maddi ihtiyaçlarından bahsediyorum… baba konusunda düzeltmek için ne yapabilirim diye kendim çözüm bulamadığım için size sordum. ben de mutlu değilim bu durumdan ama açık aranıyor sürekli ben anlamıyorum. adamın ilgisiz olmasından bile ben sorumlu oldum neredeyse. teşekkür ederim yorumlarınız içinTatlım çocuk babasız büyüyor, düzenli bir aile hayatından, ihtiyacı olan ebeveyn ilgisinden hatta varlığından yoksun şu anda , nasil herşeyi tamam?
Çünkü temel problem fakirlik değil... Ekledigim kısım anafikri güçlendiriyor, fakirlik savunması yapmanız veya eşinizin para yetmiyor açıklamasıyla yetinmeniz konuda sizi de çocuğunuzu da çözümsüz bırakıyor...niye mesajı değiştirip fakirlik edebiyatı kısmını eklediğinizi anlamadım… çok yapıcı konuşuyorsunuz
Valla canım değil 20 bin 200 bin olsa zararım yine haftaiçi eşimden ayrı duramam. Gözden ırak gönülden de ırak olurmuş git taşı evini yoksa çözümü yok bu işinçünkü şu an ucuz denilebilecek bir kirada oturuyoruz, burdan çıkmamız bize en az 20 bin liraya mal olacak
teşekkür ederimValla canım değil 20 bin 200 bin olsa zararım yine haftaiçi eşimden ayrı duramam. Gözden ırak gönülden de ırak olurmuş git taşı evini yoksa çözümü yok bu işin
uzak mesafe ilişkisi nasıl zorsa evliliklerde de böyle baba uzakta olması o kadar etkliliyorçünkü şu an ucuz denilebilecek bir kirada oturuyoruz, burdan çıkmamız bize en az 20 bin liraya mal olacak
Adamin ilgisizliginin sebebi aile düzeninizin olmamasi. Bu durumdan hem siz hem esiniz sorumlusunuz. Ilk mesajimda da belirttigim gibi haftanin 5 gunu baska bir yerde hayatini surduren adam geriye kalan 2 gunde de ayni sekilde yasamaya devam eder. Ayni evde kalmadiginiz surece bunu aşamayacaksınız. Herkes size bunu anlatmaya calisiyor aslinda.maddi ihtiyaçlarından bahsediyorum… baba konusunda düzeltmek için ne yapabilirim diye kendim çözüm bulamadığım için size sordum. ben de mutlu değilim bu durumdan ama açık aranıyor sürekli ben anlamıyorum. adamın ilgisiz olmasından bile ben sorumlu oldum neredeyse. teşekkür ederim yorumlarınız için
Biz de çözüm sunuyoruz işte,açık filan aramiyoruz.... Ya taşınıp beraber yaşayacaksınız ya da eşiniz geliş gidiş yapacak... Eşinizin haftada bir gün misafir gibi geldiği bir evde, hiç bağ kuramadigi, hiç tanımadığı bir çocuğa maximum ilgi göstermesi , ihtiyaçlarını anlayıp karşılaması için gerekli donanıma eğitime ve hevese sahip olmadığı da gün gibi ortada.... Eee...bu durumda ya koşullar değişecek ya da kabulleneceksiniz. Bız başka ne söyleyebiliriz ki?maddi ihtiyaçlarından bahsediyorum… baba konusunda düzeltmek için ne yapabilirim diye kendim çözüm bulamadığım için size sordum. ben de mutlu değilim bu durumdan ama açık aranıyor sürekli ben anlamıyorum. adamın ilgisiz olmasından bile ben sorumlu oldum neredeyse. teşekkür ederim yorumlarınız için
çok haklısınızO kadar görüyorum ki böyle kocalar. Şu devirde çocuğuyla ilgilenmeyen koca benim için çöp kocadır. Zaten kocalık ettiği yokmuş, babalık ettiği de yoksa ne halta yarar bu adam? Bir kere "rahatlığın" tadını almış o, düzelmesi çook çok zor.
yorum yapacaksınız madem bari yazdıklarımın hepsini okuyun.Cebinde işten eve gitmeye yol parası olmayanlar da evlenip çocuk yapmasın bir zahmet sonra böyle oluyor. Hiç normal değil, aile düzeniniz yok. Eşiniz sizi görmediği 5 gün özlemiyor, zaten siz de sevmiyorsunuz boşanmayı düşünüyorsunuz. Garip ilişkiler, böyle çekeceksiniz mecburen. Çocuğa kızmasına izin vermeyin bari.
selamlar herkese. halihazırda kötü giden bir evliliğim var. şu anki şartlardan dolayı bir şeyleri düzeltmeye, olayları büyütmemeye çalışıyorum ama artık delirme noktasına geldim. psikolojim hiç yerinde değil. kötü yorumlara hiç hazır değilim…
2 yaşında kızımız var. eşim işi dolayısıyla hafta sonları eve geliyor iş yeri buraya iki saat uzaklıkta, yol parası da epey fazla her gün gidip gelmek için. eşim gelirse akşam geç saatte geliyor, onda da sabaha kadar oturup oyun oynar, balkonda sigara kahve içer vs.
sabahları kızım kalktığında o varsa bir günlük kızıyla ilgilensin, bağları zayıflamasın istiyorum. altını alsın, yemek yedirsin oyun oynasın vs. sabah kalk hadi kahvaltı yapalım dediğimde yorgunum anlamıyor musun sen eşşek gibi çalışıyorum her gün vs cevaplar alıyorum, yorgun olan insan sabaha kadar oturmaz gelir gelmez yatar. bir tek bize gelince mi yorgunsun sen diyorum. karşılık verirsem olay kavgaya dönüyor. kızım şahit olmasın diye o yokmuş gibi davranıyorum, akşam 3 4lere kadar yatıyor.
kalkınca uykusunu aldığı için her şey normalmiş gibi davranıyor şakalar muhabbet etmeye çalışmalar vs. daha çok sinir oluyorum. işim var çocukla ilgilen derim, bakıyorum ki oyun açmış telefondan çocuğa da çizgi film açmış oturuyor. yahu diyorum ki yarım saat oynasan ölecek misin çocukla? biz oynuyoruz onunla diyor. yok içinden gelmiyor adamın.
hadi bizi geçtim çocuğuna ilgi alaka göster diyorum sadece. ayın maksimum 10 günü evdesin, bu çocuk benim mi sadece diyorum. başlıyor bu sefer sen de anne misin, sen baktığın için böyle oluyor bu çocuk. böyle oluyor dediği de kızım babasından ilgi görmediği için benim peşimde dolanıyor sürekli. iki dakika dursunlar kızım ağlayarak yanıma geliyor. ne oluyor yine diyorum yanına gelmesin diye alırken ağladı diyor.
güzellikle konuşsan ilgi görse hemen koşan bir çocuktur, hiç huysuzluk etmez. kendi çocuğumu tanımıyormuşum gibi yalan söylüyor. bir kere kızını şöyle koklayarak öptüğünü prensesim, bir tanem dediğini görmedim. çocuk bir şey yapsa bağırmaya başlıyor hemen yapmasana, yürü içeri vs. öyle yapınca o kadar zoruma gidiyor ki kendimi tutamıyorum kavga ediyoruz ister istemez. sıkılıp okumayı bırakmanızı istemem burda bitireyim bu sadece kızımla ilgili kısım. bu arada çok araştırdım ettim, narsist olduğunu düşünüyorum eşimin. bildiğim kadarıyla eğer öyleyse tedavisi imkansız gibi bir şeymiş. böyle bir insanı yola getirmenin bir yolu var mı hanımlar bilen varsa söylesin ben yapamadı
Şehirdışında çalışmasamı acaba?benim eski eş'de ne şehirdışında çalışmaya başladıktan sonra evden iyice uzaklaştı(gerçi içinde varmış onun)Ne demişler gözden ırak olan gönüldende ırak.selamlar herkese. halihazırda kötü giden bir evliliğim var. şu anki şartlardan dolayı bir şeyleri düzeltmeye, olayları büyütmemeye çalışıyorum ama artık delirme noktasına geldim. psikolojim hiç yerinde değil. kötü yorumlara hiç hazır değilim…
2 yaşında kızımız var. eşim işi dolayısıyla hafta sonları eve geliyor iş yeri buraya iki saat uzaklıkta, yol parası da epey fazla her gün gidip gelmek için. eşim gelirse akşam geç saatte geliyor, onda da sabaha kadar oturup oyun oynar, balkonda sigara kahve içer vs.
sabahları kızım kalktığında o varsa bir günlük kızıyla ilgilensin, bağları zayıflamasın istiyorum. altını alsın, yemek yedirsin oyun oynasın vs. sabah kalk hadi kahvaltı yapalım dediğimde yorgunum anlamıyor musun sen eşşek gibi çalışıyorum her gün vs cevaplar alıyorum, yorgun olan insan sabaha kadar oturmaz gelir gelmez yatar. bir tek bize gelince mi yorgunsun sen diyorum. karşılık verirsem olay kavgaya dönüyor. kızım şahit olmasın diye o yokmuş gibi davranıyorum, akşam 3 4lere kadar yatıyor.
kalkınca uykusunu aldığı için her şey normalmiş gibi davranıyor şakalar muhabbet etmeye çalışmalar vs. daha çok sinir oluyorum. işim var çocukla ilgilen derim, bakıyorum ki oyun açmış telefondan çocuğa da çizgi film açmış oturuyor. yahu diyorum ki yarım saat oynasan ölecek misin çocukla? biz oynuyoruz onunla diyor. yok içinden gelmiyor adamın.
hadi bizi geçtim çocuğuna ilgi alaka göster diyorum sadece. ayın maksimum 10 günü evdesin, bu çocuk benim mi sadece diyorum. başlıyor bu sefer sen de anne misin, sen baktığın için böyle oluyor bu çocuk. böyle oluyor dediği de kızım babasından ilgi görmediği için benim peşimde dolanıyor sürekli. iki dakika dursunlar kızım ağlayarak yanıma geliyor. ne oluyor yine diyorum yanına gelmesin diye alırken ağladı diyor.
güzellikle konuşsan ilgi görse hemen koşan bir çocuktur, hiç huysuzluk etmez. kendi çocuğumu tanımıyormuşum gibi yalan söylüyor. bir kere kızını şöyle koklayarak öptüğünü prensesim, bir tanem dediğini görmedim. çocuk bir şey yapsa bağırmaya başlıyor hemen yapmasana, yürü içeri vs. öyle yapınca o kadar zoruma gidiyor ki kendimi tutamıyorum kavga ediyoruz ister istemez. sıkılıp okumayı bırakmanızı istemem burda bitireyim bu sadece kızımla ilgili kısım. bu arada çok araştırdım ettim, narsist olduğunu düşünüyorum eşimin. bildiğim kadarıyla eğer öyleyse tedavisi imkansız gibi bir şeymiş. böyle bir insanı yola getirmenin bir yolu var mı hanımlar bilen varsa söylesin ben yapamadım.
Anlıyorum ama napmalıda dank etmeli cocukla gecirlen her dk her saniye cok kıymetlidir. Ben de her anne gibi işim yogunsa mesela kızım dur yapma etme diye ses yukselttigim oluyor ama onlar ne olursa olsun annem dedikleri için ve ben ciddi ciddi bagırmadıgım için benden ne korkuyor ne tınlıyor ama babası sakayla bile kızsa kacıp bana geliyor baba kızdı küstüm diye. Ben dedgmm gibi öyle sinirli biri olmadıgım halde en ufak ses yükseltmemde nasıl pişman oluyorum zaten her anne gun sonunda uyurken özellikle bugun ona cok kızdım dye pişmanlık duyuyor vicdan yapıyor mesela iki gundur bu derin dondurucuda ki bebek haberini gordugumden beri kızıma sıkı sıkı sarıldım o kızdıgım beni söylettigi günler ev dagıtması halıyı kirletmesi duvarı boyaması ya yanımda olsun da isterse evin ortasına s.csın bir anne nasıl kaldırsın bu acıyı düşünemiyor empati kurmak isteyince bile kotu oluyorum . Bir sekilde cocuklarımızın kıymetini anlıyoruz.tabi ki kimsenin acısıyla mutlu olmak veya deger bilmek degıl bu Allah o ailelere sabır versin ve kimsenin basına evlat acısı vermesin ama biraz bıraksın telefonu madem sözle yazıyla duzelmıyor izlesin ya anca oyle seyleri izleyince elindekinin kıymetini bilecekne kadar güzel anlatmışsınız teşekkür ederim. defalarca çocuk hakkında konuştum bak biraz ilgilen senden ilgi görmediği için beni bırakmak istemiyor sana gelmiyor neler dedim neler. kendinde eksik olduğunu düşünmüyor anlattıklarım ona geçmiyor yani. sen çok mu ilgileniyorsun diye saçma sapan konuşuyor haksız olduğunu kabul etmemek için
Eğer bi aile hayatı olacaksa düzelme olacaksa gözden çıkarın bence 20 bini. Aileden uzaklaştıkça sorumluluk almamaya başlar başından savmaya başlarçünkü şu an ucuz denilebilecek bir kirada oturuyoruz, burdan çıkmamız bize en az 20 bin liraya mal olacak