- 15 Aralık 2015
- 690
- 666
- 103
- 38
- Konu Sahibi pistachio_27
- #1
Biraz uzun olacak ama inanınki okumaya değer. Twinflame yani Ikiz Alev kavramını daha önce hiç duymamıştım. Taki kendimi bunun tamda içerisinde bulana kadar.
Narzist bir Anne tarafından yetiştirilip korkunç bir çocukluk geçirdim. Fazla detaylara inmiyeceğim ama uçsuz bucaksız bir yalnızlık içinde büyüdüm.. Annem ne kendisi sevgi verdi, nede başkasıyla ilişki kurmama izin verdi. Zaten çoģu insanlar hatta beraber büyümüş oldugun kuzenlerim bile ailelerinin isteği ile dışlardı bizi... çünkü o Kadının çocuklarıydık biz. Bu dışlanma durumu eziklik psikolojisi devam ettiğinden okum Hayatındada ara ara karşıma çıktı. Elde var gül gibi bir yalnızlık korkusu. Kendisi sevilmeye layik görememe bilincalti.
Bunu Hayatım boyunca Kadın Erkek ilişkileriyle doldurmaya çalıştım. Kim olursa olsun yeterki hayatımda kalsin diye saçma sapan kişilere sarılmışım dört elle. Ben kendimi sevmezsem kimsenin beni sevmeyeceği bilincine sahip değildim. Onun yerine daldan dala konup aman yeterki yalniz kalmiyayim uğraşındaydım.
Taaki onu görene kadar. Busefer çok farklıydı. Görür görmez cin çarpmışa döndüm. Ona Ilk cümlelerimden biri "Sanki seni cok uzun zamandır tanıyor gibiyim" idi. Keza kendiside öyle. Bitmek bilmeden bir Eziyet başlayıverdi. Sürekli gel gitler.
Baslarda onun bana hiç duygusu yoktu hissediyordum bunu. Yinede yanina gitmekten alıkoyamıyordum kendimi. Ne o uzak durmayı başarıyordu ne ben. Son birkac görüşmemiz çok daha içtendi. Evet sürekli on-off ilişki yaşıyorduk ama artık onunda duyguları gelişti adim gibi eminim. Biraraya geldigimiz zaman birbirimizi evi gibiyiz. Inanilmaz bir Çekim, huzur ve ten uyumu. Lakin sürekli araya giren sebebsiz ayrilik, hep onun tarafından gelen.
Ondan ayrı oldugum zamanlarda esasen kendimi ona nasıl sevdiririm diye bir araştırmaya giriştim. Çok acılı bir dönemdi çünkü busefer sirf hayatimda biri olsun diye ugrastiklarimdan biri degildi o. Hakiki beklentisiz saf duygulardi benimkiler.
Bu yol beni eninde sonunda kendimi sevmeme ve kendi travmalarımla yüzlesmek zorunda oldugum bir yola çıkardı. Gercektende muazzam bir iyileşme sürecinden geçtim ve geçiyorum. Normalde birini unutmak icin hemen ardindan baska arayişlara girerdim yalnizlik korkumdan.
Hayatimda ilk defa böyle bir isteğim yok. Kendi kendime kalmak, kendi kendime yemeğe çıkmak, tekbaşına gezmek ve bütün enerjimi kendime harcamak isteği içerisindeyim. Kendimi sevmeye ve saygi duymaya başladım.
Çoğunuz tertemiz delirdin diyeceksinizdir, muhtemelen bende öyle düşündürdüm ama yasayinca anlıyor insan gerçekmiş.
Kısa süre öncesine kadar söyle dua ediyordum, Allahım eğer onunla biraraya gelemezsem eski yanlışlarıma döneceğim beni bu günahtan koru ve ona kavuşmayı nasip et. Ama rabbim onu bana zaten kendi kendimi bu caresiz zavvalı durumdan kurtarmam ve kendi kendimi korumayi ögrenmem icin göndermiş.
Twinflame Ilişkilerinin doğal akımına göre ben iyileştikten sonra öğrenme ve iyileşme süreci karşı tarafa geçiyorum. Duygularını bastirmayi birakip baglanma korkusunu yenmek.
Bu yolu sonunda kavuşma olurmu bilmem. Lakin çok sancılıda olsa gitmeye değer güzel bir yoldu.. Hatta keşke herkese nasip olsa her manada bu yoğun ve heyecanlı duyguları yaşamak.
Gönül istersin yolun sonunda kavuşalım lakin busefer illa olsun yoksa mutlu olamam modunda değilim. Hicdegilse cabuk yenisini bulup yerini doldurayim kafasinda hiç değilim. Kimse doldurmayacakta yerini biliyorum. Sevgiyle onu serbest biraktim. Hatta şuan kendimle yalnız kalip tadini çikarma isteği içerisindeyim.
Kendimi özgür ve mutlu hissediyorum. Galiba iyileştim canlar ❤
Narzist bir Anne tarafından yetiştirilip korkunç bir çocukluk geçirdim. Fazla detaylara inmiyeceğim ama uçsuz bucaksız bir yalnızlık içinde büyüdüm.. Annem ne kendisi sevgi verdi, nede başkasıyla ilişki kurmama izin verdi. Zaten çoģu insanlar hatta beraber büyümüş oldugun kuzenlerim bile ailelerinin isteği ile dışlardı bizi... çünkü o Kadının çocuklarıydık biz. Bu dışlanma durumu eziklik psikolojisi devam ettiğinden okum Hayatındada ara ara karşıma çıktı. Elde var gül gibi bir yalnızlık korkusu. Kendisi sevilmeye layik görememe bilincalti.
Bunu Hayatım boyunca Kadın Erkek ilişkileriyle doldurmaya çalıştım. Kim olursa olsun yeterki hayatımda kalsin diye saçma sapan kişilere sarılmışım dört elle. Ben kendimi sevmezsem kimsenin beni sevmeyeceği bilincine sahip değildim. Onun yerine daldan dala konup aman yeterki yalniz kalmiyayim uğraşındaydım.
Taaki onu görene kadar. Busefer çok farklıydı. Görür görmez cin çarpmışa döndüm. Ona Ilk cümlelerimden biri "Sanki seni cok uzun zamandır tanıyor gibiyim" idi. Keza kendiside öyle. Bitmek bilmeden bir Eziyet başlayıverdi. Sürekli gel gitler.
Baslarda onun bana hiç duygusu yoktu hissediyordum bunu. Yinede yanina gitmekten alıkoyamıyordum kendimi. Ne o uzak durmayı başarıyordu ne ben. Son birkac görüşmemiz çok daha içtendi. Evet sürekli on-off ilişki yaşıyorduk ama artık onunda duyguları gelişti adim gibi eminim. Biraraya geldigimiz zaman birbirimizi evi gibiyiz. Inanilmaz bir Çekim, huzur ve ten uyumu. Lakin sürekli araya giren sebebsiz ayrilik, hep onun tarafından gelen.
Ondan ayrı oldugum zamanlarda esasen kendimi ona nasıl sevdiririm diye bir araştırmaya giriştim. Çok acılı bir dönemdi çünkü busefer sirf hayatimda biri olsun diye ugrastiklarimdan biri degildi o. Hakiki beklentisiz saf duygulardi benimkiler.
Bu yol beni eninde sonunda kendimi sevmeme ve kendi travmalarımla yüzlesmek zorunda oldugum bir yola çıkardı. Gercektende muazzam bir iyileşme sürecinden geçtim ve geçiyorum. Normalde birini unutmak icin hemen ardindan baska arayişlara girerdim yalnizlik korkumdan.
Hayatimda ilk defa böyle bir isteğim yok. Kendi kendime kalmak, kendi kendime yemeğe çıkmak, tekbaşına gezmek ve bütün enerjimi kendime harcamak isteği içerisindeyim. Kendimi sevmeye ve saygi duymaya başladım.
Çoğunuz tertemiz delirdin diyeceksinizdir, muhtemelen bende öyle düşündürdüm ama yasayinca anlıyor insan gerçekmiş.
Kısa süre öncesine kadar söyle dua ediyordum, Allahım eğer onunla biraraya gelemezsem eski yanlışlarıma döneceğim beni bu günahtan koru ve ona kavuşmayı nasip et. Ama rabbim onu bana zaten kendi kendimi bu caresiz zavvalı durumdan kurtarmam ve kendi kendimi korumayi ögrenmem icin göndermiş.
Twinflame Ilişkilerinin doğal akımına göre ben iyileştikten sonra öğrenme ve iyileşme süreci karşı tarafa geçiyorum. Duygularını bastirmayi birakip baglanma korkusunu yenmek.
Bu yolu sonunda kavuşma olurmu bilmem. Lakin çok sancılıda olsa gitmeye değer güzel bir yoldu.. Hatta keşke herkese nasip olsa her manada bu yoğun ve heyecanlı duyguları yaşamak.
Gönül istersin yolun sonunda kavuşalım lakin busefer illa olsun yoksa mutlu olamam modunda değilim. Hicdegilse cabuk yenisini bulup yerini doldurayim kafasinda hiç değilim. Kimse doldurmayacakta yerini biliyorum. Sevgiyle onu serbest biraktim. Hatta şuan kendimle yalnız kalip tadini çikarma isteği içerisindeyim.
Kendimi özgür ve mutlu hissediyorum. Galiba iyileştim canlar ❤