üzüntü,mutsuzluk ve hamilelik...

 
İyi günler bende 1.buçuk aylık hamileyim ve sevinemiyirum.içimde bir skntı daralma var. Hiçbirşey gelmiyo içimden. Esim le hiç skntm yok ama.kendimi mutsuz hissediyorum.bunaliyorum.ağlıyorum. ne yapabilirim. Yardımcı olurmusunuz
 

Ben de bir tek ben yaşıyorum sanıyorum. 13. haftaya girdik. Bir sıkıntı,bunaltı, endişe anlatamam.
 
Canım hepimiz zaman zaman üzüntü yaşıyoruz.
Kimsenin hayatı mükemmel değil.
Ben de hem üzüntü, hem iş stresi yaşıyorum. Kafama bir sürü şey takılıyor.
Eminim bebek de hissediyor ama yapabileceğimiz bir şey yok.
Tek elimden gelen o üzüntülü anlarda bebeğim olacağını hatırlamak ve kendimi mutlu etmek.
Çünkü anne olmak ve dünyaya bir canlı getirmek, bir kadına verilebilecek en güzel armağan...
 
Ya yanliz olmadigimi. Bilmek beni biraz rahatlatti bende 16 haftalik hamileyim allahim icim nasil daraliyor sanki yumruk var bogazimda herseye agliyorm gizli gizli herseyden cabuk bunaliyorum sıkılıyorum nasil geccek bilmiyorm bu bebegi cok istedim simdi allah nasip etti ama tadini cikaramiyorum hep icimde bi his var sanki basima kotu bisey gelmis gibi oturup kara kara dusunuyorum of puf diyorum ama ortada bisey yok allahim bisey olcak da malummu oluyor diyordum ama hemen herkesde olmus bu
 
Ayy beni tarif etmişsin cnm vallaha, 13. haftalık hamileyim ama iş yaparken kaygılıyım, çalışıyorum zor oluyor acaba yanlış mı yaptım, çocuğa birşey mi oldu diye diye zaman geçiyor.Doktora sordum normal geçer diyor ama korkuyorum ben üzerimde kalmasından.
 
Nasilsin cnm atlatabildinmi biraz ben yanliz olmadigimi okuyunca iyi geldi ve bu bize beynimizin bir oyunu belkide seytan vesvese veriyor bunu boyle dusunup atlattim biraz ve kendime ugraslar buldum kapi susu magnet yapiyorm tütü etek yapiyorum cinsiyetimiz erkek ama ben ugras olsun diye yapiyorm bazen alan oluyor satiyorum boyle seylerle ugras bos vaktinde örgü ör ben bi battaniye bitirdim bile
 

Öncelikle yıllar önce böyle bir başlık açıp hislerime tercüman olmuş bir anneye rastlamak kendimi inanılmaz derecede yalnız ve çaresiz hissettiğim bu dönemimde psikolojik olarak beni pozitif etkiledi. Bir yerlerde bir zamanlar benim gibi birisi varmış dedim kendime.Aslında duygularımız,yaşadıklarımız ve düşüncelerimiz ne kadar da birbirine benzermiş. “Keyfini çıkart hamileliğinin” cümlesini duymaktan usandığım 35. Haftalık gebeliğimden yazıyorum size. 15 sene önce hissettiklerinizi kalbimin derinliklerinde yaşarken,o dönem içinde bulunduğunuz hayatın bir başka benzerinde hayata tutunmaya çalışıyorum.Umarım şu an hayal ettiğiniz ve hak ettiğiniz o mutlu hayatı yaşıyorsunuzdur.sevgilerimle
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…