Yaşım 31... Daha evlenmeden çocukları çok severdim , evlenir evlenmez anne olucam derdim herkese.. AMa olmadı Allah'ım arattı o en yüce sevgiyi .. Tüm anne adayları gibi benimde gezmediğim doktor , gitmediğim hastane , ve hatta şehir dışında bile doktora gittim kim iyi derlerse ona gittim. Herkes ayrı bir tedavi önerdi çok gece eşime belli etmeden ağladım .. Çünkü ben çocukken bile büyünce ne olacaksın dedklerinde "anne olucam derdim.."
Herşeyden vazgeçip artık olursa kendiliğinden dediğim dönemde bi bayan aradı beni.. yeni açıldık falan dedi. inanın önce hiç güvenemedim ne yalan söyleyim , yeni açılan bi hastane oturmamıştır çünkü, eksikleri çoktur . Eşim dedi ki gel birde buraya gidelim , bir perşembe günü gittik kapıdan girdiğim anda işte bu dedim , güler yüz ve sıcak kanlı insanlar bende tebessüm ettim ama tereddütle. .. doktor beyin yanına alındım yeni gelin gibi süzülmeye başladım , konuştukça açıldım, açıldıkça rahatladım ... sana uygulanacak tek yöntem klasik tüp bebek dedi , korkma , sadece düşüncelerinden arın , ben istiyorum hocam de ben burdayım eğer negatif düşüncelerle başlarsan , yine hüsarana uğrayacağım diye düşüneceksen bana gelme dedi . Tokat gibi çarptı yüzüme , çıktım dışarı eşime tamam burası dedim . Adetimle aradım ben geliyorum dedim inanın her gün aynı heyecanla gittim, aynı güler yüz ve ilgiyle karşılandım...
Şimdi mi? hamileyim... Bende anne olacağım, kızlar her şeyden önemlisi psikolojinizin hazır olmasıymış, doktor bey öyle hikayeler anlattı ki hayranlıkla dinledim
Allah isteyen herkese nasip etsin , Benim gibi hamile olanlara da sağlıkla bebeklerini kucaklarına almalarını dilerim
DENİZ
( aranızda bu durumu yaşayan oldu mu ne tavsiye edersiniz?
