Merhaba ,
Benim hikayem biraz farklı. 1,5 yıllık evliyiz eylül ayında bebek sahibi olmak için denemelere başladık ve mucize oldu eylül ayında korunmayı bıraktığım gibi hamile kaldım.Çok mutluyduk.Rutin doktor kontrolünde öğrendim daha 3 haftalıktı bebeğimiz. Her hafta kontrollere gittik. Önce kese sonda minicik kalbini gördük.Doktorumuzun istediği kan testlerinde kan sayımı normalin çok altındaydı.Sonrası malum her hamile kadında görülen demir eksikliği olduğu düşünüldü. İğneler,ilaçlar..Bu arada bebeğimiz 3 aylık olmuştu bile ama kan değerleri bir türlü düzelmiyordu. Önce dahiliye baktı sonra hematoloğa yönlendirdiler.kan testleri,kemik iliği biyopsi derken 18 haftalık oldu oğlumuz Doruk. Minicik kurtarıcı meleğim artık tekmeler atıyordu.O hafta MDS RAEB 1 (ön lösemi) hastası olduğumu öğrendik.Dünyamız yıkıldı. Doruk'umuzu almak zorunda kaldılar.Hastalığın ilik naklinden başka tedavisi yok ve doktorlar ilik nakli sebebiyle %99 kısır kalacağımı söylüyor.Şimdi Tüp bebek tedavisi görüyorum. İlik nakli öncesinde embriyo donduracağız. Hastalığı yenebilirsem Allahın izniyle dondurulmuş embriyolarla çocuk sahibi olmayı deneyeceğiz.
Şimdi tüp bebek tedavisini uygulayan doktorum yumurtalıklarımın normalden iyi çalıştığını söylüyor.Hatta ymurtalıklarımın hızına yetişemediğini bile söyledi. Ama ne faydası var ki.
BU da benden size farklı bir hikayeydi. Ne olursa olsun unutmayın ki alnımıza ne yazıldıysa onu yaşıyoruz.Tabi ki elimizden geleni yapmalıyız ama kendinizi hiç bir şey için üzmeyin. Hayatın neler getireceği hiç belli olmuyor. Umarım bir gün ben de başarı hikayemi yazabilirim. Hikayeleriniz için teşekkürler