Uzun ilişki sonrası kendimle vakit geçirmekte zorlanıyorum

Merhaba kısa bir özet geçmek istiyorum durumumu

7 yıldır ailemden farklı şehirde düzenli bir ilişki yaşıyordum sürekli beraberdik vs. Son 3 yıldır çalışıyordum küçükte olsa kendi düzenim, param, sorumluluklarım vardı. Çok sancılı olan 1 yıl sonunda geçtiğimiz aylarda evliliğin arefesinden dönerek ayrıldım. Şükür. Ailem o şehirde kalmamı istemedi hak vererek aile evine döndüm, iş hayatımda yorucu gidiyordu zaten, artık bi süre hiçbişeyi kaygı etmeden biraz dinleneyim dedim 3 ay dinlendim çok da dengeli atlattım herşeyi. Biraz kendi kendime vakit geçirmeye alışmaya calıştım. Tek basıma yüzmeye, yürüyüşlere gittim vs. Çünkü son 7 yıldır hep bir çifttim bunları yaparken. Ailemin bulundugu yerde mesleğimi yapamıyorum ve artık dinlendim hareketsizlikte sıkmaya basladı diye etraf sehirlere iş bakınırken anladım ki geldiğim şehir benim için en iyisi her türlü çevrem olan sevdiğim ve bildiğim bir şehir, farklı bir yerde 0 dan başlamaya korktum ve döndüm iş bulup tekrar buna pişman değilim. Eski nişanlım ve ailesi tarafındanda ayrılık sonrası bir sorun oluşmadı ailemin endişesi buydu o şehirle alakalı.

Gelgelelim sabah 7 de evden cıkıp aksam 7 de evde olmama rağmen yalnız hissediyorum biraz. Arkadaşlarım, arayan soranım da var haftada bikaç gün görüşüyoruz ama bu rutinde olup hergün özel birisiyle birşeyler paylaşamamak bana tuhaf hissettriyor, içim paylaşmak çekiyor. Aslında hobilerim de çoktur hayatı seviyorum. Yapmaktan zevk aldıgım şeyler var ama orada bir boşluk var işte beni yalnız hissettiren. Bu kesinlikle eski nişanlı özlemi falan değil de. Hani ben yine aktif şekilde yasayayım ama bunu biriyle beraber hep iletişim halinde cogu şeyimizi paylaşıyorken yapayım istiyorum. Birisi bunlara şahit olsun gibi. Kendi kendime vakit geçirmekte zorlanıyorum. Yapacak şey bulamadığımdan değil, ama belki de yeterince mesgul edemiyorum kendimi emin değilim neler yapabilirm sizce?

Bu hissiyattan kurtulmak için anlamsız ilişkiler yaşamak da istemiyorum o yüzden bişeyler daha katmam gerek hayatıma sanki.

O bağ kurma hissini en iyi veren canlı bence kedi.
Kedim yaşarken eve gitmek için can atardım. Evlendim çocuğum oldu hala bir kediyle yaşamak istiyorum.
Bakabilecek, ömür boyu yoldaş edebilecek durumdaysanız ben başka türden bir canlıyla kurulan ilişki derim.

Oraya dönünce gelen yalnızlık hissi onunla olan hatıralarınızın orda olmasından kaynaklı sanırım. Onu özlemeseniz bile orda çift olarak bir şeyler yapmışsınız. Onların yerine yenilerini koyun. Yeni anılar oluşturun. Ailenizleyken onlar vardı yalnız bir şeyler yapsanız da. Şimdi hiç kimsenin olmaması sorunu. Üstteki yorum sahibinin dediği gibi kedi harikadır. İşten, çevreden faydalanın eşlik etmeleri konusunda.

Khomyuk .!.:

O bağ kurma hissini en iyi veren canlı bence kedi.
Kedim yaşarken eve gitmek için can atardım. Evlendim çocuğum oldu hala bir kediyle yaşamak istiyorum.
Bakabilecek, ömür boyu yoldaş edebilecek durumdaysanız ben başka türden bir canlıyla kurulan ilişki derim.

Genişletmek için tıkla...

Konuyu okurken aynısını düşündüm.

Bakabilecek durumdaysanız sokaktan bir can kurtarın derim. Bakması görece kolay, çok masrafı da yok. En tatlı can yoldaşı minik bir kedicik size iyi gelecek

Bazen kendini tanıyıp tam kimliğini keşfedemeden genç yaşta birliktelik yaşayanlar kendi başına olmayı eksiklik gibi görebiliyorlar. Uzun süreli ilişkinin de bir payı vardır ama aynı kapıya çıkar. Kendi kendinize dönüp kim olduğunuzu sizi neyin her sabah uyandırıp hayata tutunduğunuzu bulmanız gerek. Bu eş veya iş olmamalı. Tabii bir hayır işi , sanat, müzik bs. sektöründe çalışıyorsanız bu işiniz de olabilir. Tutkunuzu bulmanız gerek. Memlekette hayat şartlarından ve gelenek belasından, nüfusun %85 inin en büyük derdi ay başını getirmek ve 20 lerde evlenip yuva kurmak. Böyle olunca bu biraz zorlaşıyor.

Dreamies .!.:

Konuyu okurken aynısını düşündüm.

Bakabilecek durumdaysanız sokaktan bir can kurtarın derim. Bakması görece kolay, çok masrafı da yok. En tatlı can yoldaşı minik bir kedicik size iyi gelecek

Genişletmek için tıkla...

Çok da severim kedilerle iç içe büyüdüm ama eşyalı olduğu için kaldığım apartta yasakmış

Wizardmom .!.:

Bazen kendini tanıyıp tam kimliğini keşfedemeden genç yaşta birliktelik yaşayanlar kendi başına olmayı eksiklik gibi görebiliyorlar. Uzun süreli ilişkinin de bir payı vardır ama aynı kapıya çıkar. Kendi kendinize dönüp kim olduğunuzu sizi neyin her sabah uyandırıp hayata tutunduğunuzu bulmanız gerek. Bu eş veya iş olmamalı. Tabii bir hayır işi , sanat, müzik bs. sektöründe çalışıyorsanız bu işiniz de olabilir. Tutkunuzu bulmanız gerek. Memlekette hayat şartlarından ve gelenek belasından, nüfusun %85 inin en büyük derdi ay başını getirmek ve 20 lerde evlenip yuva kurmak. Böyle olunca bu biraz zorlaşıyor.

Genişletmek için tıkla...

Kesinlikle öyle daha ne olduğumuzu anlamadan birlikte büyüdük ve benim hala yolum olmasına rağmen, hayatı anlamlandırmam, değerlerimin daha net oluşması ve bunları farketmem, kendimi kandırmadan kendimi anlayıp ifade edebilmem vs daha yeni oluştu bunlar yani.

Bahsettiğiniz kadar olmasa da tutkularım var ama beni sabah uyandıran şeyin ne oldugunu bilmiyorum yine de öyle günü kurtarmalık rastgele yaşayan birisi de değilim bence. Bundan sonra da günümü kendi zevk aldığım ve kendimce anlamdırabildiğim şekillerde geçirmeye çalışacağım ama tek takılmak bi tık zor değil mi sizce de, yoksa böyle bir çoğunlukta var mı ? benim gözlemlediğim pek yok

7 yıldır hayatınızı biriyle paylaşmışsınız şu anda yalnız hissetmeniz çok normal. Zamanla bu hissiyat geçecektir o zaman size göre uzayadabilir, kısayadabilir. Bu konudan odağınızı kaldırırsanız zamanla aslında kendinizle ne kadar keyifli vakit geçirebildiğini göreceksiniz, bu süreç şimdilik çok normal.

Zamanı geldiğinde de yeniden ilişki yaşayacaksınız zaten, umarım daha mutlu olursunuz.

electronica .!.:

Kesinlikle öyle daha ne olduğumuzu anlamadan birlikte büyüdük ve benim hala yolum olmasına rağmen, hayatı anlamlandırmam, değerlerimin daha net oluşması ve bunları farketmem, kendimi kandırmadan kendimi anlayıp ifade edebilmem vs daha yeni oluştu bunlar yani.

Bahsettiğiniz kadar olmasa da tutkularım var ama beni sabah uyandıran şeyin ne oldugunu bilmiyorum yine de öyle günü kurtarmalık rastgele yaşayan birisi de değilim bence. Bundan sonra da günümü kendi zevk aldığım ve kendimce anlamdırabildiğim şekillerde geçirmeye çalışacağım ama tek takılmak bi tık zor değil mi sizce de, yoksa böyle bir çoğunlukta var mı ? benim gözlemlediğim pek yok

Genişletmek için tıkla...

İmkan dahilinde İyi kaliteli arkadaşlık edinebileceğin ortamlara gir. Kurslar, sanat, okuma, spor vs.