Tek olmadığımı bilip az da olsa rahatlamak istiyorum

maviisever .!.:

Kızlar 47 günlük bebeğim var doğumdan sonra bir hafta ablam bende kaldı daha sonrasını tek başıma geçirdim saolsun eşim çok yardımcı oluyordu evi temizlerdi çamaşır asar toplardı ben sadece bebekle ilgileniyordum bana kahvaltı hazırlardı veya meyve tabağa arada çorba içirirdi vs vs çünkü bebek hiç durmuyor sürekli ama sürekli emmek istiyor gündüzleri hiç uyumuyor dolayısıyla zorlanıyorum ama şu son günlerde aşırı bunaldım bana yardımcı olan eşim gitmiş yerine başka biri gelmiş sanki ne ev için yardım ediyor ne bir şey hazırlıyor artık açlıktan sinirlerim geriliyor mutfağa girip anca ufak tefek bir şeyler atıltıyorum zaten yavaştan sütüm azalıyor takviye mamaya geçtim inanın son günlerde iyice bunaldım evle ilgilenim kendime yemek mi yapim çocuklamı ilgilenim bide bazen gaz sancısı tutuyor o zamanlar daha bi huysuz bebeğim için moralimi yüksek tutmak istiyorum ama sürekli guruldayan karnımı çok dağınık değil ama yine toplanması gerek evi makinede bekleyen çamaşırları görünce daralıyorum... eşim evde dursa benle konuşsa etse belki o bile iyi gelir ama yok evde durmuyor bahçeye çıkıyor kapının önüne çıkıyor vs vs geçende de pazartesi işe başlayacağını benim tek başıma napacağımı sordu düşünceli şekilde normalde ablam (bekar ve çalışmıyor) gelicekti o da ekti o yüzden sordu eşimde benimde ağzımda “zaten tek başıma ilgileniyorum hep bir şey olmaz” dedim o zamandan beri eşimle neredeyse hiç konuşmuyoruz alındı ama haklılık payımda var fakat öyle söylediğime pişman oldum şimdi arada çocuğun altını açıyor ediyor normalde de yapıyordu aslında ama yinede son günlerde yalnız kaldım bunalmış hissediyorum açım yemek yok komik yanınada alt katımda kaynanamlar oturuyor ve evinde her gün yemek pişiyor vicdanı olan insan bir tabak çıkarta bilir halimi görüyor anca düzgün beslen sütün azalır çocuk uyunca uyuma evini topla çok uyumak süt yapmaz işini gücünü hallet akşama ne yemeği yaptınız vs vs bunlarıda düşündükçe sinirlerim bozuluyor bazen çok biliyorsan gel kendin temizle diyesim geliyor susuyorum süt gelme konusunda da bi ara sert çıktım daha doğrusu cümlelerimi vurgulayarak hepsini yapıyorum doktorlarda gayet yeterli olduğunu söylüyor dedim daha sonra süt meselesini açmadı zaten ondan sonra da azalmaya başlamıştı zamanlar bebeğim yoğum bakımda kalmıştı 3 gün aldığımız gün bana onları söylüyor insan bi geçmiş olsun derdi yani bunların gerginliği aç kalma vs iyice bunaltı beni annemlerde yakınımda oturuyor ama ne eşimden neden ailemden hayır var lafa gelince çocuğunu uyut güzelce koy kenara yap kendine bir şeyler zamanında biz nasıl yapııyprduk deniliyor... ben salağım ya vaktim var ama yemek yapmayıp aç aç duruyorum... gerçekten sıkıldım artık herkes anca konuşmasını biliyor keşke konuştukları kadar yardımcıda olsalar ya da hiç konuşmasalar... ama en çokta eşim kırdı birden böyle olması dokundu açıkcası...

Birde bunu yazacak vaktin oluyordu onlarımı yapamıyorsun diyen olursa şu an bebeği emzirirken yazıyorum..

Genişletmek için tıkla...

maviisever .!.:

Kızlar 47 günlük bebeğim var doğumdan sonra bir hafta ablam bende kaldı daha sonrasını tek başıma geçirdim saolsun eşim çok yardımcı oluyordu evi temizlerdi çamaşır asar toplardı ben sadece bebekle ilgileniyordum bana kahvaltı hazırlardı veya meyve tabağa arada çorba içirirdi vs vs çünkü bebek hiç durmuyor sürekli ama sürekli emmek istiyor gündüzleri hiç uyumuyor dolayısıyla zorlanıyorum ama şu son günlerde aşırı bunaldım bana yardımcı olan eşim gitmiş yerine başka biri gelmiş sanki ne ev için yardım ediyor ne bir şey hazırlıyor artık açlıktan sinirlerim geriliyor mutfağa girip anca ufak tefek bir şeyler atıltıyorum zaten yavaştan sütüm azalıyor takviye mamaya geçtim inanın son günlerde iyice bunaldım evle ilgilenim kendime yemek mi yapim çocuklamı ilgilenim bide bazen gaz sancısı tutuyor o zamanlar daha bi huysuz bebeğim için moralimi yüksek tutmak istiyorum ama sürekli guruldayan karnımı çok dağınık değil ama yine toplanması gerek evi makinede bekleyen çamaşırları görünce daralıyorum... eşim evde dursa benle konuşsa etse belki o bile iyi gelir ama yok evde durmuyor bahçeye çıkıyor kapının önüne çıkıyor vs vs geçende de pazartesi işe başlayacağını benim tek başıma napacağımı sordu düşünceli şekilde normalde ablam (bekar ve çalışmıyor) gelicekti o da ekti o yüzden sordu eşimde benimde ağzımda “zaten tek başıma ilgileniyorum hep bir şey olmaz” dedim o zamandan beri eşimle neredeyse hiç konuşmuyoruz alındı ama haklılık payımda var fakat öyle söylediğime pişman oldum şimdi arada çocuğun altını açıyor ediyor normalde de yapıyordu aslında ama yinede son günlerde yalnız kaldım bunalmış hissediyorum açım yemek yok komik yanınada alt katımda kaynanamlar oturuyor ve evinde her gün yemek pişiyor vicdanı olan insan bir tabak çıkarta bilir halimi görüyor anca düzgün beslen sütün azalır çocuk uyunca uyuma evini topla çok uyumak süt yapmaz işini gücünü hallet akşama ne yemeği yaptınız vs vs bunlarıda düşündükçe sinirlerim bozuluyor bazen çok biliyorsan gel kendin temizle diyesim geliyor susuyorum süt gelme konusunda da bi ara sert çıktım daha doğrusu cümlelerimi vurgulayarak hepsini yapıyorum doktorlarda gayet yeterli olduğunu söylüyor dedim daha sonra süt meselesini açmadı zaten ondan sonra da azalmaya başlamıştı zamanlar bebeğim yoğum bakımda kalmıştı 3 gün aldığımız gün bana onları söylüyor insan bi geçmiş olsun derdi yani bunların gerginliği aç kalma vs iyice bunaltı beni annemlerde yakınımda oturuyor ama ne eşimden neden ailemden hayır var lafa gelince çocuğunu uyut güzelce koy kenara yap kendine bir şeyler zamanında biz nasıl yapııyprduk deniliyor... ben salağım ya vaktim var ama yemek yapmayıp aç aç duruyorum... gerçekten sıkıldım artık herkes anca konuşmasını biliyor keşke konuştukları kadar yardımcıda olsalar ya da hiç konuşmasalar... ama en çokta eşim kırdı birden böyle olması dokundu açıkcası...

Birde bunu yazacak vaktin oluyordu onlarımı yapamıyorsun diyen olursa şu an bebeği emzirirken yazıyorum..

Genişletmek için tıkla...

maviisever .!.:

Kızlar 47 günlük bebeğim var doğumdan sonra bir hafta ablam bende kaldı daha sonrasını tek başıma geçirdim saolsun eşim çok yardımcı oluyordu evi temizlerdi çamaşır asar toplardı ben sadece bebekle ilgileniyordum bana kahvaltı hazırlardı veya meyve tabağa arada çorba içirirdi vs vs çünkü bebek hiç durmuyor sürekli ama sürekli emmek istiyor gündüzleri hiç uyumuyor dolayısıyla zorlanıyorum ama şu son günlerde aşırı bunaldım bana yardımcı olan eşim gitmiş yerine başka biri gelmiş sanki ne ev için yardım ediyor ne bir şey hazırlıyor artık açlıktan sinirlerim geriliyor mutfağa girip anca ufak tefek bir şeyler atıltıyorum zaten yavaştan sütüm azalıyor takviye mamaya geçtim inanın son günlerde iyice bunaldım evle ilgilenim kendime yemek mi yapim çocuklamı ilgilenim bide bazen gaz sancısı tutuyor o zamanlar daha bi huysuz bebeğim için moralimi yüksek tutmak istiyorum ama sürekli guruldayan karnımı çok dağınık değil ama yine toplanması gerek evi makinede bekleyen çamaşırları görünce daralıyorum... eşim evde dursa benle konuşsa etse belki o bile iyi gelir ama yok evde durmuyor bahçeye çıkıyor kapının önüne çıkıyor vs vs geçende de pazartesi işe başlayacağını benim tek başıma napacağımı sordu düşünceli şekilde normalde ablam (bekar ve çalışmıyor) gelicekti o da ekti o yüzden sordu eşimde benimde ağzımda “zaten tek başıma ilgileniyorum hep bir şey olmaz” dedim o zamandan beri eşimle neredeyse hiç konuşmuyoruz alındı ama haklılık payımda var fakat öyle söylediğime pişman oldum şimdi arada çocuğun altını açıyor ediyor normalde de yapıyordu aslında ama yinede son günlerde yalnız kaldım bunalmış hissediyorum açım yemek yok komik yanınada alt katımda kaynanamlar oturuyor ve evinde her gün yemek pişiyor vicdanı olan insan bir tabak çıkarta bilir halimi görüyor anca düzgün beslen sütün azalır çocuk uyunca uyuma evini topla çok uyumak süt yapmaz işini gücünü hallet akşama ne yemeği yaptınız vs vs bunlarıda düşündükçe sinirlerim bozuluyor bazen çok biliyorsan gel kendin temizle diyesim geliyor susuyorum süt gelme konusunda da bi ara sert çıktım daha doğrusu cümlelerimi vurgulayarak hepsini yapıyorum doktorlarda gayet yeterli olduğunu söylüyor dedim daha sonra süt meselesini açmadı zaten ondan sonra da azalmaya başlamıştı zamanlar bebeğim yoğum bakımda kalmıştı 3 gün aldığımız gün bana onları söylüyor insan bi geçmiş olsun derdi yani bunların gerginliği aç kalma vs iyice bunaltı beni annemlerde yakınımda oturuyor ama ne eşimden neden ailemden hayır var lafa gelince çocuğunu uyut güzelce koy kenara yap kendine bir şeyler zamanında biz nasıl yapııyprduk deniliyor... ben salağım ya vaktim var ama yemek yapmayıp aç aç duruyorum... gerçekten sıkıldım artık herkes anca konuşmasını biliyor keşke konuştukları kadar yardımcıda olsalar ya da hiç konuşmasalar... ama en çokta eşim kırdı birden böyle olması dokundu açıkcası...

Birde bunu yazacak vaktin oluyordu onlarımı yapamıyorsun diyen olursa şu an bebeği emzirirken yazıyorum..

Genişletmek için tıkla...