Benim ailemde var evlat edinilen bir kuzucuk. Hayatımızın en güzel parçası. Ailede bir çok kişi şunu itiraf etti; ilk an bir soru işareti gelişiyor insanın kafasında biyolojik gibi sevebilir miyim diye. Herkes düşünmüş bunu. Ben hiç düşünmedim. Gelişi öyle ani ve heyecan vericiydi ki. Acil eşyalarını nasıl aldık bilemedik. Hastaneden gelmişti, biraz hastaydı ve yeni atlatmıştı. Zayıftı. Beslenememişti. Biyolojik annesi hiç emzirmemişti. Bütün aile her şeyi bıraktık ona odaklandık. En çok kalbiyolojik anne babası elbette. Gözünden damla yaş akmasına izin vermediler. Hayata 1-0 yenik başlamış, istenmemiş, daha ayı dolmadan hastaneye düşmüş olabilir. Ama şimdi 4-0 önde gidiyor hayatta
onu herşeyi feda edecek kadar seven anne-babası ve ona göre tatil planı yapan, onunla zaman geçirmeye can atan birüsürü teyzesi, amcası, halası, dayısı var. Şımartmaksa şımartmak valla
iyi ki hayatımıza geldi. Kokla kokla bitiremiyoruz. Önemli olan o sevdiğin adamla bir canı hayata hazırlamak, birlikte ona şekil vermek. Biyolojik, kalbiyolojik bence gr fark yok.
L Lady Starlight senden de şahane anne olacak, ne şekilde olduğu hiç önemli değil.