Üretmemek ve iç sıkıntısı

Feel Good Inc

Still livin' biatch
tek ayak cezası
Kayıtlı Üye
4 Nisan 2017
2.027
5.501
108
Galiba biraz uzun olmuş, kusura bakmayın.

Merhaba hanımlar. Her şey Knut Hamsun'un, dünya nimeti adlı kitabını okumamla başladı.
Bu kitaptan sonra kendimle ilgili bir takım iç sıkıcı düşünceler, arka planda beynimi kemirir oldu. Sizin de görüşlerinizi almak istedim.

24 yasındayım. Çoğunlukla masabaşı olan bir işim var. Bütün gün her türlü insanla muhattabım. Günümün en az 7 saati aralıksız konuşarak geçiyor. Somut hiçbir şey ortaya çıkarmıyoruz. Aslında mesleğimi seviyorum, bunun için çok çalıştım ancak bir senedir, somut hiçbir şey üretmediğimi düşünüp daralıyorum. Daha üretken bir şeyler yapmak istediğimi, ortaya somut bir şeyler çıkarmak içgüdüsünü hissediyorum. Üretici olmak istiyorum ama bunu nasıl yaparım, nereden başlarım bilmiyorum. Ne yapmak istediğimi de bilmiyorum açıkçası. Tek bildiğim içimdeki, somut bir şeyler ortaya çıkarıp bunları geliştirmek, insanlara göstermek/karşılığını almak arzusu. Zaman hızla akıyor ama bir dikili ağacım yok gibi hissediyorum. Potansiyelimi başka alanlara yönlendirseydim acaba neler yapabilirdim merak ediyorum. Şu kısa ömrümde konuşmak, okumak dışında hiçbir şey yapmadım. (Halbuki çizimim iyi(ydi). Ortaokulda hocalarım sanat okuluna gitmem konusunda aileme çok baskı yapmışlardı. Ama söz konusu değildi(!). Hayal gücüm geniş(ti).) Şu an sanki, her gün lafla peynir gemisi yürütüyormuşum gibi hissediyorum. Sizce yeni bir şeyler denemek, üretici bir şeyler yapabilmek, bundan maddi gelir elde edebilmek(?), benim gibi sıfırdan başlayacak bir insan için, bu saatten sonra çok mu zor? Yeniden bir üniversite okumak mı gerekir(vakit kaybı)?
Bunca yıl ben ve neredeyse tüm arkadaşlarım, hiçbir şey üretmeden nasıl yaşamışız, şok oluyorum. Güya bizler başarılı çocuklardık, başarılı(!) meslekler seçtik, bedenen yorulmuyoruz ama sosyal çevremiz, adımız ve kazandığımız para ile satın aldıklarımız dışında hiçbir şeyimiz yok.(Çoğu arkadaşım kendini gezmeye, yemeye içmeye, daha çok çalışmaya veriyor ancak ben gezmeyi seven bir insan değilim.)

İnanılmaz bilgi akışı olan bir çağdayız, ne nasıl yapılır her türlü bilgi internette var ancak çevremde gerçek bir zanaat/sanat/becerisi, bilime katkısı olan hiç kimse yok(babam hariç). Düşüncelerinize ihtiyacım var. Hezeyanlarımla sıktıysam özür dilerim. Okuduğunuz için teşekkürler.
 
Son düzenleme:
Mesleğiniz nedir ?
Ne üretmek istiyorsunuz ?
Üretim için maddi. E teknik gücünüz olmalı.
 
Hicde geç değil. Bugün eşimle de konuştuk benzer bir konuyu. Küçüklükten bizi belli profillere sokuyorlar: söyle olman lazim, böyle davranman lazim. Sevilip sayılmak istiyorsan itaat edeceksin bazi şeylere felan.insanlarda hiç kendilerini ve potansiyellerini kesfetmeyi düşünmüyor, çünkü küçüklükten bazı çizgilerden çıkmayı düşünmemiz bile engellenir. Belli bir yaştan sonra veya disardan gelen bir ilhamla dank diye başımıza düşüyor durum. Simdi örnekler vererek kimsenin canını sıkmayalim. Konumuz erken evlenip sonra bosananlardi. Ben çünkü insanlara bizim kültürümüzde yeterli kadar kendini tanımaya yer verilmediğini düşünüyorum. Kendini tanımazken eş secsen sonuç iyi olacağını düşünmüyorum. Aman neyise. Uzun olacak. Hicde gec değil birseyler baslamak icin. Yeterli istekli ve kararlı olun.
 

Çok haklısınız. Ben kendimi tanısam bile, sanki hep seçimlerimi bana tanınan önceden belirli bir alan içinde yaptım. Ben sanatçı, tiyatrocu, tasarımcı olacağım, fotoğrafçı, kuaför, mimar olacağım, chef olacağım desem ailem beni, sanırım desteklemezlerdi. Ya da tercihlerimi yaparken ne istediğimden emin değildim, bilmiyorum. Sonuç olarak hala ne istediğimi bilmiyorum. Evlilik zaten hiiç aklımda yok. Daha kendimi tam hissetmezken, bir de başka bir yarım insanla birlikte olmak çok mantıksız geliyor.
 
Hangi meslektensiniz konu sahibesi? Ona gore yorum yapicam.
Mesleğiniz nedir ?
Ne üretmek istiyorsunuz ?
Üretim için maddi. E teknik gücünüz olmalı.
Bahsettiğim böyle fabrikalarım olsun, devasa bir üretim zincirinin başı olayım değil. Hiçbir şeyin başı olmak istemiyorum, tam tersine bir sonucun parçası olmak ya da kendi çapımda basit şeyler, bahsettiğim. Avukatım bu arada.
 
Üretmek illa ki somut birşey üretmek değildir . Siz ne iş yapıyorsunuz bilmiyorum ama konuştuğunuza göre insanlara yardımcı oluyorsunuzdur
Üretmekten kastınız nedir
 
Yaşınız çok genç istediğiniz gibi makas değiştirip istediğiniz mesleğe sahip olabilirsiniz vaktiniz var. Ben de nesne olarak birşey üretmeyi önemli ve ruh sağlığı için gerekli buluyorum. Eğer kreatif bir yapınız yoksa marangozluk cam boyama gibi zanaat ağırlıklı bir hobi edinebilirsiniz. Ayrıca el çalıştıkça zihin de potansiyelini ortaya çıkarmaya başlar. Resim dersi alabilirsiniz ya da amatör bir tiyatro grubuna katılabilirsiniz. Yazma ya da okuma atölyeleri var. Hobi olarak başlayın eğiliminiz hangi konudaysa oraya doğru akıtır zaten sizi
 
Master chef gibi mi yoksa türkcesi şef ya hanj
Bu üretmeye başlama işi güzel bir şey ama sifirdan başlamak demissiniz. Tabiki sıfırdan baslayacaksiniz. Zaten üretmenin felsefesinin özü bu değil midir? Sizinki yaşamak için değil hayatta bir şeyler bırakıp kazanc ve kendine katkı için üretmek çünkü. Ofis işleri bana da hep sıkıcı ve buhranli geliyor
Beyin yoruluyor ama hem beden hem zihin yorgunluğundan kolay ya da ağır beden yorgunlugundan. O yüzden tercihim ilk ofis işi oluyor ne kadar saha sevsemde ama bir kez denemek istiyorum bende. Hatta belki konu bile açarım
 


Şimdi sevgili konu sahibesi ben katılmıyorum yukarda yazdıklarına, insan yaratıcı bir insansa bir şayler yapmaya hevesi varsa her meslekte yaratıcı olabilir ve bir fark yaratabilir.

Yaratici doktorsan harikalar yaratiyorsun, yaratici muhendissen Google, Uber gibi sirketlerde calisiyorsun... yani onemli olan kafa ve kafayi ne tarafa goturdugun. Bizim ofiste muhendis bir kiz var, cizimi cok cok guzel eli cok yatkin. Mimarlik ya da cizim isleri yapmiyor, onun yerine yaotigi cizimleri kendi isinde kullaniyor cok degisik oluyor. Ifsa olmasam buraya atardim.

Bu mesela teknik blog yazan bir avukata ait:


Bu daha esprili bir şekilede yazan bir avukata ait bir blog: The Introverted Attorney – Medium


hangi meslekten olursan mutlaka kendini gösterebilirsin. Kendimi örnek vereyim ben de mühendisim. Ben de blog yazıyorum, halkla ilişkiler kampanyam da Linkedin üzerinden gidiyor. Benim gibi yapmak istiyorsanız

- Medium'da blog ya da Linkedinde article yaz
- Linkedinde yeni yazım çıktı yaz, linki koy bir de ofiste foto çektir onu koy. Benim kampanyam icin fotograflarimi sirketin fotografcisi cekiyor mesela. Sirkete girerken, isgorusmesinde CEO madem kampanyan var destekleriz demisti gayet destek sirketim her anlamda hic haklarini yiyemem. Ne meslekten olursan ol, gorunur olmak onemli bence.

Bu şekilde profesyonel olarak daha görünür olursun. Öyle olunca da eee malum iş teklifleri gelir Bu elemani taniyorum mesela , kendi sitesi var farkli farkli teknik yazilar var, bir sayfada da beni freelance olarak kiralayin var: Depends on the definition – it's about machine learning, data science and more

Ben avukat olsaydım

- Hayvanlar için gönüllü olurdum. Hayvan barınağıyla anlaşabilirsiniz, numaranızı bırakabiirsiniz ihtiyaç olduğunda izi ararlar mesela. Bu konuyla ilgili blog tutarsanız da hem bu konuya dikkat çekersiniz, hem de kampanyanız yürür.

- Kesinlikle vaktimin bir kısmında gönüllü baro avukatlığı yapardım şiddete uğrayan kadınlar için. Bu konu çok çok önemli kadın olarak diğer kadınlara yardım edecek konumdasınız. Bu şekilde medyada da yer alabilirsiniz. Kadina hem toplumca cok onemli bir konu o yuzden medyada da cok yer aliyor.

Avukatlık hiç öyle büroda oturayım çürüyeyim şeklinde bir meslek değil asla ... aksine aksiyonu yüksek bir meslek. Kadınlara yardım edebilirsiniz, hayvanlara yardım edebilirsiniz yani toplumda çok çok büyük fark yaratabilirsiniz. Önce ne yapmak istediğinizi düşünün, hareket gecin para ve ün sonra geliyor.
 
24 yaş o kadar küçük bir yaş ki... 35 ten sonra çok daha iyi anlayacaksın.. Ve bu yaşta bunları sorgulayacak olgunlukta olman.. Takdir ettim. Canın ne isterse yapabilirsin.

Çok teşekkür ederim. 20'li yaşlarda sanırım insan zamanı tam olarak kavrayamıyor dediğiniz gibi. Lisede bir kardeşim var, biraz da onun sayesinde kendimi değerlendirme fırsatı buldum. Ben lisedeyken neler yapıyordum gözlemleme fırsatı buluyorum. Çünkü benimle aynı yolu takip ediyor. Sadece çok ders çalışıyor, boş vakitlerinde ne yapmak istediğini düşünmüyor, arkadaşlarıyla vakit öldürüyor. Bir hobisi yok, sıkılıyor ama aslında çok yaratıcı biri. Çok iyi dans ediyor, sadece bir kere bakmakla kareografi öğrenebiliyor ama böyle bir kariyeri olamayacağı ona öğretildi. Oyunculuğa yeteneği var, komik biri, çok güzel tatlı yapar, onun da çizimi iyi ama hiçbir şey yapmıyor. Omuzlarından tutup sarsmak istiyorum. Vaktin çokken bir şeyler dene diye bağırmak istiyorum ama yüzüme boş boş bakıyor.
 

Güzel tavsiyeleriniz için teşekkür ederim. Mühendislik kıymetli bir meslek. Çok kıymetli öneriler. Sorun şu ki; Maymun iştahlılık mı, kendini bulamamak mı bilinmez, gelecekte en başarılı, çok tanınan bir avukat olma hayali beni cezbetmemeye başladı. Arka planda daima başka arayışlar var. İşte bunlar kafamı çok kurcalıyor.
 


Şimdi konu sahibesi yaşın genç, ben bu mesleği istiyor muyum arkadaş diye düşünmen gayet normal. Gerçekten istemiyor da olabilirsin , şu haliyle icra etme biçimini sevmiyor da olabilirsin.

Bence çok harika bir meslek neden dersen toplumu değiştirme dönüştürme gücü var. Diğer kadınlar, hayvanlara , çocuklara yardım etme gücün var. Ben senin yerinde olsam biraz gönüllü çalışırım, diğer insanlara derman olurum manevi tatamin yaşarım. Ben hukuk okusam savcı olurdum herhalde, ihtiyacı olanlara ardım ve destek için. Dersen ki yok bu da beni tatmin etmedi o zaman başka meslek arayışına gir derim.
 

Önerileriniz için teşekkür ederim. YouTubeda marangozlara denk gelip özeniyorum. Geçen nazar boncuğu yapımıyla ilgili bir belgesele denk geldim ve oradaki amcaların hayatlarını hayal ederken yakaladım kendimi. 4 sene önce resim kursuna kaydolmuştum teknik için, şimdi bayağı iyi karakalem portre yapabiliyorum ama pek vakit ayırmıyorum. Sadece depresifken çizim yapmak aklıma geliyor. Çok eskiden sürekli kıyafet çizerdim, herkes çizimlerimi ilgiyle incelerdi. Aslında şu sıralar aklımda animasyon yapılan bir programın kursuna gitmek var ama maymun iştahlılık mı, yarım bırakır mıyım diye de biraz korkuyorum.
 
Bir seyi cok merak ettim konudan bagimsiz
Burcunuz nedir
Bu tur telaslar yasayan insanlari hep sempatik bulmusumdur
Ben de biraz sizin gibiyim cunku anlayabiliyorum aslinda
Umarim cok guzel bi cozum bulursunuz

Yeniden cizimlere baslasaniz mesela?
Madem yeteneginiz de varmış.
 

Çok teşekkür ederim. Terazi burcuyum. Burcumla müsemmayım biraz sanırım.

Siz nasıl bir çözüm buldunuz?
 
Herseye atilip yarim birakiyorum ben de ne yazik ki
Yani bi cozum bulamadim henuz

Aaa aynı ben. İlk mesajımda yazdığım kitabı (dünya nimeti) okuduğum ve çok etkilendiğim için geçen hobi bahçesine kaydoldum. Şimdi ben(!) bir süre, sera yetiştiriciliği(!) ile meşgul olacağım mesela. Evde saksıdaki fesleğeni kurutmayı başarmış bir insan olarak...
 
Ben de hemen gaza gelirim ama o kadar gaz geliyor sonra bi fıs oluyorum
Ama olsun yanila yanila pes ede ede basaracagiz bence
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…