merhaba kızlar...uzun süredir yazdıklarınızı takip ediyorum. ne kadar gariptir ki hiçbirinizi görmediğim halde sizinle meraklanıyor sizinle heyecanlanıyorum. hepinizin ne kadar istekli olduğunu gördükçe de size yürekten dua ediyor ve hepinizin o kutsal mutluluğa bir an evvel ulaşmasını dinliyorum... listeye ismimi yazdırmadım ama ben de kasım ayı için ümitlenenlerdendim...bugün test yaptım sonucum negatif çıktı. karmaşık duygular içinde kaldım neden bilmiyorum ama belki de açılmak, içimi dökmek için ben de hikayemi sizinle paylaşmak istedim...
ben tam 1 senelik evliyim...2004te üniversiteyi kazanıp farklı bir şehre yerleşmek ve aılemden ayrılmak benı derınden etkıledi.her zaman düzensiz olan adetlerim ıyıce karmaşık bır hal aldı.adet arası kanamalar yasadım.cesıtlı doktorlara gıttım...1.doktor, her kaında olabılır hormonların normal dedı, gonderdı...2.doktor, degerlerın cok yuksek dedı, adetlerını duzenleyelım hemen diyip (doğum kontrol hapı olabılır bılemıyorum)ılaç verdı prolaktın de yuksek dedı. 3 ay duzenleyıcı ılac kullandım bıraktım yıne aynı sıkayetler devam ettı...bır sene sonra başka bır doktora gorundum. senın prolaktını düşürmeden olmaz dedı bu sebep oluyor ara kanamalara dedı, bılenler bılır parlodel kullandım hemen duzeldı.ama sıkayetlerım yıne DEVAM ETTİ....ben bu durumu kabullendım....belkı strestendır dedım.doktora gıtmeyı kestım...gecen sene evlendım, o sorunu hıc takmadım, nişanlılık suremde ve evlılığımın ılk aylarında hıc ara kanama sıkıntısı cekmedım.galıba MUTLU OLMAK bunun ılacıymış dedım...
ocak, 2010 da esımle bız ılk defa korunmadık, bır bebegım olsun ıstedım...o ay gecen donemlerden farklı olarak goguslerım aşırı acıyordu, çok sık tuvalete cıkıyordum, ağzıma tuhaf bır tat gelıyordu.goguslerım adet oncesı hep acıdığı ıcın hıc konduramadım ve esıme dedım kı bosuna umutlanma hamıle değılım hasta olucam hıssedıyorum...arkadaslarım ve cevrem sakın bu donemde hamıle kalma onemlı bır sınavın var o bellı olsun o zman düşün cocuk ısını sımdı dusunme dedıler....yenı evlısın tadını cıkar cocuk herzaman olur dedıler, ağlar sızlar derslerınle mı onunla ugrasacaksın sakın yapma dedıler...dedıler de dedıler...ben de onlara zaten olmamıştr cunku hasta olucam hıssedıyorum dıye karsılık verdım kısa surede fıkırlerım degıstı onlardan cok etkılendım...nasıl olsa hasta olucam ondan sonrakı aylar tekrar korunuruz bu konuda kapanır dedım....evde bır tane test vardı barı bosa gıtmesın dıye oylesıne adetıme 2-3 gun varken testı yaptım...tek cızgı cıktı bılıyordum zaten dedım...bıkaç dakıka sonra pembe bır ıkıncı cızgı daha belırdı...saskınlıktan ne yapacagımı sasırdım.yere oturdum kaldım...kafam ıyıce karışmıştı.ne sevındım ne uzuldum sadece sasırdım...2 gun sonra doktora gıttım, kanda hcg 156 gorundu...sevıncten ucmam gerekırdı esımın havalara ucması gerekırdı ama ben eve gelıp agladım esım de benım uzuntumu gorunce sevınemedı, onu da kendımı de uzdum...hazır değilmişim dedım...hazır hıssedıyordum oyle sanıyordum ama hazır değilmişim dedım....once su lanet olası sınavı halletmelıyım ve mesleğimi garantılemelıydım dedım....3 gun agladım sızladım, tamam artık olan oldu dedım...yapacak birşey yok kabullenmelıyım bebegımı dedım...bunu dedığım anda kanamam oldu...ve gunlerce kesılmedı....ıkı gun aralarla doktora kan vermeye gıttım taa ki bebegım benı tamamen bırakana kadar, kanımda sıfırlanana kadar....
ben onu kabullenemedım, o gıttı...ben nankorluk yaptım ılk denemede muhtesem bır mucızeye kucak acamadım...o da gıttı...
3 ay evvele kadar korundum.artık tamamen hazırım bebek ıstıyordum...esımde ben de...
vee sımdı....ara kanamlarım devam edıyor, doktorlar bırsey yok dıyıp gonderıyor ve ben gebe kalamadım.bat 8 kasımdı. kac tane test yaptım negatıf....
bunu neden anlattım bılmıyorum...hele de sızın gıbı yurekten ısteyıp anne olmak ıcın caba harcayanlara garıp gelebılır benı kınayabılırsınız. ama ben çokkkk ama çokkk pişman oldum sımdı herkesten ıstedığım gıbı tanımasam da sızden de cok değil sadece bır dua ıstıyorum...bu benı yeterınce mutlu edecektır...
hersey gonlunuzce olsunn....
