- 29 Eylül 2014
- 103
- 88
- 298
- 39
- Konu Sahibi xxxDizZyxxx
-
- #1
Merhaba hanımlar,
Konuyu en öz haliyle anlatmaya çalışacağım ama biliyorum ki uzun olacak.
Babamı 9 yaşında kaybettim, evlenene kadar (23 yaşında evlendim) annem ve abimle yaşadım. Annem o zamanlar da abimi kayırıp canımı acıtacak şeyler yapardı ama çok da büyük mevzular değildi üzerinde durmazdım. Evlendikten sonra bu durum katlanarak arttı. En çok canımı acıtan mevzular ben sezaryenle doğum yaptım o gece hastanede yanımda kaldı ve bütün gece uyudu. Eve geldik ben ev işi yapamam çok yorgunum dedi. İnsanlar gelecek diye kalkıp evi süpürürken dikişlerim açıldı. Kızım bir yaşındayken safra kesesinden ameliyat olmam gerekti, o sırada kuzenimin çocuğuna bakıyordu parasıyla. Ben onu bırakıp gelemem dedi ve gelmedi. Bu süreçte hep kayınvalidem ilgilendi benimle ve kızımla. 10 yıllık evliyim evliliğimin 3.yılında ev aldık hala kredisini ödüyoruz. Bizden bir yıl sonra abine ev alacağım, şu hayatta bir dikili ağacı olsun dedi. Senin paran ne istersen onu yaparsın dedim. Abim bir yıl önce evlendi. Annem yengemi bir türlü sevemedi. Abim de yengem de gemilerde çalışıyor. Arada gelip gidiyorlar eve. Bu kış evi tadilat yaptırdılar, annem beğenmemiş ve yengemin annesine onlar gemiye gidince ben yapacağımı biliyorum deyince olay çıkmış (bunları abim anlatıyor) o ev kimin bizim mi annenin mi bana ya evin tapusunu ya da noterden kağıt getireceksin demiş. Annem tapuyu vermem diye diretiyor. Notere gidiyorlar vasiyet bırakmak için. Bir baba evi ve anneannemden kalan mirasım ortak, diğer ev oğlumun şeklinde vasiyet bırakacak. Bunu duyunca aldım karşıma konuştum. Böyle bir şey yaparsan çok bozulurum sanki bana güvenmiyormuş gibi bir hareket bu. Tapuyu onların üzerine yap dedim. Onu yapmam dedi. (Yengemin ilk eşinden oğlu var ilerde ev ona kalırmış) Buna da ben razı değilim, bu ne demek bana bir şey olursa kızım o ev hak talep eder, edemesin demek. Ya tapuyu ver ya da git konuş orta yol bulun dedim. Ses çıkarmadı. Dün akşam öğrendim ki bu konuşmadan bir ay sonra annem akli dengesi yerinde raporu alarak vasiyet bırakmış, onca sözüme rağmen. Ben artık annem ve abim yüzünden üzülmek istemiyorum. 33 yaşındayım, vurdumduymazlığı artık dayanılacak gibi değil, kaldıramıyorum. Mirastan feragat denen bir şey varmış ve istenirse çocuklarım da mirastan yararlanamasın şeklinde düzenleniyormuş. Mirastan feragat edip tüm bağlarımı koparmak niyetindeyim, artık ne halleri varsa görsün ana oğul. Siz olsanız ne yapardınız, fikirleriniz benim için önemli
Konuyu en öz haliyle anlatmaya çalışacağım ama biliyorum ki uzun olacak.
Babamı 9 yaşında kaybettim, evlenene kadar (23 yaşında evlendim) annem ve abimle yaşadım. Annem o zamanlar da abimi kayırıp canımı acıtacak şeyler yapardı ama çok da büyük mevzular değildi üzerinde durmazdım. Evlendikten sonra bu durum katlanarak arttı. En çok canımı acıtan mevzular ben sezaryenle doğum yaptım o gece hastanede yanımda kaldı ve bütün gece uyudu. Eve geldik ben ev işi yapamam çok yorgunum dedi. İnsanlar gelecek diye kalkıp evi süpürürken dikişlerim açıldı. Kızım bir yaşındayken safra kesesinden ameliyat olmam gerekti, o sırada kuzenimin çocuğuna bakıyordu parasıyla. Ben onu bırakıp gelemem dedi ve gelmedi. Bu süreçte hep kayınvalidem ilgilendi benimle ve kızımla. 10 yıllık evliyim evliliğimin 3.yılında ev aldık hala kredisini ödüyoruz. Bizden bir yıl sonra abine ev alacağım, şu hayatta bir dikili ağacı olsun dedi. Senin paran ne istersen onu yaparsın dedim. Abim bir yıl önce evlendi. Annem yengemi bir türlü sevemedi. Abim de yengem de gemilerde çalışıyor. Arada gelip gidiyorlar eve. Bu kış evi tadilat yaptırdılar, annem beğenmemiş ve yengemin annesine onlar gemiye gidince ben yapacağımı biliyorum deyince olay çıkmış (bunları abim anlatıyor) o ev kimin bizim mi annenin mi bana ya evin tapusunu ya da noterden kağıt getireceksin demiş. Annem tapuyu vermem diye diretiyor. Notere gidiyorlar vasiyet bırakmak için. Bir baba evi ve anneannemden kalan mirasım ortak, diğer ev oğlumun şeklinde vasiyet bırakacak. Bunu duyunca aldım karşıma konuştum. Böyle bir şey yaparsan çok bozulurum sanki bana güvenmiyormuş gibi bir hareket bu. Tapuyu onların üzerine yap dedim. Onu yapmam dedi. (Yengemin ilk eşinden oğlu var ilerde ev ona kalırmış) Buna da ben razı değilim, bu ne demek bana bir şey olursa kızım o ev hak talep eder, edemesin demek. Ya tapuyu ver ya da git konuş orta yol bulun dedim. Ses çıkarmadı. Dün akşam öğrendim ki bu konuşmadan bir ay sonra annem akli dengesi yerinde raporu alarak vasiyet bırakmış, onca sözüme rağmen. Ben artık annem ve abim yüzünden üzülmek istemiyorum. 33 yaşındayım, vurdumduymazlığı artık dayanılacak gibi değil, kaldıramıyorum. Mirastan feragat denen bir şey varmış ve istenirse çocuklarım da mirastan yararlanamasın şeklinde düzenleniyormuş. Mirastan feragat edip tüm bağlarımı koparmak niyetindeyim, artık ne halleri varsa görsün ana oğul. Siz olsanız ne yapardınız, fikirleriniz benim için önemli