Tüm yaşattıklarına rağmen vazgeçip ondan vazgeçemedim

trueloveimpossible

Yeni Üye
Kayıtlı Üye
11 Haziran 2023
8
2
26
Merhaba. İçimi en yakın arkadaşlarıma dahi dökemiyorum dökülecek gibi değil çünkü. Ben 24 yaşındayım 20 yaşımda biriyle tanışmıştım ilk aşkımdı daha önce kimseyi böyle sevmemiştim. Okuldan arkadaşımdı başta çok yakın arkadaş olduk instagramda hoşuna gittiği herşeyi bana atardı zamanla onun bana karşı olan ilgisi beni ona bağladı. Çok güzel vakitler geçiriyorduk sonra ilişkimiz başladı.. beni o kadar çok sevdiğini hissediyordumki herkes gider o kalır diyordum. Sonra tartışmalarımız başladı benden uzaklaştı karşılıklı hatalarımız oldu ama ben gerçekten çok sevdim her hatasına göz yumdum hep kendimi kandırdım. Birgün geldi ben ayrılmak istiyorum dedi ve gitmesi için bana göre sebeb yoktu çünkü aramızda aşılmayacak hiçbir şey yaşamamıştık. Kabul edemedim ben aylarca ayrılık sürecimiz sürdü bu süreçte her buluştuğumuzda bana geri dönüyordu ama iki gün sonra yine ayrılmak istiyordu.. Sonunda beni engelledi ve ben bir yıl boyunca ulaşamadım ona bana giderken babam bana birini buldu onunla evlenicem demişti. Birgün instagramda tanıyor olabileceğim kişilerde karşıma çıktı. Dayanamadım mesaj attım nasılsın dedim sadece evlenmemişti. Seni çok merak ediyorum görüşelim dedi. Biraz düşüneceğimi söyledim çünkü hala duygularım vardı ve onun yokluğunda ben çok zor zamanlar geçirmiştim ona o kadar ihtiyacım olmuştuki ama o yoktuu. Mesajdan iki hafta sonra görüşmeyi kabul ettim bir yıl sonra onu tekrardan gördüğümde duygularımın esiri oldum çok aşıktım. Oda bu süreçte beni özlediğini gerçekten sevdiğini anladığını söyledi sıkı sıkı sarıldı bana ve biz tekrardan başladık ilişkimize. Bu sefer geldiğinde o kadar umut verdi o kadar inandımki ona hayatımın merkezi olmuştu ikinci kez onu kaybetmekten hayallerimle yarı yolda kalmaktan çok korkuyordumm. Ama eskisi gibi değildi ve olmadıda . Sabah günaydın yazıyordu ve akşama kadar ne bir mesaj ne de arama bende dayanamaz akşamaları arardım oda yeter beni boğuyorsun diye bana söver kapatırdı. Ama görüştüğümüzde beni sevdiğini o kadar hissetirirdiki geçerdi benim yaralarım. Çok sevdiğini hissederdim. Birgün tatile gitti orda sosyal medyada tanıştığı bir kızla görüşmüştü. bizim bir yııllık ayrılık sürecimizde bu kızla konuşmuştu. Kızla görüşmüş ve öpüşmüşler ve ilişkimizin olmadığını söylemiş.. Bu olaydan bir ay sonra kız bana herşeyi anlattı. Kahrolmuştum şuan yazarken bile kahroluyorum. sevgilim canım canımın içi dediğim adam bana ihanet etmişti. Çok pişmandı iki ay boyunca yanımda oldu toparlamaya düzeltmeye çalıştı.Sözler verdi yeminler etti ama biliyormusunuz o kadar saf duygularım vardıki hala seviyordum onu. zaman istedim ondan gerçekten sevdiğini anlamaya çalıştım. Gerçekten seviyordu hissediyordum . Sonra tam onu yeni yeni affetmeye başlamıştım bana karşısı iligisi azalmıştı. Sorduğumda seni artık sevmiyorum dedi.Artık dünyam başıma yıkılmıştı o kadar yorulmuştumki. Bu süreçte görüşmeye başladık her görüştüğümüzde geri döndü seviyordu gözlerinde görüyordum hissediyordumda. Ailesi ile tanıştırdı bana o kadar umut bağladımki o kadar hayaller kurdumki artık eveleneceğimizi sanıyırdum.. sonra artık ciddiydi benimle görüştü ve devam etmek istemediğini söyledi. Bu son beş aydır bir başka kızla konuşuyormuş ondan hoşlanıyormuş hemde hayatında görmediği biri.. ben ondan mesaj beklerken onu merak ederken ondan haber alamazken o beni çoktan gözden çıkarmıştı. Canım o kadar yanıyorki çok çaresiz hissediyorum. Yıllarımı verdiğim adamın bana böyle haksızlık edişini hazmediyorum. Ve en kötüsüde hala onu kalbimden söküp atamıyorum.Şuan o keyfine bakarlen bense acı çekiyorum sığamıyorum hiçbiryere. Hayallerim umutlarım evleneceğim adam bana kızımın annesi diyen adam yaşadığımız herşeyi bu kadar çabuk unutup nasıl ben acımdam boğulurken o ise başka birini elde etmeye çalışıyor benim aklım kalbim almıyorr
 
Merhaba. İçimi en yakın arkadaşlarıma dahi dökemiyorum dökülecek gibi değil çünkü. Ben 24 yaşındayım 20 yaşımda biriyle tanışmıştım ilk aşkımdı daha önce kimseyi böyle sevmemiştim. Okuldan arkadaşımdı başta çok yakın arkadaş olduk instagramda hoşuna gittiği herşeyi bana atardı zamanla onun bana karşı olan ilgisi beni ona bağladı. Çok güzel vakitler geçiriyorduk sonra ilişkimiz başladı.. beni o kadar çok sevdiğini hissediyordumki herkes gider o kalır diyordum. Sonra tartışmalarımız başladı benden uzaklaştı karşılıklı hatalarımız oldu ama ben gerçekten çok sevdim her hatasına göz yumdum hep kendimi kandırdım. Birgün geldi ben ayrılmak istiyorum dedi ve gitmesi için bana göre sebeb yoktu çünkü aramızda aşılmayacak hiçbir şey yaşamamıştık. Kabul edemedim ben aylarca ayrılık sürecimiz sürdü bu süreçte her buluştuğumuzda bana geri dönüyordu ama iki gün sonra yine ayrılmak istiyordu.. Sonunda beni engelledi ve ben bir yıl boyunca ulaşamadım ona bana giderken babam bana birini buldu onunla evlenicem demişti. Birgün instagramda tanıyor olabileceğim kişilerde karşıma çıktı. Dayanamadım mesaj attım nasılsın dedim sadece evlenmemişti. Seni çok merak ediyorum görüşelim dedi. Biraz düşüneceğimi söyledim çünkü hala duygularım vardı ve onun yokluğunda ben çok zor zamanlar geçirmiştim ona o kadar ihtiyacım olmuştuki ama o yoktuu. Mesajdan iki hafta sonra görüşmeyi kabul ettim bir yıl sonra onu tekrardan gördüğümde duygularımın esiri oldum çok aşıktım. Oda bu süreçte beni özlediğini gerçekten sevdiğini anladığını söyledi sıkı sıkı sarıldı bana ve biz tekrardan başladık ilişkimize. Bu sefer geldiğinde o kadar umut verdi o kadar inandımki ona hayatımın merkezi olmuştu ikinci kez onu kaybetmekten hayallerimle yarı yolda kalmaktan çok korkuyordumm. Ama eskisi gibi değildi ve olmadıda . Sabah günaydın yazıyordu ve akşama kadar ne bir mesaj ne de arama bende dayanamaz akşamaları arardım oda yeter beni boğuyorsun diye bana söver kapatırdı. Ama görüştüğümüzde beni sevdiğini o kadar hissetirirdiki geçerdi benim yaralarım. Çok sevdiğini hissederdim. Birgün tatile gitti orda sosyal medyada tanıştığı bir kızla görüşmüştü. bizim bir yııllık ayrılık sürecimizde bu kızla konuşmuştu. Kızla görüşmüş ve öpüşmüşler ve ilişkimizin olmadığını söylemiş.. Bu olaydan bir ay sonra kız bana herşeyi anlattı. Kahrolmuştum şuan yazarken bile kahroluyorum. sevgilim canım canımın içi dediğim adam bana ihanet etmişti. Çok pişmandı iki ay boyunca yanımda oldu toparlamaya düzeltmeye çalıştı.Sözler verdi yeminler etti ama biliyormusunuz o kadar saf duygularım vardıki hala seviyordum onu. zaman istedim ondan gerçekten sevdiğini anlamaya çalıştım. Gerçekten seviyordu hissediyordum . Sonra tam onu yeni yeni affetmeye başlamıştım bana karşısı iligisi azalmıştı. Sorduğumda seni artık sevmiyorum dedi.Artık dünyam başıma yıkılmıştı o kadar yorulmuştumki. Bu süreçte görüşmeye başladık her görüştüğümüzde geri döndü seviyordu gözlerinde görüyordum hissediyordumda. Ailesi ile tanıştırdı bana o kadar umut bağladımki o kadar hayaller kurdumki artık eveleneceğimizi sanıyırdum.. sonra artık ciddiydi benimle görüştü ve devam etmek istemediğini söyledi. Bu son beş aydır bir başka kızla konuşuyormuş ondan hoşlanıyormuş hemde hayatında görmediği biri.. ben ondan mesaj beklerken onu merak ederken ondan haber alamazken o beni çoktan gözden çıkarmıştı. Canım o kadar yanıyorki çok çaresiz hissediyorum. Yıllarımı verdiğim adamın bana böyle haksızlık edişini hazmediyorum. Ve en kötüsüde hala onu kalbimden söküp atamıyorum.Şuan o keyfine bakarlen bense acı çekiyorum sığamıyorum hiçbiryere. Hayallerim umutlarım evleneceğim adam bana kızımın annesi diyen adam yaşadığımız herşeyi bu kadar çabuk unutup nasıl ben acımdam boğulurken o ise başka birini elde etmeye çalışıyor benim aklım kalbim almıyorr

Canım bence senin halinde bir gariplik var. Evet ilişkiler bitince insan gerçekten üzülüyor, ayrılık süreci zor geçiyor. Ama zaman geçtikçe insan ister istemez unutuyor. Üzüntüsü acısı özlemi sevgisi haliyle azalıyor. Senin bu kadar bu çocuğa bağımlı kalman normal değil.

Okulun işin bir uğraşın yok mu? Hayatına devam etmen önüne bakman gerekiyor.
 
Kesinlikle hayatının merkezine o kadar koymaması gerekiyordu ileride de aynı şeyleri yaşarsan evlenince daha kötü olur hayatına ve kendine yeni uğraşlar bulması gerektiğini düşünüyorum
 
her hatasına göz yumdum hep kendimi kandırdım
gitmesi için bana göre sebeb yoktu çünkü aramızda aşılmayacak hiçbir şey yaşamamıştık
Aslında yazının her satırını alıntılamak lazım. Bence gitmekle size iyilik yapmış. 1 değil 2 değil 3 kez aldatmış ve terk etmiş. Daha kaç defa olması lazım? Yıllarınızı vermişsiniz de başkasıyla öpüşsen biri için daha kaç yılınız var verecek? Kusura bakmayın ama bu kadar aldatılıp terk edilen biri kendine saygı duymuyorken başkası hiç duymaz. Adama da gına gelmiştir bağımlılığınız. Bırakın peşini herkes kendi yoluna gitsin. Bu adamla mı doğdunuz, O mu veriyor size aldığınız nefesi?
 
O kadar sarılmışsınız ki her şeye rağmen, adam korkmuş üstüme kalacak bi ömür hayatımda bu kadın olacak diye, depar ata ata kaçmış. Neden kendinize bunları yaptınız ki ne uğruna?
 
Hata sizde kuzum
Hata bende biliyorum. Bu şekilde sevmemeliydim ama gerçekten çok inandırmıştı beni kendine. Buluştuğumuzda bana çok güzel davranıyordu ben onu zorla döndürmedim hep kendi isteğiyle geri döndü bana bir yıl aradan sonra bende çok taviz vermedim ihanet olayından sonra zaten tamamen koptum. Ama her ondan vazgeçtim dediğimde tekrardan hayatıma geliyordu. üzüldüğüm şu bizim bunca yaşanmışlığımız varken en sonunda hiç görmediği birinden hoşlanması ve benim bunu yakalamam canımı yakıyor. Beni öyle sahiplendiki başta hani onunla gerçekten evleneceğimi sandım. Şimdi benim canım yanıyor ama onun umrunda bile değilim kendimi kullanılmış hissediyorum . Ya madem başkası ile konuşuyordu kaç kere sordum yok diyordu insan gibi söylese ben zaten yoluma bakardım
 
O kadar sarılmışsınız ki her şeye rağmen, adam korkmuş üstüme kalacak bi ömür hayatımda bu kadın olacak diye, depar ata ata kaçmış. Neden kendinize bunları yaptınız ki ne uğruna?
Anlamadım neyden korkmuş sürekli bana evlilik hayalleri kurduran beni kendisine inandıran oydu hatta bu konuda acele etme sana yeniden güvenimin oturması lazım dedim kaç defa
 
Hata bende biliyorum. Bu şekilde sevmemeliydim ama gerçekten çok inandırmıştı beni kendine. Buluştuğumuzda bana çok güzel davranıyordu ben onu zorla döndürmedim hep kendi isteğiyle geri döndü bana bir yıl aradan sonra bende çok taviz vermedim ihanet olayından sonra zaten tamamen koptum. Ama her ondan vazgeçtim dediğimde tekrardan hayatıma geliyordu. üzüldüğüm şu bizim bunca yaşanmışlığımız varken en sonunda hiç görmediği birinden hoşlanması ve benim bunu yakalamam canımı yakıyor. Beni öyle sahiplendiki başta hani onunla gerçekten evleneceğimi sandım. Şimdi benim canım yanıyor ama onun umrunda bile değilim kendimi kullanılmış hissediyorum . Ya madem başkası ile konuşuyordu kaç kere sordum yok diyordu insan gibi söylese ben zaten yoluma bakardım
Buluştuğunuzda tabi güzel davranır, gönlünü eğliyor. Ne zaman gözden uzak olsanız diğer seçeneklere yoğunlaştığı için b.k gibi davranmış. Gölge etmişsiniz paşama.
 
Merhaba. İçimi en yakın arkadaşlarıma dahi dökemiyorum dökülecek gibi değil çünkü. Ben 24 yaşındayım 20 yaşımda biriyle tanışmıştım ilk aşkımdı daha önce kimseyi böyle sevmemiştim. Okuldan arkadaşımdı başta çok yakın arkadaş olduk instagramda hoşuna gittiği herşeyi bana atardı zamanla onun bana karşı olan ilgisi beni ona bağladı. Çok güzel vakitler geçiriyorduk sonra ilişkimiz başladı.. beni o kadar çok sevdiğini hissediyordumki herkes gider o kalır diyordum. Sonra tartışmalarımız başladı benden uzaklaştı karşılıklı hatalarımız oldu ama ben gerçekten çok sevdim her hatasına göz yumdum hep kendimi kandırdım. Birgün geldi ben ayrılmak istiyorum dedi ve gitmesi için bana göre sebeb yoktu çünkü aramızda aşılmayacak hiçbir şey yaşamamıştık. Kabul edemedim ben aylarca ayrılık sürecimiz sürdü bu süreçte her buluştuğumuzda bana geri dönüyordu ama iki gün sonra yine ayrılmak istiyordu.. Sonunda beni engelledi ve ben bir yıl boyunca ulaşamadım ona bana giderken babam bana birini buldu onunla evlenicem demişti. Birgün instagramda tanıyor olabileceğim kişilerde karşıma çıktı. Dayanamadım mesaj attım nasılsın dedim sadece evlenmemişti. Seni çok merak ediyorum görüşelim dedi. Biraz düşüneceğimi söyledim çünkü hala duygularım vardı ve onun yokluğunda ben çok zor zamanlar geçirmiştim ona o kadar ihtiyacım olmuştuki ama o yoktuu. Mesajdan iki hafta sonra görüşmeyi kabul ettim bir yıl sonra onu tekrardan gördüğümde duygularımın esiri oldum çok aşıktım. Oda bu süreçte beni özlediğini gerçekten sevdiğini anladığını söyledi sıkı sıkı sarıldı bana ve biz tekrardan başladık ilişkimize. Bu sefer geldiğinde o kadar umut verdi o kadar inandımki ona hayatımın merkezi olmuştu ikinci kez onu kaybetmekten hayallerimle yarı yolda kalmaktan çok korkuyordumm. Ama eskisi gibi değildi ve olmadıda . Sabah günaydın yazıyordu ve akşama kadar ne bir mesaj ne de arama bende dayanamaz akşamaları arardım oda yeter beni boğuyorsun diye bana söver kapatırdı. Ama görüştüğümüzde beni sevdiğini o kadar hissetirirdiki geçerdi benim yaralarım. Çok sevdiğini hissederdim. Birgün tatile gitti orda sosyal medyada tanıştığı bir kızla görüşmüştü. bizim bir yııllık ayrılık sürecimizde bu kızla konuşmuştu. Kızla görüşmüş ve öpüşmüşler ve ilişkimizin olmadığını söylemiş.. Bu olaydan bir ay sonra kız bana herşeyi anlattı. Kahrolmuştum şuan yazarken bile kahroluyorum. sevgilim canım canımın içi dediğim adam bana ihanet etmişti. Çok pişmandı iki ay boyunca yanımda oldu toparlamaya düzeltmeye çalıştı.Sözler verdi yeminler etti ama biliyormusunuz o kadar saf duygularım vardıki hala seviyordum onu. zaman istedim ondan gerçekten sevdiğini anlamaya çalıştım. Gerçekten seviyordu hissediyordum . Sonra tam onu yeni yeni affetmeye başlamıştım bana karşısı iligisi azalmıştı. Sorduğumda seni artık sevmiyorum dedi.Artık dünyam başıma yıkılmıştı o kadar yorulmuştumki. Bu süreçte görüşmeye başladık her görüştüğümüzde geri döndü seviyordu gözlerinde görüyordum hissediyordumda. Ailesi ile tanıştırdı bana o kadar umut bağladımki o kadar hayaller kurdumki artık eveleneceğimizi sanıyırdum.. sonra artık ciddiydi benimle görüştü ve devam etmek istemediğini söyledi. Bu son beş aydır bir başka kızla konuşuyormuş ondan hoşlanıyormuş hemde hayatında görmediği biri.. ben ondan mesaj beklerken onu merak ederken ondan haber alamazken o beni çoktan gözden çıkarmıştı. Canım o kadar yanıyorki çok çaresiz hissediyorum. Yıllarımı verdiğim adamın bana böyle haksızlık edişini hazmediyorum. Ve en kötüsüde hala onu kalbimden söküp atamıyorum.Şuan o keyfine bakarlen bense acı çekiyorum sığamıyorum hiçbiryere. Hayallerim umutlarım evleneceğim adam bana kızımın annesi diyen adam yaşadığımız herşeyi bu kadar çabuk unutup nasıl ben acımdam boğulurken o ise başka birini elde etmeye çalışıyor benim aklım kalbim almıyorr
Ayrılmışsınız ve bu aryilik bir sene sürmüş. Unutmanız gerekirdi ya.

Ayrıca kızımın annesi falan çok tuhaf bir ilişkiniz varmış. O kişi tarafından yeterince yıpranmamışsınız gibi hala arkasından ağlıyorsunuz. Daha ne yapsın size ne istiyorsunuz? Bir kere daha denemişsiniz ve olmamış ee?
 
Anlamadım neyden korkmuş sürekli bana evlilik hayalleri kurduran beni kendisine inandıran oydu hatta bu konuda acele etme sana yeniden güvenimin oturması lazım dedim kaç defa
Ben çok evlenecek adam vibeı almadım, iki tatlı söze tav oluyorsunuz, hayal kurdurmuyor adam, sizin hayal kurasınız var. O iki tatlı sözü etmese ilginizi ne ile taze tutacaktı ki?
 
Hata bende biliyorum. Bu şekilde sevmemeliydim ama gerçekten çok inandırmıştı beni kendine. Buluştuğumuzda bana çok güzel davranıyordu ben onu zorla döndürmedim hep kendi isteğiyle geri döndü bana bir yıl aradan sonra bende çok taviz vermedim ihanet olayından sonra zaten tamamen koptum. Ama her ondan vazgeçtim dediğimde tekrardan hayatıma geliyordu. üzüldüğüm şu bizim bunca yaşanmışlığımız varken en sonunda hiç görmediği birinden hoşlanması ve benim bunu yakalamam canımı yakıyor. Beni öyle sahiplendiki başta hani onunla gerçekten evleneceğimi sandım. Şimdi benim canım yanıyor ama onun umrunda bile değilim kendimi kullanılmış hissediyorum . Ya madem başkası ile konuşuyordu kaç kere sordum yok diyordu insan gibi söylese ben zaten yoluma bakardım
Kaç kez terk etmiş gitmiş aldatmış, buna inandırma değil körü körüne inanma denir. Siz görmek bilmek istediğiniz gibi algılamışsınız. Bırakıp bırakıp giden adam nasıl "öyle sahiplendi ki" oluyor? Şimdi elinde yüzükle dönüp geri gelse evlenelim dese yine affedeceksiniz değil mi?
 
kendimi kullanılmış hissediyorum belkide bu yüzden devam edemiyorum hayatıma
Yoo niye kullanılasınız ki tek ayrılan siz misiniz? Ayrılmış gibi hissetmeniz gerekiyor. İnsanlar ne biçim aşklar yaşıyor ama olmayınca da olmuyor ve ayrılıyorlar buna da ayrıldık diyorlar kullanıldık değil.
 
Ilk önce: Giderek size iyilik etmis cünkü siz su anda "kullanilmaya" daha dogrusu sömürülmeye cok müsaitsiniz. Öz güven eksikligi mi, sevgi eksikligi mi bilmiyorum, ama bu kadar tutunup avi cekmeye devam etmeniz sizin duygusal anlamda iyilestirmeniz gereken durumlar oldugunu gösterir. Yaptiginiz hissettiginiz hicbirseyi kücümsemiyorum, ama kendinizi sorgulayin derim.
 
o zaman neden beni yaklaşık iki ay öncesi ailesi ile tanıştırdı hiçmi umutlanacağımı düşünmedi
Ya hshshdhdhdhd ay bu da olmasa şaşardım kusura bakmayın haykırdım çok özür dilerim. Ayol ilk mi sanıyorsunuz? O aile bıkmıştır her ay elin kızlarını görmekten. Erkek ailesinin sizi görmesi garanti değil, erkek ailesinin sizin ailenizi görmesi garanti sayılabilir. O da tam değil bak, gelin ata binmiş ya nasip demiş sonuçta.
 
Bence o inandırmadı da sizi sevdiğini siz inanmak istediniz. Sürekli sevdiğini hissettim yanındayken diyorsunuz da sevgi bu değil. Adam muhtemelen sizinleyken başkalarıyla da konuştu ve o kişi olur gibi olunca sizle ayrıldı. Boşta kaldıkça sizinle tekrar başladı. Yalnız kalmaktansa biri olsun en azından diye.
Üzgünüm ama adam sizi hiç sevmemiş, siz sevdiğine inanmak istemişsiniz :KK43: Kendinize değer verin önce. Engelleyin her taraftan. Konuşup yeniden başladıkça zaten unutamazsınız. Böyle adamları hayatınızın merkezine koymaktan vazgeçin. Bu hayatta başrol ve merkezde olan kişi sizsiniz, bir başkası değil. Sizde sevgi ve öz güven eksikliği var bana kalırsa. Sevgi zannediyorsunuz olmayan şeyleri.
 
X