Sizin kizdiginiz noktayi anliyorum ama inanin ozamanlar okadar kotuydum okadar negatifdim duygusaldim
Annemin kanser oldugunu ogrendim yikildim aylarca hep her an ... neyse dile getirmek bile zordu o zamana kadar. Anneminki bide 4.evre. ameliyattan sonra komaya girdi ya olecekti ya sakat kalacakti. Farkindaysaniz ilk ogrendigimde her an ol.... diyemiyorum cunku o ani yasiyorum. Ama ameliyatta bazi duygularim orada sel olup gitti. Tam 10 gun uyandi uyanmadi gunler gecti sonrasinda alistirdim kendime bu duruma.
O zamanlar cok kotuydum gercektende. Suan durumu once stabil geldi sonra buyume var dendi. Ama ozamanki gibi algilamiyorum artik. Sanki duygularim alinmis gibi
Burada dini konu acmak yasak biliyorum aslinda ama bu sadece detay: ben mesela dini gorevlerini yerine getiren getirmeye calisan birisiydim. Komadayken biseler akti gitti ozamandan beri namaz kilamiyorum mesela
Annemin iyilesme ihtimali aslinda yok. Cigerlere metastaz oldugu icin omrunun sonuna kadar kemoterapi almasi gerek
Bu aci durumun farkinda degil kardeslerim