Vajinismus hastasını boşamak...

Ben böyle konularda genel olarak söyle düşünüyorum: Evlilik te kadin erkek fark etmez bir rahatsizlik söz konusu ise ve bu kisi tedavi olmuyorsa veya yeterli kadar caba göstermiyorsa o zaman karsi taraf icin bosanma hakki doguyor. Hastalik veya Rahatsizliklar hepimiz icin, ama burdaki konulardada cok görüyoruz tedavi olmayanlari.
Siz tedavi oldugunuzu söylüyorsunuz. Esiniz sizi aslinda bu sürecte desteklemesi gerekirdi. Bence bunun yapmamasi cahillikten kaynakli birde bir cok insanimiz hep hemen saglik sorunlari icin bir cözüm ister. Bir igne bitirecek, bir hab cözecek. 1.5 sene kisa bir süre degil, ama gercekten tedavi gören bir insani birakmak bence de vicdansizlik.
 
Çaba göstermese, tedavi olmasa haklısınız. Ama konu sahibi tüm gayretiyle çabalamış ve çabalamaya devam ediyormuş. Üstelik sonuna yaklaştığımı hissediyordum diyor. Bu süreçte hiç destek görmeyip, psikolojik şiddet görmüş olmasına rağmen. Vajinismus tedavisinde erkeğin rolü çok büyüktür. Anladığım kadarıyla konu sahibi bu desteği hiç görememiş.
Evet cinsel yaşam çok önemli ama herşey değil. Çiftlerden biri hasta olduğunda, diğeri hala cinsel ihtiyacının derdine düşüyorsa o evlilik çok da sağlam temeller üzerinde değildir. Bizler insanız. Yeri geldiğinde ihtiyaçlarımızı öteleme, önceliklerimizi değiştirebilme kapasitesine sahibiz. Beyefendi bu özelliğini hiç kullanmamış anladığım kadarıyla. Üstelik durumdan dolayı sürekli eşini suçlamış.
 
"vajinusmus hastasını boşamak" diye başlık açmışsınız

tamamen edilgen bir başlık, boşanıyoruz diye değil, "sahibim beni bırakıyor" türünden.

açık konuşayım ki 1.5 yıl eşimle sevişemesem adam ereksiyon olamasa mesela, tedavisinde mırın kırın etse ben de boşanırım. burada cinsellik bölümünde ayda 1 kere ilişkiye girdiğini söyleyen kadınlara boşan diyoruz. eşini 5 sene 7 sene bekleyen erkeklerin eşleri belki çok küçüktür, yaşına toyluğuna veriyordur ama mesela ben bu yaşta bekleyemem. 30+ yaşlarda evlenen insanlar 7 sene nasıl beklesin Allah aşkına?

öte yandan ve en önemlisi
aam gidip annesine özeline anlatıyor (o dakika ben gider boşanama dilekçesini verirdim)
annesi annenizi arıyor (hala mı vermedim boşanma dilekçesini o dakika verirdim)
adam kaba, adam saygısız, adam hoyrat
siz hala "bu hatalığım olsama mutlu bir eviliğim çocuklarım olacaktı" filan diyorsunuz....yani pes ne diyim ki.
bu adamla nasıl mutlu olacaktınız? öyle bir karakterle?

adam çok iyiydi de sadece bu sorunla böyle zıvanadan çıktıysa o zaman yine en başa geliyoruz bu sorun karşıdaki kişiyi de böyle bitiren bir sorunsa zaten boşanma en hayırlısı.

ama bence adam iyi miyi değildi...
 
Eşinizin ciddi hataları var, bu hatalar olduğunda boşansaydınız keşke. Bir taraftan eşinizle empati yapınca ben de 1,5 sene cinsellik yaşamadığım bir evliliği sürdürmek istemezdim. Ve evet ben de boşanırdım. Vajinismus olmasaydınız da bu adamla mutlu bir evliliğiniz olacağını düşünmüyorum.
 
Vajinismus bu kadar yaygın mi toplumda..çok konu okuyorum bununla ilgili burada.
Evet malasef çok yaygın çünkü kadına hep cinseliği hep korkutarak anlatıyorlar zevksiz acı dolu sadace erkeğin zevk aldığını zannederek büyütüyorlar.
Sonra kadın evleniyor bu sefer piskoljik olarak korkudan ilişkiye giremiyor ve bu evrede çok zorlanıyor. Bana kalırsa genelde muhafakar ve eğitimsiz ailede daha fazla alıyor ama bu benim görüşüm çünkü bu baskı çoçukluktan başlıyor kendini geliştirsen bile bazen patlak veriyor.
 
Vajinismus tedavisinin çok zor olduğunu bu sitede okuduklarımdan biliyorum. Ertafımda bu sorunu yaşayan kimse duymadım. Cinsellik benim için hayatın bir parçası olduğundan, 20 yaşımda bile böyle bir şey yaşamadım ve empati yapamıyorum bu yüzden.
Severek, aşık olarak evleneceğim, “yansın geceler” hayali kuracağım ve 1,5 yıl elime mahkum olacağım? Evet zor bir imtihan ama eşinizin ayrılmak istemesini anlıyorum ben. Büyük heves ve beklentiyle evlenip en güzel günlerin bu şekilde heba olmasını kaldırmak çok zor.

Bence eşiniz tedaviyi beklerdi ama 1,5 yıl boyunca sizin ağlamalarınız, beklentileriniz, teselli istekleriniz, ilgilenilmeyi istemeleriniz vs çok yordu onu. Üstüne bir de cincellik olmayınca “niye daha fazla emek harcayayım.” demiş olabilir.
Dediğim gibi sizinle empati yapamıyorum o yüzden hak veremiyorum. Ama eşiniz de bence haksız değil. Sevgiliysen bile 1,5 ay ihmal edilmeye dayanamam; gencecik adam yeni evliyken 1,5 yıl beklemiş. Yeterince anlayış göstermiş bence size. Olmuyorsa zorlamanın anlamı yok demiş.
 
Vajinusmus=aşırı kontrolculüktür. Bu noktada destek almaya çalışın.
Eski eşinize diyecek pek bir şeyim yok.
 
Daha çok eğitimli insanlarda görülüyormuş. Bahsettiğiniz aile yapısı doğru bir ifade mi bilmiyorum ne demek istediğinizi anladım o aileler kızları erkeğe itaat telkiniyle büyütüldüklerinden daha az görülüyor olabilir.
 
Ayrilirdin cirilla çünkü sevisemedigin adama bir süre sonra merhamet,tahammül,şefkat besleyemiyorsun. Günden güne eksiklik hissi,nefes almasının dahi batması,anlık ve git gide şiddetlenen öfke nöbetleri geliyor insana. Cinsel hayat tahammül seviyeni yukarı çekiyor,yokluğunda da düşüşe geçiyorsun. Sürekli sorgulama halinde olduğun için günlük hayata bile adapte olamıyorsun. Eve döneceksin aynı mutsuzluk,ise gideceksin aynı mutsuzluk. Beden de aç ruh da. Sarilmalar,öpüşmeler hep yarım yamalak. Biliyorsun ki o kadarlık,devamı gelmeyecek. El el üstünde oturmak koyuyor bir süre sonra,ya bu çizgide kabulleneceksin ya aksiyon alacaksın,insan o duruma geliyor.
 
Eğitimli derken bireyin aile eğitimini kastettim aslında çünkü çoçukken başlanıyor cinsel baskı birey kendini gelistirip egitim alıp kariyer olsa bile ilişki sırasında tıkanıp kalıyor.
Malasef ülkemizde bir çok kadın kız çoçuğu bu baskılara kalıyor ve bunları aşmak birey için herzaman kolay değil.
 
Ayrıca bu ülkede kızların bir çoğu saçma sapan gerdek gecesi hikayeleri ile büyüdü böylece başladı korku.
 
Bence çok doğru bir yorum bu bir süre sonra tahammül azalarak bitmiş belli ki..
 
Alakası yok maalesef, ne egıtımli ınsanlar ve aılelerı var vajinusmus gecmısi olan. Gayet egıtımli bir ailede buyudum bu konularda asla baskı da gormedım, arkadaşlar arasında kotu seyler de duymadım ama maalesef bunu ben de yasadım.
 
Konu sahibinin eşi doktora giderken bile boşuna gidiyoruz demis? Tedavisinin son aşamasında bırakıp gitmiş...
Bence bir daha düşünün ertelemek mi ?
Bak gerçekten diyorum bu hastalık zor yaşamış biri olarak söylüyorum ne doktoru kaldı ne piskoloğu .. ama hepsinde eşim yanımdaydi. Doktora gitmeme rağmen yine fayda olmadı.
Napsaydi eşim de beni mi boşasaydi?
En son burda okuyarak yendim arkadaşlarımın sayesinde, egzersizleri yaparken de esim yanimdaydi hep destek oldu. Yani demek istediğim o ki konu sahibinin eşi biraz yanında olsaydı böyle olmazdi.

Bu arada yendikten sonrası da önemli, yendik hadi kurtulduk denilecek bir hastalık değil.
 
Son düzenleme:
merhaba öncelikle. hırbonun tekinden kurtulduğunuz çok iyi olmuş. yatın kalkın dua edin.

ben de vajinusmus tedavisi gördüm. nişanlıyken tedavi gördüğüm için başka bir başlıkta kınandım burayı atlıyorum. yaşamayan bilmez diyorum çok zor bir süreç.

camdaki kıza benzer bir şekilde yetiştirildim, güzel başarılı namuslu akıllı biricik temiz kız. nişanlımla tanıştım çok sevdim onu, hazır imkanımız varken deneyelim dedik. olmadı, böyle bir şey beklemiyordum asla başıma gelmez diyordum geldi. her neyse nişanlım acele etmeyelim deneriz sakin ol vs dedi de dinlemedim. google yazdım bulduğum ilk doktora gittim ilk denemede. jinekologa gittim bu arada ilk başta psikologa gitmenizi önermem. çünkü benim gibi normalden daha küçük bir zarınız olabilir. doktor muayene etti ve operasyon şart dedi. o operasyon masasını unutmam asla. yanımda nişanlım elimi sıkıca tuttu gözleriyle sesiyle hep beni yatıştırdı operasyon sırasında. ona duyduğum minnet sonsuz.

sonra o falluslara geçtik. en küçükte bile ağladım. çocuk hemen düşünmememe rağmen çocuğum olmayacak diye ağladım. her aşamada ağladım. ama sonra her aşama kolay geldi. fallusla 4 gün çalıştık doktorumla. sonra da nişanlımla da yine yapamıyorum olmuyor diye çok ağladım.

neyse hepsi geçti. doktor tane tane anlattı. orada acı hissettiğimiz şey aslında baskı basınç acı değil. jinekolojik muayene oldunuz mu? belki bendeki problem sizde de vardır.

bu süreçte sabırlı eş önemli. sizi yarı yolda bırakan adamla yürümez bu süreç. eğer yeterli cesaretiniz varsa bazı doktorlar eşsiz de tedavi ediyor bu hastalığı.

rabbim kimseyi bu dertle sınamasın diyorum. siz de umudunuzu asla kaybetmeyin. kendi hikayemi yazdım çünkü insanlara umut olsun istiyorum. uzun ve zorlu bir süreç evet ama sabrın sonu cidden selamet.

allah yolunuzu hep açık etsin. hep iyi insanlarla karşılaştırsın.
 
Arkadaşlar okuduğunuzu anlamıyorsunuz kendi görüşüm olduğunu belirttim zaten yazıda neden kendi görüşlerinizi ısrarla belirtmeye çalışıyorsunuz.
Benim eğitimden kast ettiğim okul,lisans falan değil. Bir çoğu okul okumayı meslek sabibi olarak görürsunuz. Bir çok lisans mezunu tanıdığım iyi kariyelere sahib insanlarin kafa yapısı bazen elli yıl önceki kafa yapısında.
Eğitim asla bitmez ölünceye kadar çünkü ucu açık sonu yok sırf meslek sahibin olayım kafası değil her neyse uzatmayalım iyi günler..
 
Hayır gayet okudugumu anladım sız kendi gorusunuzu belirttiniz ben de kendi gorusumu. sorun ne anlamadım?
Ayrıca evet haklısınız her egıtımlı ınsan anlayıslı veya bilgili olmuyor kafası eskıde kalmıs oluyor. Boyle acıklayınca daha net anlasıldınız.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…