Kiyamam seni bu konuda üzmeye hakkı yok. Tabiki seni cok cok iyi anlıyorum. Ama sana bu konuda acimasizca davranan eşinin cocukla duzelecegini düşünüyormusun. Ben pek sanmiyorumİyiki konuyu buraya açtım. Halimden anlayanların olması beni biraz olsun rahatlattı. Amin dualarınız için teşekkür ederim benim eşimde çok acımasız ağzına geleni söylüyor..sanırım boşanmak en iyisi
Bu konuda anadan babadan daha çok eş desteği önemli ben tekrast transfer parası ödeyeceğiz diye ağlarken eşim bana çok kızdı para dediğin nedir kazanılır kaybedilir sağlığına bisey olursa para ile de çözülmez kendine gel artık diyince eşime hak verdim. Demem o ki eşin destek çıksa bu depresyona zaten girmezdin. Önce eşin i karşına al ve seni ne kadar üzdüğünü onun desteğine ihtiyacın olduğu anlat. Eğer anlamıyorsa önüne bak yuklerinden kurtul. Hayat sana da eşine de bir kere yaşama şansı veriyor. Bu hayatı bir kez daha yaşama şansın yok.kendini üzmeİyiki konuyu buraya açtım. Halimden anlayanların olması beni biraz olsun rahatlattı. Amin dualarınız için teşekkür ederim benim eşimde çok acımasız ağzına geleni söylüyor..sanırım boşanmak en iyisi
Cocuk ile erkeğin düzeleceği düşünülen ilişkiler daha kötüye gidiyor bunun örneğini çevremizde çok görüyoruzÇocuk ile asla düzeleceğini düşünmüyorum konu para da değil konunun ne olduğunu bende bilmiyorum sanırım sıkıntı kendisinde..önüme bakmalıyım bundan daha fazla üzülmem heralde
Kesinlikle yalnız değilsin. Burda birçoğumuz aslında benzer süreçlerden geçiyoruz. Bu işin psikolojik boyutunu yaşamayan bilmiyor, anlamıyor maalesef. Eş desteği de tabii ki bu süreçte en önemli şey aslında. Kesinlikle psikolojik destek gerekiyor.İyiki konuyu buraya açtım. Halimden anlayanların olması beni biraz olsun rahatlattı. Amin dualarınız için teşekkür ederim benim eşimde çok acımasız ağzına geleni söylüyor..sanırım boşanmak en iyisi
Bende söylememe taraftarıyım ancak biz il dışında tedavi oluyoruz yaşadığım yerde tedavi merkezi yok..mecbur aileler öğreniyor.Kesinlikle yalnız değilsin. Burda birçoğumuz aslında benzer süreçlerden geçiyoruz. Bu işin psikolojik boyutunu yaşamayan bilmiyor, anlamıyor maalesef. Eş desteği de tabii ki bu süreçte en önemli şey aslında. Kesinlikle psikolojik destek gerekiyor.
Biz de 5 sene uğraştık doğal yollardan çocuğumuz olmadı. Karşımıza sürekli bir engel çıktı. Sürekli birilerinin çocuk yok mu, düşünmüyor musunuz sorularına maruz kaldım. Aslında istiyorduk, olmuyordu ama düşünmüyoruz diye cevap veriyordum. Bu sefer de vicdanım rahat etmiyordu, ya Allah’ım içimdekini değil de dilimdekini bana verirse diye… Her regl olduğumda ağlıyordum. Tüp bebek sürecimi ailem dahil kimseyle paylaşmadım. Sanıyorum bu yüzden de süreç çok daha rahat geçti benim için. Ama eşimin desteği vardı. Sonuç olumlu olduktan sonra da kimseye söylemedik bu süreçten geçtiğimizi. Her konuda olduğu gibi bu konuda da saçma sapan düşüncelerini dile getirir insanlar diye kimseyle paylaşmak istemedim. Şu an en büyük iyi ki’m bu.
Bu süreç sabır istiyor. Maddi manevi emek istiyor. Ama gerçekten de eş desteği en gerekli, en önemli olan şey. Belki bireysel destek ile birlikte çift terapisi de size iyi gelir. Sürecin ilişkiyi yıpratan bir yönü de var evet ama üstesinden gelinemeyecek kadar değil, olmamalı.
Evet tabi mecburiyetler oluyor bazen. Onlar destek veriyor mu peki? Yoksa sorularla bunaltıyorlar mı?Bende söylememe taraftarıyım ancak biz il dışında tedavi oluyoruz yaşadığım yerde tedavi merkezi yok..mecbur aileler öğreniyor.
Eşinizle bir hissetmiyor iseniz çaba harcadığımız şeyin anlamı kalmıyor ki . Belki de bu sebepten kavuşamıyorsunuz , evde huzur sevgi saygı mutluluk olmadığından Allah başka türlüsünü nasip edecektir . Hayırlısı olsun hakkınızda ama şunu hiç unutmayın insanın eş seçimi bütün yaşamını etkiliyor…İyiki konuyu buraya açtım. Halimden anlayanların olması beni biraz olsun rahatlattı. Amin dualarınız için teşekkür ederim benim eşimde çok acımasız ağzına geleni söylüyor..sanırım boşanmak en iyisi
Rabbim hepimize en kısa zamnda hayırlı evlatlar nasip etsin gerçekten bazen delirmememk elde değil geceleri uyuyamaz hale geldim dediğiniz gibi eşini darlıyordum baktım evliliğime zarar veriyor şimdi konu açmayıp içten içten kendim toparlamaya çalışıyorumMerhaba yaklaşık bende 4 yıldır infertilite ile uğraşıyorum 2 aşılama 2 tüp bebek denemesi maalesef ki hep sonuç hüsran negatif . Bu konu yüzünden psikolojim çok bozuldu ve artık eşimi de çok bunalttıgımi düşünüyorum. Onunla güzel vakit geçirmek yerine sürekli bir tedavi arayışı ağlamalar sitem etmeler bitkiler kürler muhabbeti yapıyorum. Kişisel bakımm azaldı kilo aldım . Kendimi unuttum sanki tek odak noktam çocuk oldu. Hırs yaptım olmadıkça daha da hirslandim olmalı olmalı diye ama hep negatif sonuç aldım. Arkadaş akraba cevremle arama mesafe girdi çok az insanla görüşüyorum çünkü herkes bana artık çocuk var mı sorusuyla imalasiyla gelecek diye korkuyorum. Dualara çok çok sarıldığım zamanlar oldu bazen de dua etmeye bile mecalim olmuyor. Bu sürecin zorluğunu en çok yaşayanlar bilir . Sizi çok iyi anlıyorum
Selam ben de bir ruh sağlığı çalışanıyım ve sizinle aynı durumda en son ormanda ben yapamıyorum sen al canımı diye ağlayarak Allah'a yalvarıyordum. Biliyorum imtihan ama inanç sistemim bile bozuldu. Normal bir dua edemiyorum. Çoğu gece bu gecenin sabahı olmasın diye umut ederek uyuyorum.Ne zor durumlar ne büyük imtihanlar..sayısız kitap okudum dini psikolojik hayatı varoluşu sorguladım..bizler bir kadın doğum doktoru kadar nerdeyse bilgi sahibi olurken insanların basit eczane testiyle gebeliği öğrenmesine çok özeniyorum...bir tanıdığım doğumda serum verilecek diye korkuyordu..o bundan bahsettiği sırada benim göbeğimde iğneden yer kalmamıştı
Çok yanlış düşünüyorsunuz. Biz sadece doğurmak için yaratilmadik. Doğurmak için evlenmedik eğer evlenmenizde tek amaç cocuksa hata olurSelam ben de bir ruh sağlığı çalışanıyım ve sizinle aynı durumda en son ormanda ben yapamıyorum sen al canımı diye ağlayarak Allah'a yalvarıyordum. Biliyorum imtihan ama inanç sistemim bile bozuldu. Normal bir dua edemiyorum. Çoğu gece bu gecenin sabahı olmasın diye umut ederek uyuyorum.
Mantıklı düşününce çocuk yapmak bile saçma ama işin içine girince öyle olmuyor.. insanlardan nefes alamıyor..Çok yanlış düşünüyorsunuz. Biz sadece doğurmak için yaratilmadik. Doğurmak için evlenmedik eğer evlenmenizde tek amaç cocuksa hata olur
Allahım kimseye bela vermez. Sadece herkesi farklı sınar. Benim kuzenimin 15 sene evladı olmadı asla da pes etmedi. Bir sürü doktor tedavi hatta ilk hamile kaldığında 9 ay yataktan kalkması bile yasaktı o dereceydi yaşları da bayağı ilerlemişti. Allahtan ümit kesilmez canım. Ben de tüp bebek hastasıyım. Tedavim sürekli erteleniyor. Benden sonra evlenen eltim kuzenlerim eşimin kuzenleri istedikleri an hamile kalabildiler. Biz böyle hastane köşelerinde sürünüyoruz. Buda bizim sınavımız ne yapalım? Allah’ın verdiğine karşı mı gelelim o zaman düzelşyor mu asla. Bak benden sana tavsiye ne kadar zor olduğunu biliyorum yaşıyorum da ama sen böyle kendini harap ettiğinde her şey daha da kötü olur. Normal insanlar bile hamilelik istediklerinde stresten hamile kalamıyor. Değil ki biz. Sen kendini vücudunu sev her zaman çok sağlıklı bir vücudun olduğunu ve bebeğini taşıyacağını her sabah kendine hatırlat. Sağlıklı beslen. Ya Allah de Allah’a sığın derdini Allah’a emanet et. Çok güzel bir laf var seninle de paylaşayım. Vermek istemeseydi duasını ettirmezdi. Dualarında olsun hep canım. Bak benim de hep dualarımda. Ve seni senden başka kimse iyi edemez kalbini şifalandır. Allahım isteyen hepimize nasip etsin bu duyguyuVe beynimden en çıkmayan söz... ne yaptında Allah senin böyle belanı verdi..
Sizi o kadar iyi anlıyorum ki evli olarak düğününe gittiğim benden on yaş küçük olanların ikinci çocuğu oldu ben hala bakıyorumHaklısınız güçsüz biride değildim..çevreme yenildim..kendimde psikolojik danışmanım..süreçte bildiğim bilgileri kendime uyguladım..ancak sonra baktım bu haldeyim..şaka gibi heryer hamile sağım solum haftada bir bebek doğumu için nerdeyse hayırlı olsuna gidiyorum.. sanki evren benle dalga geçiyor. Nerdeyse çevremdeki erkekler bile hamile
Sanki kendi yaşadıklarımı özetlemişsiniz bu döngünün sonunda bir gün aynada kendime baktım yabancı biri gibi hissettim o gün diyetisyene spora ve psikolog a başladım aradan üç ay geçti eski ben e dönmeye gayret ediyorum yine tüp bebek sürecindeyim ama artık sanki bu da hayatımın normali gibi bakıyorum ama şu var sabaha karşı hala siteye bakıp farklı birşey okur muyum diye bakıyorumMerhaba yaklaşık bende 4 yıldır infertilite ile uğraşıyorum 2 aşılama 2 tüp bebek denemesi maalesef ki hep sonuç hüsran negatif . Bu konu yüzünden psikolojim çok bozuldu ve artık eşimi de çok bunalttıgımi düşünüyorum. Onunla güzel vakit geçirmek yerine sürekli bir tedavi arayışı ağlamalar sitem etmeler bitkiler kürler muhabbeti yapıyorum. Kişisel bakımm azaldı kilo aldım . Kendimi unuttum sanki tek odak noktam çocuk oldu. Hırs yaptım olmadıkça daha da hirslandim olmalı olmalı diye ama hep negatif sonuç aldım. Arkadaş akraba cevremle arama mesafe girdi çok az insanla görüşüyorum çünkü herkes bana artık çocuk var mı sorusuyla imalasiyla gelecek diye korkuyorum. Dualara çok çok sarıldığım zamanlar oldu bazen de dua etmeye bile mecalim olmuyor. Bu sürecin zorluğunu en çok yaşayanlar bilir . Sizi çok iyi anlıyorum
Nerde yaşıyorsunuzAslında onu doktora söyledim önerdiğiniz biri var mı bulamadım sizin var mı bildiğiniz..online da olabilir
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?