benim çocuklarım artık çok büyükler.eskiden susam sokağı vardı,öyle sırf sabahtan akşama kadar çocuk tv si yoktu belli bir zaman kavramında olurdu çizgi film,yada proğram.şimdi ise bir mıknatıs gibi taaa ekrana hemde yapıştırıyorlar minnacık bebelerimizi.
bende duyduğuma göra çocuk tv.proğramlarında,özel bir reng kullanıldığını,çocuklara bağımlılık yaptığını duymuştum .ne kadar doğru bilemem .ama dikkat ederseniz bir seyreden çocuk devamlı seyretmek istiyor.
tabiki dış dünyaynan iletişimini kesiyor.cevresinde ne olmuş bitmiş alakası yok.bunuda teyzemin torunundan görüyorum.içine giriyor,dibinden ayrılmıyor.tüm uyarılar boşuna.tamam konuşuyor ama,ilgisini dağıtamıyorsunki tv ye karşı.senle konuşsun çocuk.
benim bildiğim,annesiyle gezmeye bayılır çocuk.ama bu öylemi yaa,anneye soruyor,gideceği evde ,d smart yoksa öldürsen gitmiyor çocuk.yazık yaa üzülüyorum.hiç bir etkinlik yok..senağlama:çok üzgünüm: