Merhaba Meltem Hanım;
Ben geçmişte yaşadığım bazı şeyleri unutamıyorum. Ama sadece eşimle ilgili olanları. Onun başkaları yüzünden beni kırmasını. Zaman zaman aklıma geliyor. Ve ben o anı beynimde resmen yeniden yaşıyorum. Hiçbirini silemiyorum.
Eşim iyi biri aslında beni çok sevdiğini de biliyorum. Keşke hep yalnızken olduğumuz gibi olsa. Ama başkalarının yanında çok değişiyor. Haklı olduğum halde beni o başkaları yüzünden çok kırıyor. Hep onları haklı çıkaracak bir şeyler mutlaka buluyor. Hatta birisi bir eşyamı çalmıştı da ''ben bunun lafını yapmam'' deyip ona bile bir kılıf bulmuştu.
Sonunda beni kendinden soğuttu. Artık onu sevmediğimi ve bu evliliği sadece kızım için sürdürdüğümü düşünüyorum. O anlar, o sözleri aklıma geldikçe ondan nefret dahi ediyorum. Asla bana yaklaşmasını istemiyorum. Böyle bir isteği olduğu zaman çok üzgünüm ki iğreniyorum.
Keşke, keşke, keşke evlenmeseydim diyorum. Keşke...