Merhaba hanımlar, iki yıldır sevgili olduğum adamla altı ay önce nişanlandık. Ben İstanbul’da yaşıyorum, nişanlım Ankara’da. İş güç durumlarından da sık sık görüşemiyoruz. Başlarda da uzak mesafe ilişkisi yaşıyorduk ama her şey yolundaydı bana karşı çok ilgiliydi, her gün fırsat kollardık konuşabilmek için mesajlaşabilmek için. Ama şimdi öyle değiliz ve bu durum çok canımı sıkıyor. Sadece gün sonunda telefonda konuşuyoruz, mesajlaşma ise hiç kalmadı sadece birbirimizi arayamıyorsak mesajdan haberleşiyoruz. Eskiden bana güzel şeyler söylerdi, birlikte hayal kurardık ne bileyim daha ilgiliydi ama şimdi sanki bir görevmiş gibi gün sonunda telefonda konuşuyoruz ve uyuyoruz. Mesajlaşmayı sevmediği için mesajlaşma da tamamen bitti gibi bir şey. Mesela aylardır tek bir hediye bile almadı bana. Öyle pahalı aman aman şeyler beklediğimden de değil sadece içinden gelip küçük bir şey alıp ya da yapıp yollasa keşke diye düşünüyorum ister istemez. Zaten bütün sorunum onun içinden gelmiyor oluşu. Ben ona hiçbir zaman benim için şunu yap bana bunu al demedim de demem de. İçinden gelmeden benim söylememle yaptığı şeylerin bir kıymeti yok çünkü. Ama malesef onun da içinden gelmiyor ve bu kısır döngü sürüp gidiyor.
Ayda yılda bir buluştuğumuzda ise sanki başka bir insanmış gibi hissediyorum. Bana ilgili davranıyor, güzel şeyler söylüyor. Ama diyorum ya buluşmalarımız çok aralıklı, kimi zaman aylarca buluşamadığımız oluyor. Belki sık sık buluşup görüşüyor olsak bu tavırlar yine sürecek bilmiyorum, deneyimlemedim. Şuan uzaktayız ve böyle ilgisiz tavırları aklımı karıştırıyor ve ister istemez ileride evlenince de böyle olursa diye korkuyorum. Sanki hep çabalayan benmişim gibi daha çok seven taraf benmişim gibi hissediyorum. Birbirimizden uzakta olduğumuz için mi böyle oluyor? Yakın olsak sık sık görüşsek ya da evli olsak yine böyle sürüp gider mi? Hiçbir zaman ilişkinin başlarındaki gibi olamaz biliyorum ama en azından daha ilgili olması için ne yapabilirim?