Merhabalar, yaklaşık iki buçuk ay önce özel bir hastanede yüksek bir bedel karşılığında psikolog ve jinekolog tedavisi içeriği bulunan vajinismus tedavisine başladım. Burada birçok hastanın yaptığı gibi parmak ve nefes egzersizleri önerdiler. Tedavi sürecimizde eşim de birkaç kez psikolog görüşmelerine katıldı. Tedavinin başlangıcında bunun bir, belki de iki ay sürebileceği söylenmişti. Tedavi sürecinden önce başka bir cinsel terapistle de 5 seans kadar görüşmüş, ancak bir fayda görememiştik. Hatta bu seanslardan sonra eşimin bana karşı davranışları çok daha olumsuz hale gelmişti. Henüz yeni evliyken aramızda ayrılık rüzgarları esiyordu. Belki de bu sorunun elimde olmayan bir hastalık olduğunu kabul edememişti ve kafasında başka nedenler arıyordu.
Açıkçası bu sorunun yalnızca istemsiz bir kasılma olarak sadece fizyolojik olarak yahut sadece psikolojik olarak ele alınarak yapılacak bir tedavinin eksik olacağını düşündüğümden psikolog ile jinekoloğun ortak çalışacağı bir tedavi paketi daha mantıklı gelmişti. Aradan geçen süreç içinde bize bu tedavi sürecinin iki faydası oldu:
- eşimin bana karşı davranışları düzeldi (çünkü egzersizler sırasında çektiğim çileye, acıya şahit olarak bunun elimde olmadığını bizzat gördü) ve psikolog önerileri de bunu destekledi.
- parmak egzersizi ile vajina bölgeme bir şey girebileceğini anladım.
Fakat bundan sonrası pek de hızlı ve olumlu ilerlemedi... Her muayene benim için fiziksel ve ruhsal bir işkenceye ve çileye dönüştü. Verilen ödevlerde çoğu egzersiz başarıyla sonuçlanmıyordu. Diş dolgusu yapılırken hissedilen şiddetli sızıyı fazlasıyla hissediyordum. Tedavinin psikolog kısmı ise nefes egzersizi dışında kısmen işe yaradı çünkü önerileri romantizm ortamının yaratılması vs gibi zaten bildiğim şeylerdi. Ancak bizde bunu uygulayacak ruh durumu yoktu ve açıkçası romantizmi geçtim, eşimin bana kötü davranmaması bile benim için önemli bir kazanım oluyordu. O yüzden psikoloğun önerilerinin hiçbiri bizim ilişki durumumuza uymadı ve işe yaramadı. Bunları uygulamadan terapiyi başarıya götüremeyiz demesi üzerine sadece jinekolog kısmına ağırlık verdim. Bu süreçte de tek parmak tamamlanıp iki parmak aşamasına geldiğimizde ve bunun için doktor zorlama ile bir giriş yaptığında dayanılmaz acılar çektim, bunu dile getirmeme rağmen tedavi sürecini geliştirmek belki de hızlandırmak adına ısrarcı davrandı. Acı çekmen gayet doğal acı çekmeden olmaz zaten dedi. Geçmek bilmeyen oldukça gergin ve ağrı dolu dakikalar sonunda terden sırılsıklam ve ruhum yaralanmış, kalbim ağrıyarak ayrıldım oradan. Gerginlikten sırtım, boynum tutulmuştu. İki gün bu ruhsal çöküntüyü atlatamadım ve bir haftadır egzersizlerimi yapamadım.
Sonuç: Bugünkü randevuma gitmek için kendimde güç, motivasyon ve cesareti bulamadım. Tedavi süreci psikolojimi altüst etti ve gevşemem gerekirken başka fiziksel ve ruhsal rahatsızlıklara yakalanacak kadar gerildim. Artık parmak egzersizine ve beylik cümlelerle geçiştirilen psikolog önerilerine inancımı yitirdim. Çektiğiniz acıyı ve sıkıntıyı anlamayan ve empati kuramayan insanlar bu problemi çözemiyor. Açıkçası doğal olmayan hiçbir yöntemin işe yarayacağını sanmıyorum. Yutdışından getirttiğim aparat uygulamam da bir işe yaramadı çünkü aparat sert ve düz bir platsikten ibaret, vajinanın düz olmayan yapısına uyum sağlamıyor. Cinsel ilişki, ruhsal bir olay aslında ancak artık bu olaya çok mekanik bir operasyon olarak bakmaya başladım ve bu durum pek de sağlıklı değil çünkü zaten düşen libidomu hepten yok etti. Bu süreç içinde eşimin bana tek desteği iyi davranmak ve sabırla beklemek.... Bunun dışında herhangi bir romantizm duygusundan yoksun ve bana karşı yaklaşımı kendimi kadın olarak hissetmemi sağlayacak, beni uyaracak, ilişkiye hazırlayacak davranışları barındırmıyor. Problemin tüm yükü benim sırtımda ve tüm sancısını ben çekiyorum. Şu an nasıl bir rota çizeceğim konusunda herhangi bir planım ve çözümüm yok. Bu acı ve sıkıntı dolu tedavi sürecini sonladırıp bir daha bu iş için herhangi bir doktora gitmeyi düşünmüyorum. Deneyebileceğim tek şey, bunun doğal olan yolu ve o da benim kadar eşimin çabasına bağlı. Elimden gelen herşeyi gücümün son damlasına kadar yaptığımı düşünüyorum.