Merhaba. İçimi en yakın arkadaşlarıma dahi dökemiyorum dökülecek gibi değil çünkü. Ben 24 yaşındayım 20 yaşımda biriyle tanışmıştım ilk aşkımdı daha önce kimseyi böyle sevmemiştim. Okuldan arkadaşımdı başta çok yakın arkadaş olduk instagramda hoşuna gittiği herşeyi bana atardı zamanla onun bana karşı olan ilgisi beni ona bağladı. Çok güzel vakitler geçiriyorduk sonra ilişkimiz başladı.. beni o kadar çok sevdiğini hissediyordumki herkes gider o kalır diyordum. Sonra tartışmalarımız başladı benden uzaklaştı karşılıklı hatalarımız oldu ama ben gerçekten çok sevdim her hatasına göz yumdum hep kendimi kandırdım. Birgün geldi ben ayrılmak istiyorum dedi ve gitmesi için bana göre sebeb yoktu çünkü aramızda aşılmayacak hiçbir şey yaşamamıştık. Kabul edemedim ben aylarca ayrılık sürecimiz sürdü bu süreçte her buluştuğumuzda bana geri dönüyordu ama iki gün sonra yine ayrılmak istiyordu.. Sonunda beni engelledi ve ben bir yıl boyunca ulaşamadım ona bana giderken babam bana birini buldu onunla evlenicem demişti. Birgün instagramda tanıyor olabileceğim kişilerde karşıma çıktı. Dayanamadım mesaj attım nasılsın dedim sadece evlenmemişti. Seni çok merak ediyorum görüşelim dedi. Biraz düşüneceğimi söyledim çünkü hala duygularım vardı ve onun yokluğunda ben çok zor zamanlar geçirmiştim ona o kadar ihtiyacım olmuştuki ama o yoktuu. Mesajdan iki hafta sonra görüşmeyi kabul ettim bir yıl sonra onu tekrardan gördüğümde duygularımın esiri oldum çok aşıktım. Oda bu süreçte beni özlediğini gerçekten sevdiğini anladığını söyledi sıkı sıkı sarıldı bana ve biz tekrardan başladık ilişkimize. Bu sefer geldiğinde o kadar umut verdi o kadar inandımki ona hayatımın merkezi olmuştu ikinci kez onu kaybetmekten hayallerimle yarı yolda kalmaktan çok korkuyordumm. Ama eskisi gibi değildi ve olmadıda . Sabah günaydın yazıyordu ve akşama kadar ne bir mesaj ne de arama bende dayanamaz akşamaları arardım oda yeter beni boğuyorsun diye bana söver kapatırdı. Ama görüştüğümüzde beni sevdiğini o kadar hissetirirdiki geçerdi benim yaralarım. Çok sevdiğini hissederdim. Birgün tatile gitti orda sosyal medyada tanıştığı bir kızla görüşmüştü. bizim bir yııllık ayrılık sürecimizde bu kızla konuşmuştu. Kızla görüşmüş ve öpüşmüşler ve ilişkimizin olmadığını söylemiş.. Bu olaydan bir ay sonra kız bana herşeyi anlattı. Kahrolmuştum şuan yazarken bile kahroluyorum. sevgilim canım canımın içi dediğim adam bana ihanet etmişti. Çok pişmandı iki ay boyunca yanımda oldu toparlamaya düzeltmeye çalıştı.Sözler verdi yeminler etti ama biliyormusunuz o kadar saf duygularım vardıki hala seviyordum onu. zaman istedim ondan gerçekten sevdiğini anlamaya çalıştım. Gerçekten seviyordu hissediyordum . Sonra tam onu yeni yeni affetmeye başlamıştım bana karşısı iligisi azalmıştı. Sorduğumda seni artık sevmiyorum dedi.Artık dünyam başıma yıkılmıştı o kadar yorulmuştumki. Bu süreçte görüşmeye başladık her görüştüğümüzde geri döndü seviyordu gözlerinde görüyordum hissediyordumda. Ailesi ile tanıştırdı bana o kadar umut bağladımki o kadar hayaller kurdumki artık eveleneceğimizi sanıyırdum.. sonra artık ciddiydi benimle görüştü ve devam etmek istemediğini söyledi. Bu son beş aydır bir başka kızla konuşuyormuş ondan hoşlanıyormuş hemde hayatında görmediği biri.. ben ondan mesaj beklerken onu merak ederken ondan haber alamazken o beni çoktan gözden çıkarmıştı. Canım o kadar yanıyorki çok çaresiz hissediyorum. Yıllarımı verdiğim adamın bana böyle haksızlık edişini hazmediyorum. Ve en kötüsüde hala onu kalbimden söküp atamıyorum.Şuan o keyfine bakarlen bense acı çekiyorum sığamıyorum hiçbiryere. Hayallerim umutlarım evleneceğim adam bana kızımın annesi diyen adam yaşadığımız herşeyi bu kadar çabuk unutup nasıl ben acımdam boğulurken o ise başka birini elde etmeye çalışıyor benim aklım kalbim almıyorr
