• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Tek çocuk olanlar

Dilhunveleyl

Üye
Anneler Kulübü
Kayıtlı Üye
13 Mayıs 2021
1
5
16
26
Herkese merhaba.
Tek çocuk olanlara sormak isterim; çocukluk, ergenlik, yetişkinlik dönemlerinde çoğunlukla arkadaş ortamlarında bir farklılık (iyi yada kötü ayrıcaklarını ) hissettiniz mi? Ben üç kardeşimle beraber büyüdüm. Fakat kızım tek çocuk olarak büyüyor bu yüzden merak ediyorum. Cevaplarsanız sevinirim
 
Üzerinizde çok fazla ilgi oluyor. Eğer en küçük veya tek torunsanız sadece anne baba tarafından değil tüm sülale tarafından hem de. Bu ilgi de ya sürekli şımartılmaya alışmaya ve diğer insanlar o kadar da ilgilenmeyince bocalamaya neden oluyor ya da üzerinize düşülmesinden ve korumacılıktan bunalıyorsunuz.
Tabii ki tüm tek çocuklu aileler aynı değil, tüm tek çocuklar da aynı değil. Ben kendi yaşantımı aktarıyorum sadece size.
Ayrıca evdeki en küçük kişi sizden 20-30 yaş kadar büyük olduğu için sıkıntıdan patlıyorsunuz. Artısı ise hayal gücünüz gelişiyor kendi kendinize oyun kurup eğlenmeyi öğreniyorsunuz arkadaşa ihtiyacınız bile olmuyor bir süre sonra:)
Ama bir de şimdi artık sokağa çıkıp oynama kültürü de kalmadı, çocukların elinde tablet telefon bilgisayar sürekli. İşin en sıkıntılı kısmı bu. Anne babayla da bir yere kadar eğlenebiliyor çocuk.
Bana sorarsanız ben tek çocuk olmak istemezdim asla.
 
Benim de oğlum tek büyüyor, ikinciyi düşünmüyorum. Bu soru bazen benim de aklıma geliyor. Fakat yeni nesil genelde tek çocuk geliyor sanki, ikinciye çoğu aile cesaret edemiyor maddi ve manevi olarak.

Üniversitede bir arkadasim vardı. Tek çocuktu. O kadar bencildi ki anlatamam. Bazen o geliyor aklıma acaba diyorum bi.
 
Benim de oğlum tek büyüyor, ikinciyi düşünmüyorum. Bu soru bazen benim de aklıma geliyor. Fakat yeni nesil genelde tek çocuk geliyor sanki, ikinciye çoğu aile cesaret edemiyor maddi ve manevi olarak.

Üniversitede bir arkadasim vardı. Tek çocuktu. O kadar bencildi ki anlatamam. Bazen o geliyor aklıma acaba diyorum bi.
Benimde tek cocuk ben kardeş düşünüyorum. Şuan 10 yaşında genel olarak tek büyüdü. şimdiye kadar bencillikle karşılamadık. Aksine paylaşımcı. İnşallah ileride değişmez.
 
Benimde tek cocuk ben kardeş düşünüyorum. Şuan 10 yaşında genel olarak tek büyüdü. şimdiye kadar bencillikle karşılamadık. Aksine paylaşımcı. İnşallah ileride değişmez.
Benim oğlum da 2,5 yaşında, şu anlık bencil değil ama bunu söylemek için erken biliyorum. Ama bazen çok mu simarttik diye düşünüyorum açıkçası.
 
Bizde 4 kardes büyüdük kızım tek. Ama 2.için benmde cesaretim yok hele bu phalalıkta tekrar o bez masrafları,mama masrafı,o ek gıda sureci ona ayrı bize ayrı pişirme,memeden kesme süreci,yürümeye basladıgnda sürekli pesinde kosturma gözetme sureci,yemek yedirme cabaları,bez bırakma sureci ayyyahhhhh yok anam tekrar aynı seyleri yasamayı göze alamıyorum😵😫😫😩😩 ama kış memleketindeyiz 8-9 ay evden cıkamıyor oyun evi alanı falanda yok ve cok sıkılıyor sureklide ilgilenemiyorum bi kardesi olsa herseyı beraber oynayıp ogrenseler ne güzel plur diyorum. Mesela bir parka goturyorum vurup bagırmayı ogreniyor şimdi de brun karıstırmayı ogrenmiş baya burnuna sokuyor eliini pislik cıkarıp bana gösteriyor ayne iyyençç o ne diyorum üzerime sürüyor elini sen bunu nerden ogrendin diyorum yine yapıyor.yasıtı arkadasıda yok hep buyuk buyuk ablaları var binada mahallede onlarla oynuyor parkta uzak durekli cıkaramıyorım ama gunlyk cıkmaya calısıyoruz babası yokken bile aksam yemegnden sonra cıkıp 10 a kadr oynatırım eve geliyor yine sıkılıyor park istiyor uyu artık bre..Bari bi kardesi olsa birlikte büyüycekleri için dısarıdan vurma bagırma tuhaf seyleri ogrenmez diyorum ama işte onuda buralarda tek basıma asla o gücü görmüyorum kendimde
 
Bu aile ile alakalı bir şey. Ben tek çocuğum 7 yaşına kadar tektim yani sonra kuzenim olunca onunla kardeş gibi olduk. Sonra o kuzenler çoğaldı ve yaşlarda büyüyünce biz baya her gün konuşan, her şeyi paylaşıp dertleşen insanlar olduk. Benim kızımda tek çocuk ama onun da kuzenleri var. Dolayısı ile bu biraz yetiştirilme tarzı. Benim de kuzenim doğana kadar çok canım sıkılırdı ama sonra işler değişti ☺️

Ayrıca size bir şey daha söyleyeyim, eskiden evet aileler ve kardeşler hep birlikteydi fakat artık hayat şartlarından dolayı herkes kendine odaklı. Mesela arkadaşım İstanbul'da kardeşi çok uzak bir şehirde. Bir şey olduğunda hemen yanında olamıyor mesela çünkü mesafe var. Bir arkadaşım kardeşi başka bir kıtada falan. Bunları da düşünün. Eskiden aileler geniş aileydi şimdi kimsenin kimseye tahammülü yok. Dolayısıyla ile çocuğum tek kalır diye düşünmeyin. Bir de artık tek çocuk sayısı da çok fazla. Mesela ben küçükken herkesin ya ablası ya abisi ya kardeşi vardı ve ben kendimi garip hissediyordum. E şimdi birçok kişi de tek çocuk var. O yüzden çok takılmayın derim.
 
Benim oğlumda tek çocuk. 9 yaşında ve elinde olsa evdeki TV'yi bile millete verecek kadar paylaşımcı ama sürekli sıkılıyor. Bir sürü kursu okulu var eve geldiği gibi sıkıldım diyor. Arkadaş kuzen vs buluyoruz idare ediyoruz. İkiz olsaydı tamamdı da yenisine cesaret edemiyorum bu yaştan sonra zaten mantıksız geliyor beraber buyumeyecekler artık. Çok küçükken en fazla 2 yaş civarı yapabilirsin belki pişman da değilim emin de degilim🙄 geçti zaten🤭
 
Herkese merhaba.
Tek çocuk olanlara sormak isterim; çocukluk, ergenlik, yetişkinlik dönemlerinde çoğunlukla arkadaş ortamlarında bir farklılık (iyi yada kötü ayrıcaklarını ) hissettiniz mi? Ben üç kardeşimle beraber büyüdüm. Fakat kızım tek çocuk olarak büyüyor bu yüzden merak ediyorum. Cevaplarsanız sevinirim
Ayrıcalıklarım daha çok. Arkadaş ortamında kötü bir etki yaratacak bir durum olmuyor yani ben yaşamadım en azından. Ben normalde de istemiyordum ama annemin ikinci evliliğinde babamında yaşının fazla olması, ekonomik durumlar vs. çocuk yapmadılar. Herkes '' kardeşin olsa öyle demezdin, kardeş bi başka oluyor, gideceğin bir kapın oluyor '' derdi. O zamanda istemiyordum hala istemiyorum. Çünkü çocuk yetiştirmek kolay değil, maddi manevi ayrımcılık yapmadan, iki kardeşi gerçekten birbirine değer verecek sevgi ve saygıyla büyütmek dile kolay ama büyük emek ister. Bizim sülalede afedersin herkes özellikle her zaman düşmandır birbirine annem ve yamyam dayılarım dahil. Bir tane hayırlı kardeş görmedim. Sanki bizim de öyle olacakmış hissi doğardı içime birde annem zaten bakabilecek bir psikolojide değildi. Onun dışında üniversiteyi dışarıda okudum kardeşim olsa onun masrafıda olacağı için gidemezdim belkide. Genel olarak ben çok memnunum ne bilmek istersiniz bilmiyorum ama bana göre avantaj :D
 
Ben tek çocuğum. İnanılmaz konforlu bir hayat. Ben halimden çok memnunum. Çocukken ben de sıkılıyordum ama sıkılıp sıkılıp kendimi oylamanın bir yolunu buluyordum, sırf sıkıntıdan kendi kendime okuma öğrendim. Kendi kendine yetmeyi küçük yaşta kolaylıkla öğreniyorsun ve bu çok önemli bir avantaja dönüşüyor yetişkinlikte. İlgiyi ve odak noktası olmayı severim ama bu biraz da mizaç ya. Kardeşim olsa da ilgi severdim bence. Ben çok seviyorum tek çocuk olmayı.
 
Benim oğlum da 2,5 yaşında, şu anlık bencil değil ama bunu söylemek için erken biliyorum. Ama bazen çok mu simarttik diye düşünüyorum açıkçası.
Merhameti aşılayabilirsen bir sıkıntı olmuyor. Ben bunu hayvanlar üzerinden uyguladım. Kafamdan uydurduğum hikayelerde anlattım. Çiçek koparsa onunda ailesi olduğunu, yaşamının sonra ereceğini, orada ne kadar mutlu olduğunu, dalında neden kalması gerektiğini anlattım. Karınca yuvası görsek onları izlettim ve mücadelelerini hikayeye dökerek anlattım. Ve niceleri. Bunların çok faydasını gördüm. Yaşıtları bir canlıya zarar verir gibi olsa hemen uyarıyor ve nedenlerini anlatıyor. Bir arkadaşı gelse herşeyini paylaşıyor. Belki sizede faydası olur ben bunlara 3 yaşında başlamıştım.
 
Biz dört kardesiz iyiki kardeşlerim var ama kızım tek cocuk ikinciye asla cesaretim olmadı sonrada yaş geçti zaten.Bir yandan tek cocuk olması iyi maddi anlamda gücümüzün yettigini saglayabiliyoruz daha iyi bir gelecek birakiriz diyorum.Oteki yandan biz bakima muhtaç olursak yükü kimseyle paylasamayacak diyorum.Erken ölürsek yalniz kalacak diyorum.Bazende kotu kardeslik iliskilerini gorunce iyiki tek cocuk diyorum.Ama zengin olsaydim gelecek birakma kaygisi olmasaydi yardimcilarim olsaydi dogururdum.
 
Ben tekim,oğlum da tek
Muhteşem bir çocukluk geçirdim Allaha şükür. Herkesin ilgi odağıydım. Annemin ve babamın çevresi de dahil herkes sadece benimle ilgilendi,çok mutlu oldum. Ne istesem az çok yerine getirildi. Şimdi de annem ve babamın tüm arkadaş çevresini sahiplenmiş durumdayım,hepsine çöktüm 😁 inşallah oğlum da benim gibi olur. Tek çocuk hem çocuk için hem de ebeveynleri için avantajdır.
 
Bizde 4 kardes büyüdük kızım tek. Ama 2.için benmde cesaretim yok hele bu phalalıkta tekrar o bez masrafları,mama masrafı,o ek gıda sureci ona ayrı bize ayrı pişirme,memeden kesme süreci,yürümeye basladıgnda sürekli pesinde kosturma gözetme sureci,yemek yedirme cabaları,bez bırakma sureci ayyyahhhhh yok anam tekrar aynı seyleri yasamayı göze alamıyorum😵😫😫😩😩 ama kış memleketindeyiz 8-9 ay evden cıkamıyor oyun evi alanı falanda yok ve cok sıkılıyor sureklide ilgilenemiyorum bi kardesi olsa herseyı beraber oynayıp ogrenseler ne güzel plur diyorum. Mesela bir parka goturyorum vurup bagırmayı ogreniyor şimdi de brun karıstırmayı ogrenmiş baya burnuna sokuyor eliini pislik cıkarıp bana gösteriyor ayne iyyençç o ne diyorum üzerime sürüyor elini sen bunu nerden ogrendin diyorum yine yapıyor.yasıtı arkadasıda yok hep buyuk buyuk ablaları var binada mahallede onlarla oynuyor parkta uzak durekli cıkaramıyorım ama gunlyk cıkmaya calısıyoruz babası yokken bile aksam yemegnden sonra cıkıp 10 a kadr oynatırım eve geliyor yine sıkılıyor park istiyor uyu artık bre..Bari bi kardesi olsa birlikte büyüycekleri için dısarıdan vurma bagırma tuhaf seyleri ogrenmez diyorum ama işte onuda buralarda tek basıma asla o gücü görmüyorum kendimde
Senin ki en azından çıkarıp gösteriyor. Benim oğlan afiyetle yiyor onları. Benim kızdığımı biliyor özellikle karşıma geçip yiyor 🤣🤣
Bende napayim afiyet olsun. Güzel mj bari diyorum. Utanmadan güzel diyor birde 😁😁
 
  • Komik
Reactions: Kuf
Herkese merhaba.
Tek çocuk olanlara sormak isterim; çocukluk, ergenlik, yetişkinlik dönemlerinde çoğunlukla arkadaş ortamlarında bir farklılık (iyi yada kötü ayrıcaklarını ) hissettiniz mi? Ben üç kardeşimle beraber büyüdüm. Fakat kızım tek çocuk olarak büyüyor bu yüzden merak ediyorum. Cevaplarsanız sevinirim
Ben tek çocuğum ve aşırı mutluyum bu durundan 🙈Kardeş kaygısı yok ileride büyüdüğünde başıma yük olacak bi kardeşimin olmaması beni çok mutlu ediyor çünkü çevremde genelde kardeşler büyük abilerine ablalarına yük oluyorlar ben de diyorum ki iyi ki tek çocuğum.
Zor arkadaşlık kuruyorum ama kurabiliyorum sonuçta yani benim hayatımda dezavantajdan çok avantaj bir durum oldu.Herkesin hayatı farklıdır tabi.

Ama illa çocuğunuzu yalnız büyütmek istemiyorsanız bence aralarındaki yaş farkını az tutmaya çalışın 2-3 yaş çok ideal bence ancak öyle arkadaş gibi büyütebilirler diğer yaş farkları büyük kardeşin küçüğü çocuğu gibi görmesine sebep oluyor ve bu durum hiç hoş olmuyor bence.🤷‍♀️
 
Herkese merhaba.
Tek çocuk olanlara sormak isterim; çocukluk, ergenlik, yetişkinlik dönemlerinde çoğunlukla arkadaş ortamlarında bir farklılık (iyi yada kötü ayrıcaklarını ) hissettiniz mi? Ben üç kardeşimle beraber büyüdüm. Fakat kızım tek çocuk olarak büyüyor bu yüzden merak ediyorum. Cevaplarsanız sevinirim
Hahah ben şöyle anlatayım. Ben de tek çocuğum. Ailemle yaş farkımız da 34. Hele dede nene de yoksa akrabalık bağları da kuvvetli değilse inanın çekilmez oluyor. Ben hep yalnızdım mesela. Yalnızlık nedir çok iyi bilirim. Ama işin en kötü kısmı da şu: o çocuk hayatını ister istemez size göre kuracak. O çocuk büyürken nenesinin bir sizde bir diğer kardesinde kalacağını görecek ama ileride siz yaşlandığınizda sadece kendisinin bakacağını bilecek. O yüzden eşini de işini de ufak yaştan buna göre planlayacak. Her şeyi öğrenmeye çalışacak. Bir gün tek kalıcam diye sürekli diken üstünde olacak. Ve belki de benim şu an olduğu gibi psikolog ile surunecek. Ben tek çocuk olmak istemezdim keşke benim de kardeşim olsaydı. Bir gün dazlak gibi ortada kalacağını bilerek yaşamak çok zor. O yüzden de kimseye güvenip de emin olamıyorsun
 
Benim de oğlum tek büyüyor, ikinciyi düşünmüyorum. Bu soru bazen benim de aklıma geliyor. Fakat yeni nesil genelde tek çocuk geliyor sanki, ikinciye çoğu aile cesaret edemiyor maddi ve manevi olarak.

Üniversitede bir arkadasim vardı. Tek çocuktu. O kadar bencildi ki anlatamam. Bazen o geliyor aklıma acaba diyorum bi.
İlk 3.5 sene tek çocukluydum.Şimdi iki kızım var.İnanın ilki ne zormuş diyorum.Tek çocuk bence daha zor.Minik kızım 20 aylık olmuş bile diyorum.Üzerine çok titremeyince daha iyi sözünü dinliyor,ilk kızım bir hayır dersek ortalığı yikardi.Beraber oynuyorlar sana sarmiyorlar.İnanin küçük kızımla doğru düzgün oynamadım hep ablasıyla oynar.Ve inanılmaz hızlı öğrendi herşeyi
İlk kızım için erkinler kitaplar ...ne emekler harcadım.Yanliz büyüyor diye hergun kar kış demeden dışarı çıkar parklara götür vs.

Şimdi ikisi kapının önüne girip girip çıkıyorlar.Buyuk kızım kardeşi olduğundan beri park bile istemiyor.Pandemi zamanında yasakların olduğu dönemde büyük kızım 2 yaşlarındaydı.Evde tutabilmek adına (dışarıya alostirmistik) ekrana alistirdik mecburen.Oyunlar erkinler vs.
Özellikle o dönem çok çok yorulmuştum.Keske o zaman kardeşi olsaymış diyorum şimdi.
Ve daha sayamadığım bir çok avantajını gördüm.Zaten tecrübeli de oluyorsun o yüzden ilki kadar zorlamıyor seni ikinci çocuk.
yakın arkadaşım tek kardeş,onunda iki oğlu var.o hep derdi bana anne babam olmasa kimsem olmayacak.Keske paylaşabileceği bir kardeş olsaydı der.tabi hayirsizida olabilir kardeşin o ayrı.Bellide olmaz..herkes için en hayırlısı olsun
 
Back