İstemediğim bir harcamayi kimse yaptıramaz bana zaten:) Misal ofiste devamlı birileri evleniyor (
hiç biri yakınım değil,ofisteki insanlar alt tarafı). İş yerindekiler de devamlı para topluyor,herkes aslında istememelerine rağmen ayıp olmasın diye katıyor birkacyuz lira. Ama ben en başında 'yok, teşekkürler. Prensip olarak düğünüme çağıracak yakınlıkta olmadığım kimseye altın almıyorum yillardir' diyorum.. biraz uyuzca tabi, hatta millet ben katılmıyorum diye altın alabilmek için daha çok para vermek durumunda kaliyor. Ama bana ne? Yaşım 29, bunca sene davet edildigim düğünün haddi hesabı yok, bütün çevrem hunharca evleniyor. Sırf ayip olmasın diye hepsine para taksam yazık günah bence benim güzel bütçeme
Sonuç olarak artık para toparlanirken kimse bana sormuyor, mutluyum :)
Bunun gibi şeyler...mesela geçen günlerde tatil planı yaptik tatlı bir kizla
(genelde yalnız gezerim,ya da istisna varsa sevgilimle). İlk konuşmaya 'haftasonu kampı' diye başladık, sonra 'hava soğuk olabilir, bungalov daha iyi' dedik. Kız bana bir bungalov atıyor, arayalım bunu diye, bungalov değil saray yavrusu
iki gece için bin lira istenen Instagram bungalovu. Yani neden katilayim ki? O bin liranın yarısına daha yeni Pegasus indiriminden gidis dönüş bilet aldım kendime,fi tarihindeki yillik izninde kullanacagim.
Öyle yani, sırf ayip olmasın diye para harcama huyuma yıllar önce son verdim. (
Bu arada terapistim benim bu tepkimi sağlıklı buldu ).
Benimle buluşmak isteyen de davet ettiğim tiyatroya gelsin, davet ettiğim bisiklet turuna katilsin, davet ettiğim mangala, hamaklı şehir içi pikniğinde gelsin, ya da evde buluşalım :) hiç bulusmayalim demiyorum ama sırf arkadaşım Instagrama foto atacak diye neden bir tatlıya yirmi lira vereyim ki???
Bensiz buluşsunlar, ziyanı yok