Günaydın mutlu haftalar. Buradada güneşli ama buz gibi bir gündü dün.
Günaydın.
Bak sana bir anımı anlatayım. Kızım aşağı yukarı senin minnoş kadardı ,kim gelirse gelsin evde ağlama krizleri oluyordu,bir bardak çay koyamıyordum kimseye,düşün. Hazırlığımı yapıyordum,herkes mutfaktan alıyordu yiyeceğini,içeceğini. Arkadaşlarımız gelmişti ve ben yatak odasından doğru dürüst çıkamadım,memede sürekli,tam yatırıyorum sese uyanıyor falan kabus gibiydi.
Hatta bir akşam evde misafiri bırakıp çıktım ,nasıl bir ağlamak ama sana anlatamam. Sanki etinden et koparıyorlar,aldık eşimle dedik doktora gidelim kesin birşey var. Kapıdan çıktık,arabaya bindik sustu,bir sakinleşti görmen lazım. Tabi doktora gitmedik,2 tur gezip uyutup eve gelmiştik. Bir bayram anneme gittik,oradada sebepsiz ağladı dakikalarca,inan annemde yemek yiyecektik kadin hazırlamış onca şey,eşim yedi,ben gidip bir lokma birşey yemedim,yarım saat oturamadık,kalktık eve geçtik,yine arabaya binene kadardı sıkıntısı. Sonra dedim tamam bu çocuk kalabalığı,gürültüyü sevmiyor. 1,1.5 ay ne ben gittim kimseye nede kimseyi çağırdım eve. Sonra azaldı ve bitti. Annem korkuyordu ağlamasından düşün,öyle morarana kadar ağlayan bir bebekti kalabalıkta vs. O ortamdan çıkıp arabaya binene kadarda ısrarla ağlıyordu. Arabada rahatlıyordu,emzirirken uyuyordu. Çok bilirim uyumadı,ağladı diye arabaya atlayıp gece vakti uyusun diye bizim mahallede gezdiğimizi.
Sonra o günler bitti,bu kez bebek arabasıyla ve arabayla imtihanımız başladı. Arabaya koltuğuna koyup,kendi koltuğuma geçip arabayı çalıştırana kadardı sessizliği,sonra çığlığı basıyordu. Bebek arabasına koyup çıkmaya başladım,markete giderdim,dönüşte bir elimle arabayı iter diğer elimle kızımı taşırdım. Asla bebek arabasında gidip gelmedik/gelemedik markete,hep kucağimda döndük. Neyse arabadanda vazgeçtim,mei tai sling aldım ve inan tam 1 yıl mei tai ile gezdirdim hanımı ,ona bayılıyordu ama belim kopuyordu artık,takması çıkarması dert zaten. O 1 senenin sonunda bebek arabasını değiştirmeyi denedim,travel sistemdi ilk arabası,yarı yatar pozisyonda oturduğu için sevmiyordur belki dedim,gittim başka bebek arabası aldım,ona bayıldı bu kez,evde bile bindirip uyuttuğum oldu o derece. Ama arabayı tepe tepe kullanınca alışverişe dahi gidince tabi poşet taşımaktan araba parçalandı. Hadi dedim artık arabaya alışsın,o inat etti ben inat ettim zoraki koltuğuna alıştırdım, ama dışarda kucak diye diye geziyordu,sırtımda kocaman çanta kucağımda bebek dedim bu böyle olmayacak,yine bebek arabası aldım. Geçen seneye kadar kullandık onuda. Hala arada aklına geliyor benim bebek arabam nerde diye. Şimdi al burada deyip çıkarsam biner
Şimdi diyeceksin uzun uzun ne anlattın sen ama şundan anlattım,hepsi aynı bu miniklerin. Zaman içerisinde sadece sorunların adı değişecek,illaki birşey çıkacak. Hepimiz yaşadık. Sen sakin ol,gerekiyorsa yat yatağına koy Rihemi yanına,emsin dursun. Bak inan ben kızım emerken bu yöntemi uyguladım ve yüzden fazla kitap okudum. Yatardım yatağa alırdim yanıma,emziriken kitabımı acar okurdum,hem dinlenmiş oluyordum,hem kafamı dağıtıyordum,uyuyordum onunla çok uykusuzsam. Bu bir sürecti geçti bitti. Sen en az hasarla,en iyi şekilde atlatmaya bak canım.