Ben tek çocuğum, avantajları da var dezavantajları da. Avantajları imkanlar tamamen benim için kullanıldı, hiçbir şeyim eksik kalmadı bölünmedi ya da kıskançlık yaşamadım. Oyunlarımı hep tek başıma kurdum, hayalgücüm ve yaratıcılığımı buna borçlu olduğumu düşünüyorum. Bencil olur tek çocuklar derler ama bence o yetiştirme tarzına çok bağlı, tabii ki kardeş duygusundan yoksun olmak kötü birşey ama olmayan birşeyin duygusunun eksikliği de çekilmiyor açıkçası. Sadece evin içinde belli, bir yanlızlık söz konusu sonuçta anne baba ile kuşak farkı çok fazla, kardeş eğer iyi anlaşılırsa arkadaş gibi olabiliyor. Ama ne kadar kardeş gördüysem 20li yaşlara geçmeden arkadaş olmayı beceremediler :) Çok nadir yani. Ama tabi hayat boyunca bir can yoldaşı olacağı yadsınamaz. Ben çocukken de istemezdim, 23 yaşındayım hala da istemem. Benimki alışkanlık sonuçta. Tamamen anne babanın cesaretine kalmış birşey bence. Maddi manevi sorumluluğu taşıyabileceklerse neden olmasın.
