Terk Edildikten Sonra Yaptigimiz Hatalar

Merhaba hanimlar,
Forumlarda her gun terk edilen yeni birileri goruyorum. Cogu kisi farkli hikayeleri de olsa, terk edildikten sonra ayni duygulari yasiyor. Bu baslikta bir zamanlar erkek arkadasi, sozlusu, nisanlisi tarafindan terk edilen hanimlar yaptiklari hatalari, cikardiklari dersleri birbirine aktarsin ki, bu bir baskasina ders olur belki. Bizim yaptigimiz hatalari yapmazlar...

Ben Agustos 2012 de erkek arkadasim tarafindan terk edildim. Bu kisiyle universitenin 2. senesi 6 aylik bir konusmamiz olmustu. Ayni sekilde 2012 de de bir o kadar beraberdik.

Yaptigim hatalar:
Ayrildiktan sonra onu hep ben aradim.. Aradim derken, mesaj cektim. Goruselim dedim, evime davet ettim, evine gittim.Arkadas kalmaya calistim. ayrildiktan 2.5 ay sonra sonunda onu tamamen hayatimdan cikarma kuvveti buldum kendimde. Bu defa da hemen her ay hal hatir sorma bahanesiyle mesaj attim. Egosunu sisirdikce sisirdim, o yucelirken ben ezildim, buzuldum, yuzsuz oldum.

Hak etti mi? Hayir.. Bana kendiliginden sadece 1 kere ulasti. O da aurildiktan 2.5 ay sonra sonunda kendimde onu silecek gucu buldugumda. Faceten falan silince, ne oldu bir hata mi ettim sana karsi diye sordu. Sonra seni cok ozledim dedi. Sonra ayrildigimiz icin ben bi aptalim dedi. Ne yapalim? diye sordu.. Sonrasi hic.. O gece konusuldu bunlar ve bitti. Bi daha da hic.. Aralik 2012de mezuniyetime cagirdim. Tabii gelirim dedi! Sanki onu cagirmami bekliyormus gibi. Gelmeyi cok isterim, seni gormek istiyorum dedi.. Iki hafta sonra mezuniyetim vardi gelmedi.. Kafam karisik, kalbim kirik, hala seviyor muyum diye dusunurken o Ocak ayinda bir baskasiyla cikmaya baslamis bile. Ki o zamanlar da konusuyorduk arada bir. Ne var ne yok diye soruyordum hayatinda, hic soylemiyordu yeni sevgilisini.. Hala faceinde resimlerim vardi.. Hep bi umut, hep bi soru isareti..

Sonuc koca bir sifir.. Sonra bi soz okudum. Adam diyordu ki "Bir erkek seni seviyorsa bunu zaten bilirsin. Sevip sevmedigini surekli sorguluyorsan, bil ki sevilmiyorsundur." Bu laf beni kendime getirdi ve umut etmeyi birakip yoluma devam ettim.. Simdi hayatimdan gayet memnunum.

Bu terk edilis bende bir donum noktasi gibi oldu. Kendime onlarca ders cikardim..

Burdan terk edilen, acisi taze olan butun hanimlara tavsiyem, aramazsam beni unutur, konusursak belki sever, aramaliyim deyip aramayin... Bu yalnizca sizden goturecek. O kisinin egosunu tatmin edip duracaksiniz. Sayenizde o kisi kendine daha cok guvenen bu gonul islerinde ve kadinlarda harika biri oldugunu dusunen biri olarak hayatina tam gaz devam edecek, siz de oldugunuz noktada kalacaksiniz. ARAMAYIN. Bu en buyuk tavsiyem..

Haklısın asla arkana dönüp bakmayacaksın

En son gecen haftaya kadar msjlarla egosunu sisirdimde sisirdim o napti peki cevap bile vermedi...dedigin soz dogru ve ben sevildigimi dusunurken bunlari yasadim terkedildim..kimseye ederinden fazla deger vermemek gerek ama o an anlayamiyruz iste bunu..en azindan kendi adima ben sevdigim zaman gozum bisey gormuyor gurur kayboluyor..30yasindayim.hayatimda 2kez asik oldum ve ayni seyleri yasadim..ilkinde pek bisey yaptim diyemem ama bunu cok istedim ve gururumu cignedim..ama degmedigini ispatladi iste bana..bi daha mi amann askindan olsemde kimseye yapmam sanirim..

Yanlış anlamayın hava atmak için değil de, belki benim düşüncelerim biraz olsun yardımcı olur diye yazıyorum.

Ben hiç terk edilmedim mesela, terk eden taraf hep bendim. Hemde öyle aldatılma gibi önemli bir nedenden falan değil, "sıkıldım, mutsuzum, soğudum." gibi nedenlerden dolayı.

Şunu söyleyebilirim ki ayrıldıktan hemen sonra "peşinden koşmak, sürekli mesaj atmak, rahatsız etmek." yapılabilecek en kötü şeylerden biri. Öyle peşimden çok erkek koşturdum diyemem ama olmuştu 1-2 erkek arkadaşım, gerçekten de sürekli o davranışları gösteren. Beni kendinden daha da çok soğutmuştu. Bana istediğim ve ihtiyacım olan zamanı tanımayarak.

Elbetteki bir süre sonra yokluğunuzu özleyecektir. Ama bu durumda da 3 ihtimal var.

1) Boşluğunuzu doldurmak için yeni birini bulur.
2) Boşluğu dolduracak yeni birini bulamadığı için size döner.
3) Gerçekten alışkanlığı değil ama sizi özlemiştir, sizi seviyordur.

2 ile 3 arasındaki farkı da zaten 1-2 hafta içerisinde davranışlardan anlarsınız.

Böyle çok pro konuştum ama terk edilirsem bir gün göt gibi kalırım öyle sanırım "noluyo?" diye.

akaiabe .!.:

Yanlış anlamayın hava atmak için değil de, belki benim düşüncelerim biraz olsun yardımcı olur diye yazıyorum.

Ben hiç terk edilmedim mesela, terk eden taraf hep bendim. Hemde öyle aldatılma gibi önemli bir nedenden falan değil, "sıkıldım, mutsuzum, soğudum." gibi nedenlerden dolayı.

Şunu söyleyebilirim ki ayrıldıktan hemen sonra "peşinden koşmak, sürekli mesaj atmak, rahatsız etmek." yapılabilecek en kötü şeylerden biri. Öyle peşimden çok erkek koşturdum diyemem ama olmuştu 1-2 erkek arkadaşım, gerçekten de sürekli o davranışları gösteren. Beni kendinden daha da çok soğutmuştu. Bana istediğim ve ihtiyacım olan zamanı tanımayarak.

Elbetteki bir süre sonra yokluğunuzu özleyecektir. Ama bu durumda da 3 ihtimal var.

1) Boşluğunuzu doldurmak için yeni birini bulur.
2) Boşluğu dolduracak yeni birini bulamadığı için size döner.
3) Gerçekten alışkanlığı değil ama sizi özlemiştir, sizi seviyordur.

2 ile 3 arasındaki farkı da zaten 1-2 hafta içerisinde davranışlardan anlarsınız.

Böyle çok pro konuştum ama terk edilirsem bir gün göt gibi kalırım öyle sanırım "noluyo?" diye.

Genişletmek için tıkla...

Canim, inan bana ne terk etmek senin karsindaki insandan daha iyi oldugunu gosterir, ne de terk edilmek senin karsindaki insandan daha kalitesiz oldugun anlamina gelir. Insanlari terk etmek icin gosterdigin sebepler benim en tahammul sinirimi zorlayanlardan.

Bu kisiden once bende hic terk edilmemistim. Hatta senelerce benden vazgecmeyen iki asik sayabilirdim sana. Iliski yasamayi bilmedigim, sevmeden ciktigim, sevgilim olsun diye olan kisilerden ayrilirken sebeplerim seninkilerle ayniydi. Cocuklukmus bunu sonradan anladim iste.

Beni terk eden kisiyle beraberligim ahmakligimin son damlasi olmustur. Bu kisi benim okula gittigim kucuuuukk bi koy-kasabanin yerlisi olan biriydi. Okulda tanismistik. 2010 da 6 ay gorusuo konusmustuk. Sonra senin gibi ben de ondan "skilip" bunu birakmistim. Sonra yine bir gun bi baska sevgilimden ayrilir ayrilmaz buna mesaj attim ve ertesi gun bu kisi benim sevgilim oldu :))) Hayati ne kadar hizli yasiyormusum tey tey teyy :)) Benim icin bi oyundu iliskiler. Elimi sallasam ellisiydi. 2012 senesinin baslarinda cikmaya basladik iste. Subat miydi neydi. Araliga kadar takilirim sonrasi Allah kerim diye dusunuyordum :))) Bak su aklima Ailesiyle tanistirmisti beni, okul bitince ne yapmayi dusunuyorsun demislerdi "bilmem, belki turkiyeye donerim" diye cevap veriyordum. (yurt disinda yasiyorum ve o da yabanciydi) iste ben o kadar umursamazdim. Boyle dusununce o kacip kendini benden kurtarmis diye dusunuyorum. Ben turkiyedeyken ayrildi benden. Ben o zaman onu cok ozlemistim. 1.5 aydir gormuyordum, burnumda tutuyordu. Benden ayrilinca bu bana cok koydu. Resmen suratima tokat yemise dondum. Bu kisiyle cikmaya baslamadan once aslinda ben buna demistim "bak ben buranin yerlisi degilim. burda bi hayat dusunmuyorum. buyuk yere tasinicam. biz cok farkliyiz adimiz sevgili olmasin" demistim. Ben varim ben varim diyip durmustu.. Sonra da gitti iste.

cogu zaman ondan ayrilmanin degil, terk edilmenin bana cok koydugunu dusunuyorum. Sayesinde kendime guvenim taban yapmisti. Ama tabii simdi ustunden 1 seneden fazla gecti. Orjinal halime geri dondum ama tabii bu defa aklim daha basimda Dersimi baya aci sekilde aldim

tomvejerry .!.:

Canim, inan bana ne terk etmek senin karsindaki insandan daha iyi oldugunu gosterir, ne de terk edilmek senin karsindaki insandan daha kalitesiz oldugun anlamina gelir. Insanlari terk etmek icin gosterdigin sebepler benim en tahammul sinirimi zorlayanlardan.

Bu kisiden once bende hic terk edilmemistim. Hatta senelerce benden vazgecmeyen iki asik sayabilirdim sana. Iliski yasamayi bilmedigim, sevmeden ciktigim, sevgilim olsun diye olan kisilerden ayrilirken sebeplerim seninkilerle ayniydi. Cocuklukmus bunu sonradan anladim iste.

Beni terk eden kisiyle beraberligim ahmakligimin son damlasi olmustur. Bu kisi benim okula gittigim kucuuuukk bi koy-kasabanin yerlisi olan biriydi. Okulda tanismistik. 2010 da 6 ay gorusuo konusmustuk. Sonra senin gibi ben de ondan "skilip" bunu birakmistim. Sonra yine bir gun bi baska sevgilimden ayrilir ayrilmaz buna mesaj attim ve ertesi gun bu kisi benim sevgilim oldu :))) Hayati ne kadar hizli yasiyormusum tey tey teyy :)) Benim icin bi oyundu iliskiler. Elimi sallasam ellisiydi. 2012 senesinin baslarinda cikmaya basladik iste. Subat miydi neydi. Araliga kadar takilirim sonrasi Allah kerim diye dusunuyordum :))) Bak su aklima Ailesiyle tanistirmisti beni, okul bitince ne yapmayi dusunuyorsun demislerdi "bilmem, belki turkiyeye donerim" diye cevap veriyordum. (yurt disinda yasiyorum ve o da yabanciydi) iste ben o kadar umursamazdim. Boyle dusununce o kacip kendini benden kurtarmis diye dusunuyorum. Ben turkiyedeyken ayrildi benden. Ben o zaman onu cok ozlemistim. 1.5 aydir gormuyordum, burnumda tutuyordu. Benden ayrilinca bu bana cok koydu. Resmen suratima tokat yemise dondum. Bu kisiyle cikmaya baslamadan once aslinda ben buna demistim "bak ben buranin yerlisi degilim. burda bi hayat dusunmuyorum. buyuk yere tasinicam. biz cok farkliyiz adimiz sevgili olmasin" demistim. Ben varim ben varim diyip durmustu.. Sonra da gitti iste.

cogu zaman ondan ayrilmanin degil, terk edilmenin bana cok koydugunu dusunuyorum. Sayesinde kendime guvenim taban yapmisti. Ama tabii simdi ustunden 1 seneden fazla gecti. Orjinal halime geri dondum ama tabii bu defa aklim daha basimda Dersimi baya aci sekilde aldim

Genişletmek için tıkla...

Dediklerim yanlış anlaşılmasın şimdiye kadar çok fazla erkek arkadaşı olan biri değilim. Daha doğrusu bir insanı 1-2 hafta tanıyıp olmayacağına karar verdiğimde gönderirim evet ama onlar bilmiyorum aynı kefede değil benim için. :) En kısa ilişkim 1.5 sene sürdü, en uzunuysa 4. 4 sene olan için son senesinde çok çalıştım çabaladım denedim ama olmadı. Düzelmedi. Bende ayrıldım. Çünkü mutsuzdum. Sıkıldım değil belki ancak mutsuz olmak bence oldukça geçerli bir ayrılık sebebi. SATC'deki bir hatunun sözü vardı "X ile 5 yıllık bir ilişkim var kendi bedenimle ise 45." diye. Bence çok doğru bir söz. Bu beden ve bu zihin benim ve hiç kimse, hatta ailem bile, bu ikisine bir şekilde zarar vermeye hakları yok.

Umarım ben senin aldığın dersi almak zorunda kalmam açıkçası hayatta. Zira nasıl etkileneceğimi bilmiyorum. Yine de geçmiş olsun ve ayrıca orjinal haline dönmene, atlatmış olmana oldukça sevindim. ^^

kızlar merhaba nişanlımla 4.yılımıza girdik daha geçen hafta bu şubatta nişan olalı 1 yıl olacaktı,biz cok tartısır kavga eder ama barısırdık hayatımda ilk birlikteligim onunda aynı şekilde beni sevdiğini sanıyordum ki hala umudum var ben bi yanlıs yaptım ve eski cok eski lise zamanımda bi dönem görüştügüm cocuga babası vefat ettiği için basın sagolsun yazdım ve nişanlım bunu gordugunde biz 1 haftalık nişanlıydık öyle böyle affetti beni ama ozamandan sonra birdaha güveni gelmemiş ama ilişkimz devam ederken iyiyken onu cok sevdiğimi biliyordu bunuda söylüyodu cok guzel zamanlarımzda oldu kendisi cok calstıgı için bu yaz hep kopuk gecirdik ama hc ayrılmadık 5 gün önce bana telefonda yapamıycagını söyledi bitirmek istyorm dedi ve ortada hicbi sorun yokken ben unutamıyorum o guvensizligi dedi akşamına geldi görüştk yapma bnu dedm affetti beni yine 2 gün sonrada tekrar btirdi yine telefonda hemde hcbisey yokken yapamıycam dedi simdi face acmıs kızları eklemiş ve hep beklemekle ilgili şeyler yazıyor seni bekliyorm gel al beni gibi.. acaba diyorm baskasımı var beni sevdiğini ama yapamadgnı söyleyen insan bunu yaparmı ne olur yardım edin ben aramıyorum sessizce beklicem zaman tanıdım ona ne yapıcam sonrasını bende blmiyorum

tomvejerry o yazdığın şeylerin hepsini yaptım hata olarak değerlendirmiyorum yalnız. Çünkü ilişki adına ben bir his duyuyorum ve bu hissin gereği olarak ne yapılması lazımsa yaptım. İçim rahat tekrar acaba şöyle yapsam böyle yapsam mı demiyorum o kadar acı çekmeme rağmen. Kendi bilir keyfi bilir evleniyor gidiyor zaten. Bu arada benim vardı biliyorsun bir öncekiyle ailelere söyledik ciddi ciddi bu haftalarda adım atılacak sanırım:) Evleniyorum sevgi var güven var ha önceki neden o kadar dersen sanıırm sadece yaptıgından kin beslemem bu kadar üstelememe yol açtı. Çünkü o varken hep şu anki kişiyle kıyaslıyordum ve cidden yanına bile yaklaşamıyordu. İşte insan kör ölür badem gözlü olur olayına giriyor.

bittiğini kabullenememek
saçma sapan taktiller uygulamak geri dönsün diye.
ya da onu kıskandırmaya çalışmak
aşırı mutlu görünmeye çalışmak falan.
çok kafa yoruyoruz. başka şeylere yorsak hepimiz tıpta hukukta falan olurduk.

olması gereken kabullenip yeni bi hayat kurup güzel hobiler edinmek ve arkadaşlarla daha çok vakit geçirmek.

Su ana kadar ciddi ilişkilerimde hep terk edildim. Bayağı terk edildim. Hemde en acitanindan.
Dıştan bakıldığında guzel imrenilen başarılı Zeki cogu insanın hayran oldugu pesinde koşulan ben ciddi iliskide tam tersine bunların hepsini unutup bir aciz gibi yaşayan çocukluktan gelen travmalarimdan adama yalvaran kız oluyordum.
Konuyu açan arkadasın dediklerinin hepsini yaptım. Hic bir ise yaramıyor gercekten. Ha dersenizki daha da acı çekeyim istiyorum o zaman ise yarıyor bak.
Kişilerin size karsi davranışını siz belirliyorsunuz. Bunu daha yeni öğrendim. Bir sene boyunca bunu öğrenmek icin cok çalıştım terapi kendini geliştirme vs en sonunda bu bilince vardım.
Terk edilme ne güzellikle ne kariyer ne para ne kültürle alakalı. Diyorum ya hepsi mevcut birisiydim insanlara gore ama nasıl rezil terk edildim ben biliyorum.
Bunun hepsi kişilere davranışımızla alakalı.
Ben kendimi unutup kendi degerimi unutup insanlara aciz muhtaç gibi davrandım. Gecmiste yaşadıklarım basıma gelmesin diye korktukca daha cok Saçmaladim. Korktuğum herseyde basıma geldi.
Artık korkmuyorum. Artık umrumda degil kimse benden fazla. En degerli benim. Benden sonra ailem. Bunu gercekten beyninize sokarsanız ne terk edilirsiniz ne de acıyı bu kadar cok çekersiniz emin olun