Merhaba. sorum annem ile ilgili. bugüne kadar bir uzmana götüremedik kendisini , o nedenle size ayrıntılı olarak yazamak istedim, bize bir yol gösterin zor durumdayız. Annemle babam evlendikleri günden itibaren geçimsizlikleri olmuş. Dönem dönem bu sorunlar ortaya çıksada aile büyükleri tarafından kapatılmış. Sorunlar babamın iş değiştirmesi ile büyüdü. Ben 13 kızkardeşlerim 7 ve 8 yaşındaydılar. Annem ve babam bizi bırakıp köye gittiler, biz okul için şehirde kaldık. Bu dönemde babamın işleri yolunda gitmediği için bize çok yüklendi. Sürekli dayak, hakaret eziyet etti. Akrabalar ile görüşmemizi yasakladı, annem bu dönemde boşanmayı aklına koydu ama babamdan çok korktuğu için cesaret edemiyordu. Ben üniversiteyi kazandığımda sürekli benim hepimizi kurtaracağımı söylerdi. Ben üniversite 2 deyken annem hamile kaldı ve sırf erkek çocuk olacak diye ölüm riskini göze alarak doğurdu. 3 kızı olduğu için ezildiğini oğlan olunca babamın ona daha iyi davranacağını düşünüyordu ama olmadı. Babam gene aynı babamdı. doğan kardeşim annenin yaşının ileri olmasından dolayı sağlıksızdı. Sürekli hastalanıyordu ve hastalığının nedeni uzun süre bulunamadı. Bu sürede babam bizi ve annemi hırpalamaya devam etti. Kardeşim 2 yaşını geçtiği hastalığının alerjik olduğu anlaşıldı ve tedavisine yön verildi. Bu dönemlerde babam yine üstümüze çok geldi ve bir gün annem ile beni hastanelik etti. Annemi ağır yaralandı. Hastanede annemin beyin travması geçirdiği söylendi. Bu olaydan sonra annem tamamen değişti. Huyu suyu herşeyi yavaş yavaş garipleşmeye başladı. Herkese herşeyi anlatmaya başladı. Sürekli biz açız, biz muhtacız şeklinde konuşur oldu. 3-4 ay sonra kardeşimin hatırına tekrar babamla barıştılar ama annem eskisi gibi değildi. Kavgalara sebep veren annemdi bu sefer, bana aşırı derecede yüklenir oldu, babam para vermediği için tüm yükü benim sırtıma verdi. Okurken çalışmaya başladım. Fakat bunlarda yetmedi annem olur olmaz şekilde inadına babamı kızdırır oldu. sonunda gene babamdan dayak yedik ve annem babama boşanma davası açtı. Kendi annesi, babası ve biz dahil herkese küstü , boşanmasını istemediğimiz için. Çünki kardeşim hastaydı ve sağlık masraflarını babam karşılıyordu. 1 yıl süren dava süresince annem ve biz dedemlerde kalmaya başladık. Annem kız kardeşlerimden birini ve erkek kardeşimi yanına alarak beni diğer kardeşimle dedemlerde bıraktı.Ben o dönemde işsizdim bana çok sorunlar yaşattı . İşe girdim ve anneme maaşımın büyük kısmını vermeye devam ettim. Dava sonunda annem boşanmaktan vazgeçti. Bu arada biz tüm akrabalarla ve babamla birbirimize girdik. Annem babamdan nafaka ve ev aldı. Biz ananemlerde kaldık. Babamda köydeki evinde yaşamaya devam edecekti. annem bu dönemlerde sakindi. 2-3 sene sonra kız kardeşim evlendi. Önce itiraz etti, sonra düğünde nişanda ufak tefek problemler çıkardı, çeyizimizi yapmak için söz verdi ama yapmadı, düğün zamanı yapacağı şeyleri yapmayım hepimizi ortada bıraktı. İyi kötü kardeşim evlendi ama annem pek kabullenemedi bu durumu. Ben annemin gönlü olsun diye babamdan aldığı eve tadilat yaptırdım. Tam işin ortasında kavaga koparttı yine ,istemiyorum eski haline getir diye, sonra yalvar yakar işi bitirdik ama memnun olmadı, başka şeyler de istedi. Bu arada sürekli beni evlendirmek için çaba harcıyordu. Tanıdık tanımadık herkes ile beni görüştürür oldu. Hayır dediğimde evde kaldın diye yüklendi, evet desem ayrıl istemiyorum beeğenmedim diye kavga çıkartıyordu. Sonunda 2 ay gibi ıkısa bir sürede ben evlendim . Annem ne olduğunu bile anlamadı. İtirazlarımızıa rağmen ben evlendikten 1 ay sonra başka şehirde bizim haberimiz yokken rahim ameliyatı oldu, yanlış yapılan ameliyat yüzünden ölümden döndü. Sırf beni ve kardeşlerimi başına toplamak için yaptı bunu, bize mecburum dediği ameliyatı kendi isteğiyle yaptırdığı ortaya çıktı. İyileştikten sonra diğer kızkardeşim nişanlandı. Burda film koptu.... Annem kardeşimi evden kovdu, hepimizin eşlerini suçladı, aylardır bize etmediği eziyet kalmadı. Kardeşim ve nişanlısının aldığı hediyeleri benim evimin önüne fırlattı, bütün herkese çocuklarım beni terk etti açım susuzum diye konuşmuş ve hala devam ediyor. 2 aydır dedemlerin yazlığında ve bi arkadaşının evinde kalıyor. Güya orda erkek kardeşimi hastaneye götürüyor, tedavisini yaptırıyor. Şimdi gelmiş bu hastane düzgün değil beğenmedim Ben Hacettepe ye gidecem, oğlum ölüyor. Çocukta herhangi bir hastalık yok ama annem tüm bölümlere götürdü, yaptırmadığı test kalamadı. Ananem annemin yaptıkları yüzünden kalp krizi geçirdi, annem acımadı bile... Nereye gitse kimi görse hakaretler yağdırıyor ve bundan da rahatsız olmuyor. Çok nazik kibar bir kadındı sürekli küfreder oldu, kardeşim 11 yaşında ve sürekli annemin yanında çocuğun ruh sağlığı bozuldu tedavi görüyor ölüm korkusu oluşmuş çünki annem sürekli öleceğini onu kurtacağını söylüyor. Her yaptığını gayet bilinçli yapıyor. Böyle bilinçli bir kişiye nasıl yaklaşılır ve tedavi edilebir. Teşekkürler ...