-
- Konu Sahibi kafestekikiz
- #41
o ailenin üstüne yük olmuyormu . insanların özgürlükleri kısıtlanıyor
o ailenin üstüne yük olmuyormu . insanların özgürlükleri kısıtlanıyorhayır evli
bizim kulturumuzde cocukla dogru durust ilgilenilmiyor ki, bence o yuzden cogu insan bilmiyor cocuklarla ilgilenmeyi. zaten insanlar genelde kendi anne babalarindan gordukleri gibi davranirlar cocuklarina. adamin yaptigi hos degil ama onun acisindan bakinca da aksama kadar yoruluyorum, eve gelince surekli sikayet eden birisi diye dusunuyor olabilir. diger uyelere katiliyorum, adam bir andan degismemistir, ama belki de isleri siz yukleniyordunzu ve sorun olmuyordu onceden. simdi isler artti, siz de bunaliyorsunuz. bence boyle durumlarda surekli didismek iki tarafi yormaktan ve iliskiyi bozmaktan baska ise yaramiyor. bu diyardan gitmeyecek ve bu koyunu gudecekseniz, o zaman kavga disinda bir strateji belirlemeniz lazim. bu da artik ona direk is yaptirmak, istediginiz seyi yaptirmak mi olur, yoksa adama bagli kalmayip kendi sosyal alaninizi olusturmak mi olur, onu bilemem. ama kendinizi yipratmadan bir seyler yapmaya calisin. ayrica cocukla iliski kurmak istemiyorsa, ya da useniyorsa kendi secimi. ileride onun sonucunu gorur.selamlar herkese. halihazırda kötü giden bir evliliğim var. şu anki şartlardan dolayı bir şeyleri düzeltmeye, olayları büyütmemeye çalışıyorum ama artık delirme noktasına geldim. psikolojim hiç yerinde değil. kötü yorumlara hiç hazır değilim…
2 yaşında kızımız var. eşim işi dolayısıyla hafta sonları eve geliyor iş yeri buraya iki saat uzaklıkta, yol parası da epey fazla her gün gidip gelmek için. eşim gelirse akşam geç saatte geliyor, onda da sabaha kadar oturup oyun oynar, balkonda sigara kahve içer vs.
sabahları kızım kalktığında o varsa bir günlük kızıyla ilgilensin, bağları zayıflamasın istiyorum. altını alsın, yemek yedirsin oyun oynasın vs. sabah kalk hadi kahvaltı yapalım dediğimde yorgunum anlamıyor musun sen eşşek gibi çalışıyorum her gün vs cevaplar alıyorum, yorgun olan insan sabaha kadar oturmaz gelir gelmez yatar. bir tek bize gelince mi yorgunsun sen diyorum. karşılık verirsem olay kavgaya dönüyor. kızım şahit olmasın diye o yokmuş gibi davranıyorum, akşam 3 4lere kadar yatıyor.
kalkınca uykusunu aldığı için her şey normalmiş gibi davranıyor şakalar muhabbet etmeye çalışmalar vs. daha çok sinir oluyorum. işim var çocukla ilgilen derim, bakıyorum ki oyun açmış telefondan çocuğa da çizgi film açmış oturuyor. yahu diyorum ki yarım saat oynasan ölecek misin çocukla? biz oynuyoruz onunla diyor. yok içinden gelmiyor adamın.
hadi bizi geçtim çocuğuna ilgi alaka göster diyorum sadece. ayın maksimum 10 günü evdesin, bu çocuk benim mi sadece diyorum. başlıyor bu sefer sen de anne misin, sen baktığın için böyle oluyor bu çocuk. böyle oluyor dediği de kızım babasından ilgi görmediği için benim peşimde dolanıyor sürekli. iki dakika dursunlar kızım ağlayarak yanıma geliyor. ne oluyor yine diyorum yanına gelmesin diye alırken ağladı diyor.
güzellikle konuşsan ilgi görse hemen koşan bir çocuktur, hiç huysuzluk etmez. kendi çocuğumu tanımıyormuşum gibi yalan söylüyor. bir kere kızını şöyle koklayarak öptüğünü prensesim, bir tanem dediğini görmedim. çocuk bir şey yapsa bağırmaya başlıyor hemen yapmasana, yürü içeri vs. öyle yapınca o kadar zoruma gidiyor ki kendimi tutamıyorum kavga ediyoruz ister istemez. sıkılıp okumayı bırakmanızı istemem burda bitireyim bu sadece kızımla ilgili kısım. bu arada çok araştırdım ettim, narsist olduğunu düşünüyorum eşimin. bildiğim kadarıyla eğer öyleyse tedavisi imkansız gibi bir şeymiş. böyle bir insanı yola getirmenin bir yolu var mı hanımlar bilen varsa söylesin ben yapamadım.
boşanmak için şu an maddi durumum el vermiyor hele ki şu ekonomik krizde.
Anlatırken gözümün önüne geldi kızınız ile olan iletişimi. Çocuğunuz içim ne kadar yıkıcıdır kimbilir. Üzüldüm. Kızını nasıl seveceğini öğretin bu adama. Üçünüz oyun oynayın. Kaliteli vakit geçirmeleri için gerekirse oturup izleyin.selamlar herkese. halihazırda kötü giden bir evliliğim var. şu anki şartlardan dolayı bir şeyleri düzeltmeye, olayları büyütmemeye çalışıyorum ama artık delirme noktasına geldim. psikolojim hiç yerinde değil. kötü yorumlara hiç hazır değilim…
2 yaşında kızımız var. eşim işi dolayısıyla hafta sonları eve geliyor iş yeri buraya iki saat uzaklıkta, yol parası da epey fazla her gün gidip gelmek için. eşim gelirse akşam geç saatte geliyor, onda da sabaha kadar oturup oyun oynar, balkonda sigara kahve içer vs.
sabahları kızım kalktığında o varsa bir günlük kızıyla ilgilensin, bağları zayıflamasın istiyorum. altını alsın, yemek yedirsin oyun oynasın vs. sabah kalk hadi kahvaltı yapalım dediğimde yorgunum anlamıyor musun sen eşşek gibi çalışıyorum her gün vs cevaplar alıyorum, yorgun olan insan sabaha kadar oturmaz gelir gelmez yatar. bir tek bize gelince mi yorgunsun sen diyorum. karşılık verirsem olay kavgaya dönüyor. kızım şahit olmasın diye o yokmuş gibi davranıyorum, akşam 3 4lere kadar yatıyor.
kalkınca uykusunu aldığı için her şey normalmiş gibi davranıyor şakalar muhabbet etmeye çalışmalar vs. daha çok sinir oluyorum. işim var çocukla ilgilen derim, bakıyorum ki oyun açmış telefondan çocuğa da çizgi film açmış oturuyor. yahu diyorum ki yarım saat oynasan ölecek misin çocukla? biz oynuyoruz onunla diyor. yok içinden gelmiyor adamın.
hadi bizi geçtim çocuğuna ilgi alaka göster diyorum sadece. ayın maksimum 10 günü evdesin, bu çocuk benim mi sadece diyorum. başlıyor bu sefer sen de anne misin, sen baktığın için böyle oluyor bu çocuk. böyle oluyor dediği de kızım babasından ilgi görmediği için benim peşimde dolanıyor sürekli. iki dakika dursunlar kızım ağlayarak yanıma geliyor. ne oluyor yine diyorum yanına gelmesin diye alırken ağladı diyor.
güzellikle konuşsan ilgi görse hemen koşan bir çocuktur, hiç huysuzluk etmez. kendi çocuğumu tanımıyormuşum gibi yalan söylüyor. bir kere kızını şöyle koklayarak öptüğünü prensesim, bir tanem dediğini görmedim. çocuk bir şey yapsa bağırmaya başlıyor hemen yapmasana, yürü içeri vs. öyle yapınca o kadar zoruma gidiyor ki kendimi tutamıyorum kavga ediyoruz ister istemez. sıkılıp okumayı bırakmanızı istemem burda bitireyim bu sadece kızımla ilgili kısım. bu arada çok araştırdım ettim, narsist olduğunu düşünüyorum eşimin. bildiğim kadarıyla eğer öyleyse tedavisi imkansız gibi bir şeymiş. böyle bir insanı yola getirmenin bir yolu var mı hanımlar bilen varsa söylesin ben yapamadım.
Hem kendi aile duzeninizi hemde baska bir aileyi bozmus durumdasiniz o zaman. Esinizin kardesi kadin mi erkek mi?hayır evli
Tam tersi olması gerekmez m? Bir anne haftanın 5 günü yavrusundan uzak calişsa geldiğinde özlem gider. Keza eşi ile de.. Ne var ki bu babalar genelde böyle, ah babalar.. Bence bu adam evine yakin calişsa da her akşam gelip yine oynar ve çocuğu ile oynamaz. Kimse kusura bakmasın. Bu çocuğu yaptiysan oyun oynamayı sevmek zorundasın.Tamamen isiyle alakali bir durum. Adam zaten haftanin 5 gunu hem calisip hem kendi basinin caresine bakiyor. Yasadigi yalnizliga alismis durumda. Haftanin 5 gunu nasil yasiyorsa geri kalan 2 gunde o sekilde yasiyor. Sessiz sakin, oyun oynayip, yatarak. Konusmaniz bir ise yaramaz. Duzeninizi degistirip, beraber yasamaya baslamaniz gerekiyor.
Tam tersi olması gerekmez m? Bir anne haftanın 5 günü yavrusundan uzak calişsa geldiğinde özlem gider. Keza eşi ile de.. Ne var ki bu babalar genelde böyle, ah babalar.. Bence bu adam evine yakin calişsa da her akşam gelip yine oynar ve çocuğu ile oynamaz. Kimse kusura bakmasın. Bu çocuğu yaptiysan oyun oynamayı sevmek zorundasın.
+1Birde sunu ekleyecegim. Bebege dogumundan itibaren bakmayan bir adama 2 yasindaki cocugu baktiramazsiniz. Ben calisiyorum deyip gece bebek sallamamis, sizi uyutup bebegin altini degistirmemis, bebekle yalniz kalmamis, mamasini hazirlayip beslememis bir insan istediginiz seyleri yapamaz. Kadinlarin en buyuk hatasi dogumdan sonra bebegi babaya emanet etmeye cekinip sonra bebege bakmasini beklemek.
Eşi zaten nerede iş bulsa oraya gidiyor. Her gittiği yere taşınması lazım. Sanki her düzenli çalışan erkek çocukları ile harika vakitler mi geçiriyor? Bu tamamen karakter meselesi. Çalışmadığım dönemlerde bile aksam eşim eve geldiğinde illa ki hep o ilgilenir. Aramızın iyi ya da bozuk olması farketmiyor. Bu çocuklarına karşı sorumluluk sahibi olması ile ilgili. Kaldi ki ayrı sehirde geçici çalışmak zorunda kalsa asla onu bilgisayar başına oturtmazlar. Tepesinden inmezler zaten oturamaz. 20 bin lirayı vereyim düzelir meselesinden uzak bu konu aslında. Yakin yerde calişsa her akşam kavga ederler hatta. ÇünküYaradılış mı diyeyim, öyle görmüş büyümüş mü diyeyim bilmem ama her erkek çocuk bakamıyor.
İnsanın çocuğunu sevip sevmemesi , iyi ebeveyn olup olmaması ile alakalı değil bence.
Oyun oynamak,oyun kurmak herkesin harcı değil.
Aile hayatınız çok düzensiz.
20 bin ha diyince bulunacak bir para değil demişsiniz ama 20 bin yüzünden ruhsal sağlığınız bozulmuş. Evliliğiniz bitmek üzere.
Bunlari göz önünde bulundurunca 20 bin hiçbir şey değil. Bir şekilde bu hayatı değiştirmeye çalışın.
Ya evi taşıyın, ya işi değiştirsin.
Evli bir adam gibi düzenli şekilde sabah gidip akşam geldiği evi olsun. Ailece oturduğunuz yemekleriniz olsun.
Bunları sağlamak zorundasınız.
Siz aile gibi yaşamadan aile olmayı umuyorsunuz.
Olması mümkün değil.
Para bir şekilde kazanılır, borç bir şekilde ödenir.
Korkmayın, kızınız için aile selametiniz için iş ya da ev konusunu halledin .
İlk basamak bu .
Orası öyle tabi kişiyle alakalı bir durum bu kimi de yorgunluktan ölse bile çocuğunu görmek için can atıyor o yolu yorgunluğu umursamıyor. Kuzenimin eşini hiç sevmem kuzenime gram saygısı yoktur ama çocuk çocuk diye tutturmuştu kendi çocuğu gibi büyüttü. Oda astsubay stresini maalesef eşinden atıyor kendini baskın görüyor. Sizin dediğiniz olay gibi çocukta babacı büyüdüğü için annesinin yanında asla uyumaz yerinde durmazdı ne ben uyutabiliyordum ne kuzenim babası yapıyordu her şeyini. Ama buda yeterli değil bence eşine de çocuğuna da sevgini saygını eksik etmeyeceksin ki çocuk ne anneci olur ne de babacı iki tarafa da koşar. Haklısınız tabi ama maalesef değişmez.doğru söylüyorsunuz, ama aile kavramı böyle olmamalı bence. ciddi bir sorun benim için bu… çocuğumuz olması için o kadar istekliydi ki, şimdi beni her şeyle tek başıma bıraktı.
20 bin lira ha diyince toplanacak bir para değil maalesef giderler bu kadar fazlayken
ikinci çocuk imkansız, bir tanesi bana yetiyor zaten
doğumundan itibaren bakmıyor değil açıkladım aslında, ilk aylarında gayet de güzel ilgileniyordu. bakmasına da müsade ediyordum tabiki neden çekineceğim
evet aynen dediğiniz gibiyim onun gözünde. ayda yılda eve geliyoruz onda da rahat yok cümlesini duyuyorum hep
doğru söylüyorsunuz. çocuk olduğunda işi böyle değildi. işi eve yakındı o zaman ve düzen vardı
haklısınız kesinlikle
böyle bir babaya tahammül edemiyorum maalesef. idare edemiyorum. ekstra bir şey yapmasın ama kızıma da iyi davransın bir zahmet
aynen öyle
Bekar olsa, düşünemiyor falan dersin, evli barkli adam ne tür bir rahatlıklar kardeşinde kalabilir? Çok enteresan gerçekten.Ilk aylarda bebegi incitir diye babaya emanet etmiyorlar sonrasinda babalar ben nasil bakacagimi bilmiyorum diye kabul etmiyor. Sizin acilen duzen kurmaniz gerekiyor. Esiniz baska bir ailenin duzenini bozuyor. Belirli sureli olsa atiyorum 1 ay sonra tasinacagiz deseniz tamam ama durumunuz belirsiz. Yanina gittigi ailenin koltukta yatmasi, sortla evde dolaşmasi, hizmeti, cinsel hayati, tuvalet banyo kullanimi herseyini etkiliyor esinizin orada olmasi.
Bekar olsa, düşünemiyor falan dersin, evli barkli adam ne tür bir rahatlıklar kardeşinde kalabilir? Çok enteresan gerçekten.
Konu sahibi kayinvalidesi ile gündüz birkaç saat biraya gelmek istemeyen biri ama esinin evli kardeşinde kalmasi konusunda hiç rahatsızlığı yok. Masraf olurmuş, kendilerine masraf olmasını diye başka bir ailenin düzenlerini alt üst edip, mutlu huzurlu olmayı bekliyor birde.
Misafirlik olayını aşmış oluyor zaten kendi evinden çok kardeşinin evinde kalınca. Misafir dediğin bir süre kalır gider.Tuhaf geldi acikcasi. Bana hic bir rahatsizlik vermese dahi ozgurluk alanim kisitlandigi için belirsiz sureli misafirlik istemezdim sanirim.
2 saat uzaklık çok diil. Eşi ailesi için gidip gelebilir diye düşünüyorum. Uzak kalmak ilişkiyi bozabiliyor. Taraflar yalnızlaşabiliyor.selamlar herkese. halihazırda kötü giden bir evliliğim var. şu anki şartlardan dolayı bir şeyleri düzeltmeye, olayları büyütmemeye çalışıyorum ama artık delirme noktasına geldim. psikolojim hiç yerinde değil. kötü yorumlara hiç hazır değilim…
2 yaşında kızımız var. eşim işi dolayısıyla hafta sonları eve geliyor iş yeri buraya iki saat uzaklıkta, yol parası da epey fazla her gün gidip gelmek için. eşim gelirse akşam geç saatte geliyor, onda da sabaha kadar oturup oyun oynar, balkonda sigara kahve içer vs.
sabahları kızım kalktığında o varsa bir günlük kızıyla ilgilensin, bağları zayıflamasın istiyorum. altını alsın, yemek yedirsin oyun oynasın vs. sabah kalk hadi kahvaltı yapalım dediğimde yorgunum anlamıyor musun sen eşşek gibi çalışıyorum her gün vs cevaplar alıyorum, yorgun olan insan sabaha kadar oturmaz gelir gelmez yatar. bir tek bize gelince mi yorgunsun sen diyorum. karşılık verirsem olay kavgaya dönüyor. kızım şahit olmasın diye o yokmuş gibi davranıyorum, akşam 3 4lere kadar yatıyor.
kalkınca uykusunu aldığı için her şey normalmiş gibi davranıyor şakalar muhabbet etmeye çalışmalar vs. daha çok sinir oluyorum. işim var çocukla ilgilen derim, bakıyorum ki oyun açmış telefondan çocuğa da çizgi film açmış oturuyor. yahu diyorum ki yarım saat oynasan ölecek misin çocukla? biz oynuyoruz onunla diyor. yok içinden gelmiyor adamın.
hadi bizi geçtim çocuğuna ilgi alaka göster diyorum sadece. ayın maksimum 10 günü evdesin, bu çocuk benim mi sadece diyorum. başlıyor bu sefer sen de anne misin, sen baktığın için böyle oluyor bu çocuk. böyle oluyor dediği de kızım babasından ilgi görmediği için benim peşimde dolanıyor sürekli. iki dakika dursunlar kızım ağlayarak yanıma geliyor. ne oluyor yine diyorum yanına gelmesin diye alırken ağladı diyor.
güzellikle konuşsan ilgi görse hemen koşan bir çocuktur, hiç huysuzluk etmez. kendi çocuğumu tanımıyormuşum gibi yalan söylüyor. bir kere kızını şöyle koklayarak öptüğünü prensesim, bir tanem dediğini görmedim. çocuk bir şey yapsa bağırmaya başlıyor hemen yapmasana, yürü içeri vs. öyle yapınca o kadar zoruma gidiyor ki kendimi tutamıyorum kavga ediyoruz ister istemez. sıkılıp okumayı bırakmanızı istemem burda bitireyim bu sadece kızımla ilgili kısım. bu arada çok araştırdım ettim, narsist olduğunu düşünüyorum eşimin. bildiğim kadarıyla eğer öyleyse tedavisi imkansız gibi bir şeymiş. böyle bir insanı yola getirmenin bir yolu var mı hanımlar bilen varsa söylesin ben yapamadım.
Ben de bunu düşündüm. 20 bin para bu kadar atla deve olduguna gore muhtemelen asgari ücret ayarinda bi para kazaniyor. Onu da esinin oldugu yerde de bulur zaten Bu ne sacma hayat yaTaşınmak 20 bin dediniz, bu zamanda çokta enteresan bir para değil. Eğer bu parayı kenara atamayacak durumdaysa bu iş iyi kazandırmıyor demektir. Bu işe devam etmesinin mantığı yok ki. Onun haricinde elalemin evinde haftanın 5 gününü geçirmesi normal mi? Nereden baksam tuhaf.
%100 aynısını düşünüyorum.Yoğun iş temposu var.
Adam boş kalan zamanında da oyun oynuyor,bununla deşarj oluyor.
Sonra dinlenmek icin yatıyor.
Ardından kalkıyor..
Yani çocuğa ve size usulden selam verip hal hatır sorarak geçen millet vekilleri gibi davranıyor.İki şaka yapıp,biraz yanınizda duruyor ve sonrasında yine oyun.
Burada adamın boş zamanı kullnma biçimi sadece oyuna endeksli.
Zaten çalıştığı için bunun karşılığı olarak da para getirdiği için sizinle vakit geçirmiş sayıyor kendisini.
Yani ekstradan sizinle zaman gecirmek yerine oyun oynamak istiyor.
Çünkü sıkılıyor sizden..Sevmiyor değil sıkılıyor..
Mantık olarak yanlış ancak kocan bu yani.
Değişmez.