- 7 Ağustos 2011
- 14.263
- 14.666
- 498
- Konu Sahibi Baharyagmuru35
-
- #1
Annesine geçen dükkan açıp işletelim dedi eşim. Ben parayı vereyim gelir ortak olsun dedi annesi bi cevap vermedi. Şimdi eşimin bi küçük kardeşinin parası ile bize hiç haber vermeden gitmiş dükkan açmış malzemeleri almış. Eşimi arayıp para ver malzeme gerek demiş. Ee sen bize haber vermedin etmedin açtıktan sonra bizim taa haberimiz oluyo biz niye senin dükkanına malzeme için para verelim ki? Ortak değiliz bişey değiliz bi alakamız yok mala ortak olmadığımız için daha doğrusu bize söylemediği için kazanılan para da bizim olmayacak neden para kazanmadığımız bi yere malzeme parası verelim mal mıyız biz? Böyle saçmalık olur mu yaa?
Eşim de ben malzeme alırsam ortak oluruz demiş kabul edersen yoksa birşey alamam demiş. O da küsüp kapatmış.
Ortanca kardeşine bedavadan arabalarını dükkanımızda satıp paraları eline sayıyoruz bi teşekkür bile etmiyormuş. Bi de onun açtığı dükkanın mal parasını da mı biz vercez. Ya açıkçası bizim için daha iyi ortak olunca annesi bize asla vermez kazanılan paradan bölmez. Eşim annem tek açsa verirdim diyo. Yani biz onlar para kazansın diye havadan onlara sürekli mal parası verebiliriz şimdi olmaz demiş ama eşimin fikri değişebilir ya Da ortak olmaya kalkabilir ortak olursak annesi kazanılan paradan vermez. Boşuna bir sürü borcumuz varken neden verelim ki para. Eşim çok cömert herkese anca para veriyor herkese tamam diyo. Aslında herkesin nasıl bencil olduğunu kendini düşündüğünü çok iyi biliyo ama öle bi düşünce var ki hepsinin kafasında benim eşim olmadan kimse hiç bişey yapamazmış beceremezlermiş gibi zannediyorlar hep eşimden bekliyorlar eşim de ben olmadan hiç bişey yapamazlar diyo. Ben de deli oluyorum.
En son ailesi ile bişeye ortak olduğumuzda iş batınca tüm suçlu biz olduk bikaç milyar cebimizden onlara ödedik. Yine başa dönmek istemiyorum lütfen fikir verin.
Eşim de ben malzeme alırsam ortak oluruz demiş kabul edersen yoksa birşey alamam demiş. O da küsüp kapatmış.
Ortanca kardeşine bedavadan arabalarını dükkanımızda satıp paraları eline sayıyoruz bi teşekkür bile etmiyormuş. Bi de onun açtığı dükkanın mal parasını da mı biz vercez. Ya açıkçası bizim için daha iyi ortak olunca annesi bize asla vermez kazanılan paradan bölmez. Eşim annem tek açsa verirdim diyo. Yani biz onlar para kazansın diye havadan onlara sürekli mal parası verebiliriz şimdi olmaz demiş ama eşimin fikri değişebilir ya Da ortak olmaya kalkabilir ortak olursak annesi kazanılan paradan vermez. Boşuna bir sürü borcumuz varken neden verelim ki para. Eşim çok cömert herkese anca para veriyor herkese tamam diyo. Aslında herkesin nasıl bencil olduğunu kendini düşündüğünü çok iyi biliyo ama öle bi düşünce var ki hepsinin kafasında benim eşim olmadan kimse hiç bişey yapamazmış beceremezlermiş gibi zannediyorlar hep eşimden bekliyorlar eşim de ben olmadan hiç bişey yapamazlar diyo. Ben de deli oluyorum.
En son ailesi ile bişeye ortak olduğumuzda iş batınca tüm suçlu biz olduk bikaç milyar cebimizden onlara ödedik. Yine başa dönmek istemiyorum lütfen fikir verin.