Merhabalar. Aylardır bu başlığı okuyorum forumda, neredeyse hepsini bitirdim yüzlerce sayfanın. Bu problemi bir tek ben yaşıyorum sanırken bu kadar insanın tam tamına aynı dertten muzdarip olduğunu görmek tuhaf bir rahatlama hissi de verdi. Başlığı açandan da, tecrübelerini paylaşan herkesten de Allah razı olsun gerçekten.
Ben de 1 buçuk yıldır, yani evlendiğimden beri vajinismus hastalığıyla uğraşıyorum. 31 yaşındayım ve kesinlikle yaşımın da bunda etkisi olduğunu düşünüyorum. 30 yıldır kullanmadığım, varlığını bile ört bas ettiğim, dokunamadığım bir organın şimdi sorunsuz çalışmasını beklemek ne komik. Maalesef bizimki bir toplumda kız çocuğu olmak, kadın olmak çok zor. Kendi organımızı, vücudumuzun bir parçasını "pis" diye biliyoruz, her ay regl döneminde "hasta oldum" diyoruz. Halbuki ne pisiz, ne hastayız, sadece yanlış bilgilerle büyüyoruz.
Her neyse... Ben Kanada'da yaşıyorum arkadaşlar ve buradaki doktorların böyle bir hastalıktan haberi bile yok :) Hiç karşılaşmamışlar. Online tedavi için birkaç doktorla görüşmüştüm Türkiye'den ama başlayamadım hiçbirisiyle. Forumda yazılanları uygulamak için aparat aldım ve ilk boyla deneme yaptım. Öncesinde kulak çöpüyle deneyip girdiğini görünce cesaretimi toplamıştım. İlk boyun girdiğini görmek bile öyle ümit veriyor ki insana. Sevinçten ağladım resmen. Ve çok şükür ki dünyanın en anlayışlı, en destek veren eşine sahibim. Şimdiye kadar hep yanımda durdu, elimi tuttu her konuda. İnşallah diğer boyları da sırayla deneyip bu hastalığı yeneceğim ve buraya ben de müjdeli haberlerle geleceğim.
Şu an bu hastalık yüzünden üzülen, daralan, ferahlamaya ihtiyacı olan herkesin yardımcısı olsun Allah. İnşallah yeneceğiz
Misyonerde dene eşin git gel yapsın daha rahat olur bence bende öyle olmuştu. Islandıktan sonra gitgel çok rahat oluyor . Üstteyken gitgel biraz zor olabiliyor ilk denemeler bende öyle olmuştu erkeğe bırak biraz bence.
Cesaret edebilirsem bir de öyle deneyeceğim. Tamamen artık evet bitti kurtuldum dediğim gün yine buraya yazacağım. Sadece okuyan bir sürü insan var biliyorum belki bende birilerine cesaret veririm önce bu işi artık tamamı ile bi halledeyim 
hangisi tatlım..
ama sprey sıktım inşallah spreysiz de olur 
( Annem bile telefonda "hadi artık bekliyoruz" diye imalı imalı konuşuyor. Bir şey diyemiyorum. Olmuyorsa tedavi olun, diyor hemen. Gerçekten derdim birken iki oluyor bu laflarla. Rabbim hayırlısını versin, kaldıramayacağımız yük vermesin...
