Öyle bir günlüğüm olur ki aslında yazsam:):) ama olumsuzlukları unutup bu güzel günlerin tadını çıkartmak en iyisi.. Ocakta üçüncü denememizi yaptık ve ben on gün yemek harici kalkmadan yattım anneme geldim hatta.. Her belirti vardı maşAllah, kasık ağrısı, göğüs sızısı.. Olumsuz sonucu alınca biraz ağlayıp evime döndüm.. Hiç umudumu kaybetmeden martta dondurulmuşları denemek için kendimi hazırladım..
Bu defa evimde kalmayı tercih ettim.. Önceden yaptığım yemekleri ısıtıp yedim, gelen komşularıma kahve yaptım, mahalleye çıkıp bir bardak çaylarını içtim.. 8. Gün daha fazla dayanamadım, psikolojik olarak çok yıpranmıştım.. Kan verdik.. Hastanede bekleyemem dedim eşime, bari yemek yerken öğreneyim.. Hiç unutmuyorum, tatlı yerken sonucu gördüm 40, hem ağlıyorum hem yemeye devam ediyorum:):) hiç bir belirti yaşamadan tutunmuş kelebek.. Beni şimdiden uykusuz ve merakta bıraksada binlerce şükürler olsun..
Hepinize Peygamber sabrı diliyorum, daha yolun ortasındayım ve kucağımıza aldığımız günleride göstersin yüce Rabbim, bu yolda uğraşan tüm ümmeti Muhammed'i boş çevirmesin