Aynen :) Dediğim gibi psikolojimi eşimin ailesi bozsa da bana destek olan o kadar çok kişi vardı ki, hastane ekibi bile. Allah hepsinden razı olsun. İlaç bile kullanmama gerek kalmadan birkaç doktor desteği ile hallettik. Bana herkes tek başına nasıl yapabiliyorsun dedikçe ben de onlara yanınızda birileri varken nasıl yapabiliyorsunuz diyordum, pasaklı da olsam kızımı kimse karışmadan en güzel şekilde yetiştirmeye çalışıyorum. Şuanda da ev temizlik bekliyor ama kızım birazdan uyanır diye burada takılıyor uyanınca onu ihmal etmek istemiyorum çünkü temizliğe girişince ister istemez birazcık ihmal ediyorum..
Çok haklısınız bana da dr. mama verelim dedi ben de tam tersi olmaz dedim kendimi aşırı zorladım hem erken doğum hem sezeryan ama o sütün psikoolojik olduğuna inanıyorum o kadar inandırdım ki kendimi yapacağım diye şakır şakır sütüm geldi, 3 aylık olunca kesilmesine rağmen 5 ay anne sütü aldı sadece. Çünkü hep sütümü sağıp sağıp buzluğa atardım, görenler inanamazdı bu kadar sütü nasıl sağdın diye. Ama emzirmeyi kafaya takmıştım çünkü süt sağmak çok zor geliyordu tam başardık bu sefer de doktorumuz emzirme kilo alımı durmuş dedi, ben o kadar uğraştığım emzirmeyi bırakmak zorunda kaldım. Yani bazı şeylerin önüne geçilmiyormuş onu anladım. Ama bu lohusalık bana çok şey öğretti. Bir sonraki çocuklarımızda tecrübeli olacağız İnşaAllah.. :)
