- 12 Nisan 2015
- 77
- 22
- 34
-
- Konu Sahibi sessizlik90
- #1
Uykusuz ve yorgun biniyorum.. kalkmadan uyumaya çalışıyorum
Son haberlerden sonra çok normal.. O ayağımmm yere basacak arkadaşşş !!
Senin iyiymiş ben genelde uçak kalktıktan sonra bayılıyorum eşim her seferinde tokatlayarak ayıltıyor:)
Halbuki bırak kalayım öyle inerken uyandırBuarada en sevdiğim yer iniş yani illa yaklaşınca değil.
O tekerleklerin yere vurup son hız gitmesi beni acaip sevindiriyor
En son Adana ya uçtuğumuzda bir arkadaşımdan kevvetli bir sakinleştirici almıştım baya etkili oldu. Sonra makyaj yaptım falan. Belki ilaçtan belkide onun işe yarayacağına kendimi inandırdığım için rahat geçmişti.
Aslında uçaktan değil ölümden korktuğumu ama ölüm anı gelirse kaçamayacağımı düşünerek rahatlamaya çalıştım. İşe yaradı mı tam bilemiyorum.
29 ağustos ta tekrar binmem gerekecek emin ol 3 aydır düşünüyorum rüyalarıma giriyor :)
Ve hep uçakta sanki evde gibi olup sohbet edenlere çok ama çok imreniyorum
bende şöyle düşünüyorum..zaten herşey yazılmış uçağa binsek neeee....tabanvay gitsek ne...
En güvenli ulaşımın hava yoluyla olduğunu unutmayın ve kendinize bunu sürekli hatirlatin.
Uçakta sevdiginiz bir kitap okuyun, moda dergisi alın onu karıştırın, oyun oynayabilirsiniz.
Yani boyle ucagin kalkistan inisine kadar kas katı oturursaniz bu korkuyu hic atlatamazsiniz.
Ucaga binmeden kas gevsetici alabilirsiniz.
Size bir şey olacaksa zaten uçaktada olsan, otobüstede olsan, trendede olsan olur.
Bu düşünceyi surekli göz önünde bulundurmayin.
Mesela bu konuyu fazla uzattikca korkunuz beyninize daha fazla kazinir.
Korkuyu bilinçaltından atmaya çalışın.
Korkmuyorum diye kendinize terapi verin.
Annembi ilac kullaniyo, butu yolculuk boyunca uyo. Zaten hava alaninda bi sersemlesiyo, ucaga biniyoruz bi bakiom dalmis gitmis bilesende dene bence. Bende korkuyorum ama senin kadar degil, kalkarken falan yanimdakinin elini tutarim, disariya bakamiyorum bide. Tirbulans falan girince dua etmeye basliorum
Annem iki yada uc tane aliyo, hic gozunu acamio vallahabende uyku habi almistim ama fayda etmedi yatmadim. indikten sonrada nerdeyse iki gün uyanmadim
Bende baya ucakla seyahat ediyorum ama o ilk kalkıştaki 5 dakika ömrümden ömür alıyor,sonra havada isterse çok şiddetli sallansın umrumda değil,o ilk 5 dakika ellerim terlıyo carpıntım baslıyı ve kımseye de bellı etmek ıstemıyorum.İnerken o tekerlek yere vuruyoya Allahım en sevdıgım an o an.
Ben kendimi söyle rahatlatıyorum,dünyada en guvenılır olan yolculuk biçimi,dakika bası kaç ucak kalkıp ınıyor bir arastıırın,buna ragmen kazalar az.Zaten bır ucak turbulans yuzunden dusmez,motor arızası olmadıgı surece,turbulanstanda korkmayın yanii
Annem iki yada uc tane aliyo, hic gozunu acamio vallaha
emin ol hepsini denedim ama galiba caresiz bir cakayimbulmacalar dergiler aldim ama kendimi okadar o korkuya adapte ediyorum ki duunecek baska birsey yok sanki. durmadan dua ediyorum. ucaga binmeden onceki gunlerde internetten arastirmalar yapiyorum ucagin cok guvenli olduguna dair ama yinede olmuyor
yazin izine gitmek istiyoruz ve ben bu ucak korkusu yuzunden izinimi bile iptal etmeyi dusunuyorum
evet bunlarin hepsini biliyorum ama ucagin en guvenilir seyahat araci oldugu beni pek rahatlatmiyorum. Ucaktan haric yukseklik korkumda ver. Ben mesela inis zamani yere yaklasinca hani evler arabalar belli olur ya ozaman korkum gidiyor ancak
Senin iyiymiş ben genelde uçak kalktıktan sonra bayılıyorum eşim her seferinde tokatlayarak ayıltıyor:)
Halbuki bırak kalayım öyle inerken uyandırBuarada en sevdiğim yer iniş yani illa yaklaşınca değil.
O tekerleklerin yere vurup son hız gitmesi beni acaip sevindiriyor
En son Adana ya uçtuğumuzda bir arkadaşımdan kevvetli bir sakinleştirici almıştım baya etkili oldu. Sonra makyaj yaptım falan. Belki ilaçtan belkide onun işe yarayacağına kendimi inandırdığım için rahat geçmişti.
Aslında uçaktan değil ölümden korktuğumu ama ölüm anı gelirse kaçamayacağımı düşünerek rahatlamaya çalıştım. İşe yaradı mı tam bilemiyorum.
29 ağustos ta tekrar binmem gerekecek emin ol 3 aydır düşünüyorum rüyalarıma giriyor :)
Ve hep uçakta sanki evde gibi olup sohbet edenlere çok ama çok imreniyorum