Travma sonrası yaygın anksiyete bozukluğu

Kızlar travma sonrası yaygin aksiyete bozukluğu konusunda bilgisi olan tedavi olan ya da ne yapılması gerektiği konusunda bilgisi olanlardan yardım bekliyorum

Psikiyatriden yardım almalısınız. Bunun dışında sizi ferahlatacak arkadaşlarınızla vakit geçirin.

simge2635 .!.:

Kızlar travma sonrası yaygin aksiyete bozukluğu konusunda bilgisi olan tedavi olan ya da ne yapılması gerektiği konusunda bilgisi olanlardan yardım bekliyorum

Genişletmek için tıkla...

Merhaba foruma yeni üye oldum.. 6 aydır anksiyete tedavisi görüyorum ve ben ilk gittiğimde delirmek üzereydim. Kesinlikle bir psikiyatr öneriyorum.

Ihmal etmeden ivedilikle bir psiyayra gitmelisinz yani sira drla gorusup pskolog destegide alirsaniz daha guzel sonuc alirsiniz

bynsyma .!.:

Ihmal etmeden ivedilikle bir psiyayra gitmelisinz yani sira drla gorusup pskolog destegide alirsaniz daha guzel sonuc alirsiniz

Genişletmek için tıkla...

Sizde böyle bir souun var mı?

Evet 15 yıldır

bynsyma .!.:

Evet 15 yıldır

Genişletmek için tıkla...

Benim şizofreni olmak en büyük korkum oldu bu ara araştırdıkça şizofreni de görülen bulguları yaşıyor gibiyim pskiyatrım böyle birşeye ihtimal bile vermiyor. Siz uzun zamandır yaşadığınız için sormak istedim..

Irmkberl .!.:

Benim şizofreni olmak en büyük korkum oldu bu ara araştırdıkça şizofreni de görülen bulguları yaşıyor gibiyim pskiyatrım böyle birşeye ihtimal bile vermiyor. Siz uzun zamandır yaşadığınız için sormak istedim..

Genişletmek için tıkla...

Sikayetleriniz nedir?

simge2635 .!.:

Kızlar travma sonrası yaygin aksiyete bozukluğu konusunda bilgisi olan tedavi olan ya da ne yapılması gerektiği konusunda bilgisi olanlardan yardım bekliyorum

Genişletmek için tıkla...

Ben bu tanıyla 2 yıl psikiyatriye gidip üstüne bir de terapi aldım. İlaç tedavisi ve sonrasında terapi şart. Eğer terapi alıyorsan ve iyi gelmiyorsa psikoloğunu değiştir. Gittiğim 6. psikolog beni toplamıştı.

bynsyma .!.:

Sikayetleriniz nedir?

Genişletmek için tıkla...

Aslında ilk korku ile başlamıştı.. Daha sonra hastalık korkusuna eş veya çocuklarımı kaybetme korkusuna çevirdi. En son şizofren iyi araştırdışımda girdabın içine düştüm.. İç ses duymak vs gibi şeyler olmaya başladı. Doktor geçen günki seansta antideprasının dozunu yükseltti. Yani biri bitse diğeri başlıyor bilirsiniz kaygıyı..

Shusui .!.:

Ben bu tanıyla 2 yıl psikiyatriye gidip üstüne bir de terapi aldım. İlaç tedavisi ve sonrasında terapi şart. Eğer terapi alıyorsan ve iyi gelmiyorsa psikoloğunu değiştir. Gittiğim 6. psikolog beni toplamıştı.

Genişletmek için tıkla...

Evet dr secimi cok önemli bir faktör. Her drdan ayni verim alinamiyor malesef

Irmkberl .!.:

Aslında ilk korku ile başlamıştı.. Daha sonra hastalık korkusuna eş veya çocuklarımı kaybetme korkusuna çevirdi. En son şizofren iyi araştırdışımda girdabın içine düştüm.. İç ses duymak vs gibi şeyler olmaya başladı. Doktor geçen günki seansta antideprasının dozunu yükseltti. Yani biri bitse diğeri başlıyor bilirsiniz kaygıyı..

Genişletmek için tıkla...

Hastalık kayginiz varsa sizofren olabileceginizi dusunmeniz normal. Zaten oyle olsa drunuz bunu soylerdi bu konuda drunuza guvenin.Benimde kaygilarim ozellille atak doneminde sevdiklerimi kaybetme korkusu yanliz kalma korkusu basima kötü borsey gelecegi korkusu vs. Cok fazla oluyor

Irmkberl .!.:

Benim şizofreni olmak en büyük korkum oldu bu ara araştırdıkça şizofreni de görülen bulguları yaşıyor gibiyim pskiyatrım böyle birşeye ihtimal bile vermiyor. Siz uzun zamandır yaşadığınız için sormak istedim..

Genişletmek için tıkla...

Şizofreni olduğunuzu hiç sanmam. Bu da anksiyetenin getirdiği bir korku. Ve sanırım en yaygın olanlarından birtanesi. İnsanlar neden buna çok takılıyorlar bilmiyorum ama gerçekten en yaygın korkulardan biri bu.

benim rahatsızlığım farklı. en son noktada psikoza girmiştim ve doktora götürüldüğümde, şizofreni de bir ihtimaldi. Çok şükür değilmiş, bunu doktorla zaman içinde gördük.

kendi kendine konuşmak, iç ses pek çok psikolojik rahatsızlıkta depresyonda, anksiyetede vs. Olur. Şizofreni belirtisi değildir illa.

şunu söyleyeyim. Gerçek şizofreniyi bilemem, çünkü benimkisi farklı tip bir rahatsızlıktı. Ama psikotik durumlarda ve şizofrenide acaba ben şizofren miyim, hayal mi görüyorum diye sormuyorsunuz kendinize. Gördüğünüz ve düşündüğünüz her şey sizin için gerçek.Aslında hiç öyle olmasa da. Yani içgörü, kendini sorgulama, acaba öyle miyim deme gibi bir durum yok.

benim eşim ve ailem beni doktora götürdüğünde, onlara küfrede küfrede, ve beni hastaneye kapatmaya çalışıyorsunuz diyerek gittim doktora ve doktoru da uzun bir müddet kendi gerçeğime ikna etmeye çalıştım.Yani öyle acabanız filan olmuyor. Sonra terapi ve ilaçla geçti hepsi çok şükür. Ve şükür ki ilaçla çözülebilen ve kaybolan bir haldi benimkisi. Devamlı olsaydı, çok çok zor olurdu ve hayatım kesinlikle aynı olmazdı bundan sonra.

Elhamdülillah, hayatınızı zorlaştırsa da tedavisi olan bir rahatsızlığınız var ve özellikle ilaç ve tarapiyle iyileşirsiniz inşallah.

sess_s .!.:

Şizofreni olduğunuzu hiç sanmam. Bu da anksiyetenin getirdiği bir korku. Ve sanırım en yaygın olanlarından birtanesi. İnsanlar neden buna çok takılıyorlar bilmiyorum ama gerçekten en yaygın korkulardan biri bu.

benim rahatsızlığım farklı. en son noktada psikoza girmiştim ve doktora götürüldüğümde, şizofreni de bir ihtimaldi. Çok şükür değilmiş, bunu doktorla zaman içinde gördük.

kendi kendine konuşmak, iç ses pek çok psikolojik rahatsızlıkta depresyonda, anksiyetede vs. Olur. Şizofreni belirtisi değildir illa.

şunu söyleyeyim. Gerçek şizofreniyi bilemem, çünkü benimkisi farklı tip bir rahatsızlıktı. Ama psikotik durumlarda ve şizofrenide acaba ben şizofren miyim, hayal mi görüyorum diye sormuyorsunuz kendinize. Gördüğünüz ve düşündüğünüz her şey sizin için gerçek.Aslında hiç öyle olmasa da. Yani içgörü, kendini sorgulama, acaba öyle miyim deme gibi bir durum yok.

benim eşim ve ailem beni doktora götürdüğünde, onlara küfrede küfrede, ve beni hastaneye kapatmaya çalışıyorsunuz diyerek gittim doktora ve doktoru da uzun bir müddet kendi gerçeğime ikna etmeye çalıştım.Yani öyle acabanız filan olmuyor. Sonra terapi ve ilaçla geçti hepsi çok şükür. Ve şükür ki ilaçla çözülebilen ve kaybolan bir haldi benimkisi. Devamlı olsaydı, çok çok zor olurdu ve hayatım kesinlikle aynı olmazdı bundan sonra.

Elhamdülillah, hayatınızı zorlaştırsa da tedavisi olan bir rahatsızlığınız var ve özellikle ilaç ve tarapiyle iyileşirsiniz inşallah.

Genişletmek için tıkla...

Aslında her korku geldiğinde bir önceki önemsiz şuandaki en önemli nokta oluyor malesef. Yani ne olduğunun çok bir önemi yok. Şizofreni korkunç bir hastalık olduğu için bu kadar ürkütüyor olabilir biz anksiyete hastalarını. İç ses anksiyete hariç obsesif durumlardada karşılaşılan bir durum. Yani evet ben iç ses duyuyorum bunu inkar etmeden kabulleniyorum ama bu beni rahatsız ediyor önemli olan nokta rahatsız etmesi, rahatsız etmeme durumunda zaten böyle bir durum dile gelmiyor. 26 yaşında 2 çocuk annesiyim. Kendimi belli konularda da yetiştirdim. Sözüm meclisten dışarı cahil değilim. Herşeyi bilip uygulayamamak en zoru kabul ederseniz :) bugünümüzü Rabbim aratmasın. Hergün hergün bunları yaşamak ve bir aileye kendini verebilmek çok zor. Sizede çok geçmiş olsun Rabbim bir benzerini daha yaşatmasın..

Irmkberl .!.:

Merhaba foruma yeni üye oldum.. 6 aydır anksiyete tedavisi görüyorum ve ben ilk gittiğimde delirmek üzereydim. Kesinlikle bir psikiyatr öneriyorum.

Genişletmek için tıkla...

Delirmek üzereydim derken ? Belirtileriniz neydi yanlış anlamayin lütfen bir psikologla görüştüm terapi adı altında ciddi ücretler istedi. Gerekli mi ne durumdayım bilemiyorum

simge2635 .!.:

Delirmek üzereydim derken ? Belirtileriniz neydi yanlış anlamayin lütfen bir psikologla görüştüm terapi adı altında ciddi ücretler istedi. Gerekli mi ne durumdayım bilemiyorum

Genişletmek için tıkla...

İç sesler kafa sesleri fazlaydı.. Annemin eşimin ve başkalarının konuşma sesleri gibi. Ama bu ses kesinlikle kulağa gelen bir ses değil. Hani içinizden birşey düşünürsünüz ya o işte. Daha sonra psikolog ile görüşmeye karar verdim 300 TL idi bir seansı ve gittim bana yeterli gelmedi. Şimdi şöyle özetleyeyim asla egolu ve kendini fazla beğenen biri değilim ama karşımdakinin konuşma ve ikna tarzı benim için çok önemli. İnanmam için önce ikna olmam lazım. İnanmadığım birşeye asla zorlasamda inanamam. Daha sonra psikolog ile olmayacak deyip psikiyatr araştırmaya başladım. Şuanda gittim 28 yıllık tecrübesi olan hep devlet hastanesinde çalışmış ancak 2 yıldır özelde olan bir doktor. Allah razı olsun ondan. İç sesler sustu diyebilirim hemen hemen. Sizin sorununuz neydi?

Ben geçmişte yaşadığım kötüşeyleri üzerinden yıllar geçmesine rağmen bu günle bagdastiriyorum. Benzetip evet bu da kesin öyle diyip. Tabi ağır geliyor zor.. işin içinden çıkamıyorum bazen

simge2635 .!.:

Ben geçmişte yaşadığım kötüşeyleri üzerinden yıllar geçmesine rağmen bu günle bagdastiriyorum. Benzetip evet bu da kesin öyle diyip. Tabi ağır geliyor zor.. işin içinden çıkamıyorum bazen

Genişletmek için tıkla...

Yaşadığınızı siz bilirsiniz ama çok ağır bir durum olduğunu sanmıyorum. Yinede yardım almak iyi olu sanırım sizin için..

sess_s .!.:

Şizofreni olduğunuzu hiç sanmam. Bu da anksiyetenin getirdiği bir korku. Ve sanırım en yaygın olanlarından birtanesi. İnsanlar neden buna çok takılıyorlar bilmiyorum ama gerçekten en yaygın korkulardan biri bu.

benim rahatsızlığım farklı. en son noktada psikoza girmiştim ve doktora götürüldüğümde, şizofreni de bir ihtimaldi. Çok şükür değilmiş, bunu doktorla zaman içinde gördük.

kendi kendine konuşmak, iç ses pek çok psikolojik rahatsızlıkta depresyonda, anksiyetede vs. Olur. Şizofreni belirtisi değildir illa.

şunu söyleyeyim. Gerçek şizofreniyi bilemem, çünkü benimkisi farklı tip bir rahatsızlıktı. Ama psikotik durumlarda ve şizofrenide acaba ben şizofren miyim, hayal mi görüyorum diye sormuyorsunuz kendinize. Gördüğünüz ve düşündüğünüz her şey sizin için gerçek.Aslında hiç öyle olmasa da. Yani içgörü, kendini sorgulama, acaba öyle miyim deme gibi bir durum yok.

benim eşim ve ailem beni doktora götürdüğünde, onlara küfrede küfrede, ve beni hastaneye kapatmaya çalışıyorsunuz diyerek gittim doktora ve doktoru da uzun bir müddet kendi gerçeğime ikna etmeye çalıştım.Yani öyle acabanız filan olmuyor. Sonra terapi ve ilaçla geçti hepsi çok şükür. Ve şükür ki ilaçla çözülebilen ve kaybolan bir haldi benimkisi. Devamlı olsaydı, çok çok zor olurdu ve hayatım kesinlikle aynı olmazdı bundan sonra.

Elhamdülillah, hayatınızı zorlaştırsa da tedavisi olan bir rahatsızlığınız var ve özellikle ilaç ve tarapiyle iyileşirsiniz inşallah.

Genişletmek için tıkla...

Ben de çok korkuyorum inşallah şizofren değilimdir kendimi o tanıyı koydum ne yemek yiyebiliyorum ne iş yapabiliyorum içimdeki ses seni öldürecekler diyor ama herhangi bir ses duymuyorum çok korkuyorum ilaç da kullanıyorum terapi de alıyorum şuan ağlıyorum nasıl düzelicem ben sizce ben şizofren miyim hayatımı mahvetti inanın eşim ailem bıktı tedavi de oluyorum niye geçmiyor bi ara geçiyor sonra yine nüksediyor lütfen bişey yazın

MenekseSare .!.:

Ben de çok korkuyorum inşallah şizofren değilimdir kendimi o tanıyı koydum ne yemek yiyebiliyorum ne iş yapabiliyorum içimdeki ses seni öldürecekler diyor ama herhangi bir ses duymuyorum çok korkuyorum ilaç da kullanıyorum terapi de alıyorum şuan ağlıyorum nasıl düzelicem ben sizce ben şizofren miyim hayatımı mahvetti inanın eşim ailem bıktı tedavi de oluyorum niye geçmiyor bi ara geçiyor sonra yine nüksediyor lütfen bişey yazın

Genişletmek için tıkla...

şizofreni hakkında bilgim yok maalesef. yalnızca gerçekten şizofren olsanız, bu soruyu kendinize soracağınızı hiç sanmıyorum. kendi kendine acaba ben şizofren miyim diye kurmak ve korkmanın şizofreniyle hiçbir alakası yok.

ben paranoyaya girdiğimde, kendi gerçekliğimi yaratmıştım. hiç de şüphelenmiyordum. içgörü denilen bir şey var psikiyatride. hastanın kendini bilmesi, hasta olduğunun farkında olabilmesi. o kayboluyor işte. siz acaba ben hasta mıyım diye düşünüyorsanız, kendinizi sorgulayabiliyorsanız, öyle bir noktada olduğunuzu sanmıyorum. gayet gerçek dünyada olduğunuzu ama kaygı bozukluğunuzun olduğunu düşünürüm ben. ama bu yalnızca benim düşüncem. kimse de bilemez, siz bile. en iyi tahlili doktor yapacaktır.

depresyon da benim hayatımı çok zor hale getirdi. allah kimsenin başına vermesin diyorum sadece. dışarıdan eli ayağı tutan, sağlıklı bir insan gibi göründüğüm için hastalığımı da kimseye anlatamıyorum. tembellik, rahat batıyor gibi düşünüyorlar. ama ben bilirim yaşadığımı. ve evet, benim eşim ve çocuğum için de çok zor oluyor. direkt onların hayatını etkiliyor. ne kadar destek olmaya çalışsalar da, çok yoruluyorlar.

doktor ve tedavi benim için çok önemli şu anda. kötülediğimi gördüğüm an hemen doktorumdan randevu alıyorum. hatta doktorlara da allah kolaylık versin diyorum. çünkü şu anda bana bile çok saçma gelen ve gerçek olmayan korkularımdan dolayı, doktorun beni ikna etmesini bekliyordum. şu anda ben o eski halimi dinlesem, gülerim belki ama adam beni gülmeden ve ciddiyetle dinliyordu. ama bu noktaya da tedavi ve kullandığım ilaçlarla geldim. ve bırakırsam, eski noktaya geri dönerim biliyorum.

ilaçlarımı kendim hiç aksatmadan kullanıyorum. dışarıdan anlamayan pek çok kişi kendini ilaçlara verme, ilaçsız yap, kendin yap filan diyor ama bu öyle ilaçsız olacak birşey değil. zaten ilaçsız devam edecek noktaya geldiğinde, doktor da söylüyor.

kolay değil hanımefendi, bakın oğluma bakmam gerekirken, kendim bakımlık duruma geliyorum. aç çocuğun önüne yemek koyamıyorum. bakan da olmayınca, ikimiz de ortada kalıyoruz.ben bir anne olarak çocuğumun gözünde bu zayıf hale düşmeyi hiç istemezdim. o sebeple sizi çok iyi anlıyorum. hi.ç kolay değil.

bu depresyon, anksiyete, panik atak, okb hepsi zor hastalıklar. hepsinde kendine yabancılaşma, iç ses, takıntılar oluyor. o yüzden her şeyi şizofreniye yormayın. ayrıca bu konuda okurken gördüğüm şu ki: bu kaygı ve duygu durum bozukluklarında oluşan birkaç genel korku var. şizofreni korkusu da bunlardan birtanesi.

doktor size teşhis koymadıkça, gerçek değil korkularınız. bana da benim korkularım çok gerçek geliyordu. onları şimdi size anlatsam gülersiniz, buna da inanır mı insan diye :)

ve evet, tekrar nüksediyor endişeler. bu sebeple iyi, güvendiğiniz bir doktorun takibi çok önemli. doktorunuza güveniyorsanız, kendinizi rahat anlatabiliyorsanız, ona devam edin.

size konulmayan teşhisi, siz kendinize koymayın :) anksiyetesi olan bir tanıdığım var.hastaneden çıkmaz. geçen bir ziyarete gittik. beti benzi bembeyaz. başka bir hastalık bulmuş kendisinde,onun korkusuyla rengi atmış. e yine doktora gitti, yine çıkmadı, yine çıkmadı. ama korkusu kadının kendisinde devamlı belirtiler bulmasına sebep oluyor.