7 ay cok uzun bir süre degil. 1 yila kadar normal kabul ediliyor zaten. takma bukadar kafana. benim daha 3 ay oldu, bu ay mesela hic takmiyorum. dün esimle de konustuk. dedim kafaya takinca olmuyormus, stres hormonlari yumurtanin olusmasini döllenmesini engelleyebiliyormus. böyle diyince sasirdi, dedi sen takiyormusun ki okadar, ben takmiyorum. sonucta nasib dedi. düsününce hak verdim. nasibde varsa olur, en dogru zamanini rabbim bilir. o yüzden icini ferah tut.
bir arkadasim da ayni bir yila yakin bebek bekledi olmadi, doktora gitti kan degerleri cok düsük su an hamile kalamazsiniz demis doktor. arkadasim doktorun bu sözünden sonra o anlik ümidini kesti ve hamile kalacak miyim beklentilerinden vazgecti. sonuc: o ay hamile kaldi, doktor imkan vermedigi halde
demem o ki kendini üzme, toparla, baska seylere odaklan, hayatin amaci sadece anne olmak degil. bizim hatamiz da bu, cevremizde görünce ister istemez insan üzülüyor hevesleniyor, benim nezaman olacak diye. ama dedigim gibi bunlara degil baska seylere odaklansak kendimizi en azindan üzmemis oluruz :*