- 13 Ağustos 2014
- 5.574
- 2.435
- 448
kızlar selam,
Başlıktan anladığınız gibi acayip tripli bir insanım.
bu özeleştiriyi yapıyor olmama rağmen neden bir seyleri düzeltemediğimi bilmiyorum. Fazla duygusal ve hassasım afedersiniz her b.ka kendimi öldürüp üzerine saatlerce senaryo kurup kafamda büyütüyorum ve çoğu zaman karşıdakinin haberi bile olmuyor.
Hem kendimi yoruyorum hem karşımdakini biliyorum. Bu arada bu hem arkadaşlarıma hem sevgilime herkese karşı böyle.
3 yıllık bir ilişkim var ve evlenmeyi düşünüyoruz ama sevgilim ara ara bu konudan dert yanıyor bana. Kendisi harika biri değil onun da yanlışları var elbet ama şuan konu kendi çekilmezliğim o yüzden o konulara girmeyeceğim :)
Ya o an bir şey söylenince pasif agresif olup , sessizleşiyorum derdini açıkça söylesene dimi? buna kızdım de kendi kendime triplere giriyorum Erkek arkadaşım ne oldu zamansız neye kızdın sessizleştin diyor mesela , yok hayır iyiyim diyorum.
şuan anlatınca bile kendime sinir oldum.
Söyle ya , bunu yaptın buna kızdım de. Artık saatlerce yalvaracak ki ben neye kızdıgımı söyleyeceğim. Prensesim ya ben
Neyse o ısrar edince söylüyorum buna kızdım diyorum. O da sağ olsun gönlümü almaya hep çalışır. Öper , sarılır bazen gerekiyorsa özür de diler. Bu arada sebeplerim genelde geçerli sebepler oluyor. ( yani saçmasapan şeylere trip yapmıyorum.) ama trip ne , amaç ne yani.
Kızdıgın seyi konusup , sormak . Bana böyle söyledin ve bu beni kırdı demek zor mu ya ?
Arkadaş çevremde çok kırıldığım ve söylemeden arkadaşlığımı bitirdiğim bile oldu . ( gerçi kimse neden diye sormadı belki doğru karardır.)
Demem o ki bunu nasıl aşabilirim. Allah konuşabilme yeteneği vermiş resmen kullanamıyorum.
Bunu yaşayan , aşabilen . Duygularını dile getirmeyi başaran var mı ?
Başlıktan anladığınız gibi acayip tripli bir insanım.
bu özeleştiriyi yapıyor olmama rağmen neden bir seyleri düzeltemediğimi bilmiyorum. Fazla duygusal ve hassasım afedersiniz her b.ka kendimi öldürüp üzerine saatlerce senaryo kurup kafamda büyütüyorum ve çoğu zaman karşıdakinin haberi bile olmuyor.
Hem kendimi yoruyorum hem karşımdakini biliyorum. Bu arada bu hem arkadaşlarıma hem sevgilime herkese karşı böyle.
3 yıllık bir ilişkim var ve evlenmeyi düşünüyoruz ama sevgilim ara ara bu konudan dert yanıyor bana. Kendisi harika biri değil onun da yanlışları var elbet ama şuan konu kendi çekilmezliğim o yüzden o konulara girmeyeceğim :)
Ya o an bir şey söylenince pasif agresif olup , sessizleşiyorum derdini açıkça söylesene dimi? buna kızdım de kendi kendime triplere giriyorum Erkek arkadaşım ne oldu zamansız neye kızdın sessizleştin diyor mesela , yok hayır iyiyim diyorum.
şuan anlatınca bile kendime sinir oldum.
Söyle ya , bunu yaptın buna kızdım de. Artık saatlerce yalvaracak ki ben neye kızdıgımı söyleyeceğim. Prensesim ya ben
Neyse o ısrar edince söylüyorum buna kızdım diyorum. O da sağ olsun gönlümü almaya hep çalışır. Öper , sarılır bazen gerekiyorsa özür de diler. Bu arada sebeplerim genelde geçerli sebepler oluyor. ( yani saçmasapan şeylere trip yapmıyorum.) ama trip ne , amaç ne yani.
Kızdıgın seyi konusup , sormak . Bana böyle söyledin ve bu beni kırdı demek zor mu ya ?
Arkadaş çevremde çok kırıldığım ve söylemeden arkadaşlığımı bitirdiğim bile oldu . ( gerçi kimse neden diye sormadı belki doğru karardır.)
Demem o ki bunu nasıl aşabilirim. Allah konuşabilme yeteneği vermiş resmen kullanamıyorum.
Bunu yaşayan , aşabilen . Duygularını dile getirmeyi başaran var mı ?