- 23 Ocak 2010
- 8.713
- 23
- Konu Sahibi Tiniminimavihanim
- #18.941
merhaba kızlar... 9-10 gün önce yazmıştım. bir ara cesaretlenip egzersiz yapmak için kolları sıvamıştım. ancak gelin görün ki ben daha 1 adım bile atamadım. erteleme hastalığından nefret ediyorum fakat ben bunu sürekli yapıyorum. artık iyice korkmaya başladım nedense ve vajiyi incelerken bakasım bile gelmiyor. eşimden iyice uzaklaştım yabancı gibi geliyor. ama o kadar anlayışlı ki sesini çıkarmıyor. umutsuz vakayım bunu anladım. eşime haksızlık yapıyorum 8 aydır. o da bir erkek nihayetinde.. neyse kimsenin umudunu kırmak istemem. benim biraz kafa dinlemem gerekiyor sanırım. aslında şu an ne yapacağımı bile bilmiyorum.. bunu neden yazdım bunu da bilmiyorum, paylaşmam gerekiyordu sanırım.. herkese iyi akşamlar....
Canım umutsuz olma...
Hepimizde vajili olarak erteleme hastalığı vardı ama üstüne gittik...
Ben de umutsuz vakayım dedim hep. Aynada vajinama bakmayı bırak kız bebeklerin altı alınırken dahi bakamıyordum ama bak yendim...
Ne kadar egzersiz içinden gelmese de üstüne git. Eşin için üstüne git...