yoktu bunu fark etmem olanaksızdı bu açıdan. O noktaya gelene kadar ön sevişme vb. eşime duyduğum istekte bir problem yok ama istemsizce kendimi kasıyordum bu elimde olan bir şey değildi. Zaten bunun için kabul etmekte güçlük çekiyordum ben ilişki istiyordum ama olmuyordu. Nişanlıyken de evlenene kadar yakınlaşma yaşamadık böylesinin doğru olduğuna olan inancımızdan ötürü.. her neyse olayı toparlamak isterim: ben hemşireyim şu an 23 yaşındayım 16 yaşımdan beri hastanedeyim daha önce de belirtmiştim ama sekiz aydır böyle bir problemle karşı karşıyayım ve vajinismus olduğumu daha yeni yeni kabullenmiştim, ayrıca sanırım yanlış anlaşılıyorum ben doktor karşıtı falan da değilim yaptığım işin neden karşıtı olacağım? üstelik hamile kalmayı öyle çok istiyorum ki bunun psikolojik olarak beni ne kadar yıprattığını bilseniz zannediyorum bir aya da hamile kaldım yazar demezdiniz. Allah hayırlısını versin fakat hamile kalırsam buraya yazmak istemem zaten. Ne yaşadığımızı neler çektiğimizi nasıl hissettiğimizi yazı üzerinden ne kadar aktarabiliriz ki ben de aktaramadım sanırım. Üstte yazan arkadaş cehalet ille de doktor vs diye tekrarladıkça beni geri attığını özgüvenimi kırdığını hissettim ve ben büyük ölçüde yendim yenebiliriz korkmayın demek istedim. İnşallah tam olarak yendiğimde haber veririm. Uzun oldu başınızı şişirmek istemedim ama anlatayım dedim. Hepinize çok teşekkür ederim öyle ya da böyle benim için yoruldunuz haklarınızı helal edin. Sevgiler
