Tek Başına Çocuk Büyütmek !

Merhaba Ben 10 aylık bir erkek bebek annesiyim. Bu konuyu nereye yazacağımı bilemedim. Belki benim gibi anneler vardır ve yardımcı olabilir diyerek bu konuyu açmaya karar verdim.
Ben anneme yakın denilebilecek bir yerde oturuyorum fakat annem pek yardımcı olmuyor bebek bakım konusunda. '' Ben sıkıntıya gelemiyorum vs.. benimde sorunlarım m var diyor'' neyse kayınvaldemin yanındanda annem destek olur diyerek taşındık o da ilgilenmedi doğrusu. Oğlum çok yaramaz bir çocuk değil ama çok hareketli ve durmuyor.
Çok bitkin bir durumdayım doğumdan beri tam 17 kilo verdim geceleri uykusu yok nerdeyse her yarım saatte bir uyanmaya başladı son 2 aydır diş dönemindeyiz ama alışkanlık haline getirdi. Tabi bende uykusuzum eşimde destek olmaya çalışıyor ama nihayetinde çalışıyor . Gün içinde çok uykusuz kaldıgımdan bitkin oluyorum. Ben titiz bir bayandım fakat evin içi çal çal oyna halini aldı bebeği bırakp çıkamıyorum başka bir odaya aglıyor hep arkamdan. Yürütece koysam çabuk sıkılıyor hep yanında insan istiyor.

Hiç birşeye yetişemiyorum depresyonda oldugumu düşünüyorum zaten ama çaresiz kaldım. Benim gibi yalnz bebek büyüten anneler siz ne yapıyorsunuz lütfen yardım !!!!

sihirtozu .!.:

Merhaba Ben 10 aylık bir erkek bebek annesiyim. Bu konuyu nereye yazacağımı bilemedim. Belki benim gibi anneler vardır ve yardımcı olabilir diyerek bu konuyu açmaya karar verdim.
Ben anneme yakın denilebilecek bir yerde oturuyorum fakat annem pek yardımcı olmuyor bebek bakım konusunda. '' Ben sıkıntıya gelemiyorum vs.. benimde sorunlarım m var diyor'' neyse kayınvaldemin yanındanda annem destek olur diyerek taşındık o da ilgilenmedi doğrusu. Oğlum çok yaramaz bir çocuk değil ama çok hareketli ve durmuyor.
Çok bitkin bir durumdayım doğumdan beri tam 17 kilo verdim geceleri uykusu yok nerdeyse her yarım saatte bir uyanmaya başladı son 2 aydır diş dönemindeyiz ama alışkanlık haline getirdi. Tabi bende uykusuzum eşimde destek olmaya çalışıyor ama nihayetinde çalışıyor . Gün içinde çok uykusuz kaldıgımdan bitkin oluyorum. Ben titiz bir bayandım fakat evin içi çal çal oyna halini aldı bebeği bırakp çıkamıyorum başka bir odaya aglıyor hep arkamdan. Yürütece koysam çabuk sıkılıyor hep yanında insan istiyor.

Hiç birşeye yetişemiyorum depresyonda oldugumu düşünüyorum zaten ama çaresiz kaldım. Benim gibi yalnz bebek büyüten anneler siz ne yapıyorsunuz lütfen yardım !!!!

Genişletmek için tıkla...

selam bende sen gibiyim annem babam yok vefat ettiler kv ise uzakta ve ben ilk günden bebegimi tek büyütüyorum evet cok zor bende sen gibi ara ara acaba deprasyondamıyım diye kendime soruyorum bazen cıldıracak dereceye geldigim anlarda oluyo sonra sakinleşiyorum.bebegim2,5 aylık ve zor bir bebek gazlı reflü kolik anlıyacagın yorgunluk sen gibi had safhada.ama bu gün kucagımda gazdan kıvrılıp uykuya daldıgında sunu fark ettim o beni seviyo ve güveniyo ve ben bu sevgiye ve güvene karşılık beklemeden karşılıyacagım yoruluyoruz ama hergüzel şeyin bir bedeli var.hem bazen birşeyleri yanlız yapmak yada yaşamak hayata karşı bizi egitiyor en azından beklentisiz yaşamak hayal kırıklıgına sebep olmuyor böylece her sıkıntıda birilerinden birşeyler beklemeden ayakta durmayı ögreniyor insan her ne kadar yanında olmasını istediklerimiz olmasada yaşam bizi egitiyor canım

cnm mrb yazalı olmuş ama oglum 3.5 yaşında şuan biz o aşamaları geçtik belki sana yardımcı olurum diye yazıyorum. devamlı aglayan (kaynar su dökmüşsün gibi ama) durmayan uyumayan elde tek başıma battaniyede sallamaya mecbur kalmıştım çok zor günlerdi. öncelikle annenden yada kayınvalden yemek yardımı iste. her gün yemek pişer evlerinde. eşin iş dönüşü kim ne yaptıysa alsın gelsin yemek yapacam diye çocukla ilgilenemiyosun geriliyosun evinde fazla olan ne varsa ihtiyaç sahiplerine ver ne kadar çok eşyan varsa o kadar çok temizlik iş demek. evin bir odasını kullanmaya çalış. fazla dagılmasınki o uyudugunda sende yat dinlen. ne olursa olsun pazar günleri eşinden rica et ve 1 saat olsun yat uyu. hafta içi kayınvaldeni ve anneni evine çagır benim dışarı çıkmam gerek beraberce bakın de 1 saat olsun çık umarım bilgiler işine yarar

aynen ben de yalnız büyütüyorum annemle çok yakın oturuyoruz ama o sadece sevmek için alıyor. kayınvalidemle de çok yakınız ama o da sevmek için geliyor her iş bana bakıyor ama ben memnunum çünkü kimseye iş yaptırıp da sonradan söylenilmesini istemiyorum. 2gün bakıp da ben büyüttüm denilmesi hoş olmaz. bebişlerin her zorluğunu çeken anneler oluyor sonra başkası gelip 2gün ilgilenince birden bakmış oluyor. tamam onlar en yakınlarımız ama sadece sevsinler sonra herşeye karışıyorlar. yani böyle de olsa karışıyorlar bide öbür türlüsünü düşünmek istemiyorum:)
gerçekten çok çok iyi anlıyorum yalnız büyütenleri gerçekten sabır hoşgörü isteyen bir durum şu an her tarafım dökülüyor boyun sırt bel kalmadı bende...

canım benım bend bebegımı ılk dogdugu gunden berı hep tek buyuttum ustelık o donemler kvdelerle kalıyoduk ama kımseler bakmadı benım bebegıme ıstemezdımde zaten sezeryanlı olmama ragmen kıms yardım etmedı buna ragmen gece gunduz hep bebegımleydım kımseye mınnet etmedım cunku o benım bebegım ve bana ıhtıyacı var her anında karnı acıktıgında agladıgında agrısın mutlulugunda her anında bana ıhtıyac duyar yorgun oldugum zamanlarda oldu uykusuz kaldıgımda gece akmak ıstedıklerı halde kımseye vermedım bakması ıcın gozumun onunden ayrılsın ıstemıyodum cunku zaten bu zorluklar bızı anne yapan ve fedakarlıgımızı gosterdımız durumlar sımdı bebegım 6 aylık oldu ve ben ayrı evdeyım kımseyede ıhtıyacım yok bebegımle btun gunu gule oynaya bazen aglayarak geırıyoruz bence sende kendını topla yorgunlugunu astırmaya calıs onunla gecırdıgın her dakıkyı yorgunda olsan zevklı hale getır gece ıle olsa kendını zorla uyandıgında uykunu amaya calıs yak ısıgı yor onu sonra uyuya kalıcaktır zaten allah kolaylık versın butun annelere

merhabalar, sizinle yanı durumdayım..inanın..
benım oğlum 3, 5 yaşında yani zor dönmelerim geçti. şuan aklıma geldikce bile gözlerim dolar.
lohusalık ne ben hiç bilemedim evcilik oynar gibi geçti o dönemlerim. allah razı olsun,, eşim çok yardımcı oldu ilk 15 gün eşim izin aldı evde bana yardımcı oldu.

kimseye ağız eğme yemek için vs iyi kötü evde pişir bir şeyler hep dört dörtlük imajı çiz zaten yardımcı olacak olsalar ilk günlerde olurlardı. çorba dediğin yarım saatte pişer zamanın olmadığında fırın yemeklerini tercih et hazırladıktan sonra kendi halinde pişer..
olmadığındada hazır ye arkadaşım, ayda 1 kadın al biraz fedakarlık yap ben kendim büyüttüm 3 günlük lohusaydım ev süpürdüm, çamaşır yıkadım, bebeğimi ütüsünü yaparken kayın validem bırak bırak sonra yaparsın dedi el kadar bebek cicisi otur kzıım ben ütülerim diyemedi. sevmeye gelince 1 numara eleştirye gelince 1 numara ama bakmaya yardımcı olmaya gelince bir yabancı ............................

mikrolif .!.:

aynen ben de yalnız büyütüyorum annemle çok yakın oturuyoruz ama o sadece sevmek için alıyor. kayınvalidemle de çok yakınız ama o da sevmek için geliyor her iş bana bakıyor ama ben memnunum çünkü kimseye iş yaptırıp da sonradan söylenilmesini istemiyorum. 2gün bakıp da ben büyüttüm denilmesi hoş olmaz. bebişlerin her zorluğunu çeken anneler oluyor sonra başkası gelip 2gün ilgilenince birden bakmış oluyor. tamam onlar en yakınlarımız ama sadece sevsinler sonra herşeye karışıyorlar. yani böyle de olsa karışıyorlar bide öbür türlüsünü düşünmek istemiyorum:)
gerçekten çok çok iyi anlıyorum yalnız büyütenleri gerçekten sabır hoşgörü isteyen bir durum şu an her tarafım dökülüyor boyun sırt bel kalmadı bende...

Genişletmek için tıkla...

smile6081 .!.:

merhabalar, sizinle yanı durumdayım..inanın..
benım oğlum 3, 5 yaşında yani zor dönmelerim geçti. şuan aklıma geldikce bile gözlerim dolar.
lohusalık ne ben hiç bilemedim evcilik oynar gibi geçti o dönemlerim. allah razı olsun,, eşim çok yardımcı oldu ilk 15 gün eşim izin aldı evde bana yardımcı oldu.

kimseye ağız eğme yemek için vs iyi kötü evde pişir bir şeyler hep dört dörtlük imajı çiz zaten yardımcı olacak olsalar ilk günlerde olurlardı. çorba dediğin yarım saatte pişer zamanın olmadığında fırın yemeklerini tercih et hazırladıktan sonra kendi halinde pişer..
olmadığındada hazır ye arkadaşım, ayda 1 kadın al biraz fedakarlık yap ben kendim büyüttüm 3 günlük lohusaydım ev süpürdüm, çamaşır yıkadım, bebeğimi ütüsünü yaparken kayın validem bırak bırak sonra yaparsın dedi el kadar bebek cicisi otur kzıım ben ütülerim diyemedi. sevmeye gelince 1 numara eleştirye gelince 1 numara ama bakmaya yardımcı olmaya gelince bir yabancı ............................

Genişletmek için tıkla...

Benim gibi annelerin olduğunu bilmek insanın icini rahatlatıyor. Ben de bazen ruh sağlığımı yitirdiğimi düşünsem de 6,5 aylik oğlumun her gülüşünde, her gözlerimin içine bakışında ne kadar güçlü bir kadin oldugumu düşünüyor ve kendimi teselli ediyorum. Bu zor günler de geçecek. Oğluma hamile kaldığımdan bu yana bir günlük tutuyorum ve ogluma dair ilkleri, yasadiklarimi, duygularımı kaleme alıyorum. İleride oğlum nasil buyudugunu sorarsa bugünleri ona eksiksiz anlatabileyim diye. Ayrıca insanı rahatlatıyor da. Esas benim 4 aylik gibi bir süre daha emekliliğimi hakedebilmem icin çalısmam gerekiyor. Bu süre zarfında oğlumu kime emanet edeceğim diye icim icimi yiyor. Mecburen icinde Allah korkusu olan bir bakici arayışına girdim. Bunca zaman 1 saat bile ayrı kalmadığım oğlumdan uzaklaşmak iste o zaman eziyet olacak.

bizimkilerde aynen öyle.. Torun torun diye tutturup sonra elini eteğini çekti herkes.. Biz bize kaldık kızımla..
Onun sevgisi bana güç veriyor ve tek başıma büyütmeye çalışıyorum Allah a şükür..

Bu konu açılalı çok olmuş ama yazmak istedim. Ben de kv ve annemler bana yakın denecek mesafede oturmalarına rağmen tek başına çocuk büyütenlerdenim. 10 gün kadar annem kaldı yanımda 10 günden sonra hep kendim baktım. Gerçekten özellikle kendi annemden beklentim çok yüksekti çünkü abimin çocuklarından sonra uzun zamandır bebek sevmemişlerdi ve çok istiyorlardı. Ama malesef işler umduğum gibi gitmedi. Çok zorlandım tarif edemem. Yemek yapamıyordum,temizlik yapamıyordum, banyoya girmek bile.bir lükstü benim için. Saçlarımı tarayamıyordum. Bir de ilk 2 hafta lohusa sendromu geçirdim. Oğlum şimdi 6.ayın içinde çok şükür artık biraz daha rahatım. Kimi anneleri görüyordum hastanede,sağlık ocağında vs. hepsi bakimliydi ben ise tır çarpmış gibiydim titiz bir bayan olmama rağmen. O yüzden yalnız çocuk büyütmenin zorluğunu ben de yaşadım ama.kendimle gurur duyuyorum zor da olsa aştım Allah bana.o.gücü kuvveti verdi. Ama çok da şanslıydım bebeğim zor.bir bebek.değildi hamdolsun. Tüm annelere Allah sabır ve kolaylık versin :)

Durumunuzun zor oldugunun farkindayim ama emin olun cok sanslisiniz belki biraz yipraniyorsunuz ama bebeginizi jendi istediginiz gibi buyutebiliyorsunuz. Benim torun torun diye tutturan ve torununa bakmayi gorev edinmis kayinvalidem var. Allah razi olsun 2 aydir dogum yaptim memleketten kalkti yanima geldi 2 aydir mutfak yuzu gormedim yemek yapar bulasiklari yikar ama gel gor ki bebegede kendisi bakmak istiyo ne derse yapmami bekliyo ve ben kendimi artik bebegin annesi gibi degilde bakicisi gibi hissetmeye basladim o yuzden sizlere cok oze iyorum keske bende zorlansam ama oglumu istedigim gibi buyutsem diyorum

Doğumdan sonra annem 2 hafta kaldı benimle. Her iki aileyle aynı şehirdeyiz.Kızım 3 aylık olana kadar hafta içi bir gün annem veya kız kardeşim uğradılar. Bana ilaç gibi gelirdi doğrusu. Tabi kayınvalidemler de geldi, ama misafirliğe. 1 yaşına kadar kızıma ben baktım. Misafir de ağırladım, köşe bucak yapamasam da parça parça da olsa ev de temizledim.Kahramanlık olduğunu düşünmüyorum yaptığımın. Bence her şeyden önemlisi eş desteği. Benim için pırasa karnabahar sevmeyen eşim haftada bir pırasa karnabahar yemeye razı oldu:) Hiç sesini çıkarmadı, yemek bulduğu için teşekkür etti. Bulaşık makinesini yerleştirmeyi, kahvaltı hazırlamayı öğrendi mesela:) İlk aylarda kızımla yapışık geziyorduk. tuvalete bile kucağımda gitmişliğim var defalarca.
Kızım 1 yaşını doldurunca işe başladım. Açıkçası evimiz her iki aileye de ters bir yerde olduğu için kızıma bakmaları durumunda annelerin gelip bizimle kalmaları gerekecekti. Ya da bizim birinin yakınına taşınmamız lazımdı. Biz taşınmaya yanaşmadık, eşim istemediği için. Annem bakmak istedi ama, sürekli onun hayatını ipotek altına almak da bana doğru gelmedi. Kayınvalidemden biraz yüz bulsaydım annem yorulduğunda destek olabileceğine dair bir ışık görseydim, olabilirdi belki. Bir arkadaşımın bebeğine annesi ve kayınvalidesi dönüşümlü bakıyorlarmış hem de başka şehirlerden geliyorlar. böyle örnekleri görünce hayran oluyorum ama, başımızın çaresine bakabilmeliyiz diye düşünüyorum.

eşim oğlum 52 günlükken gitti 7 aylıkken geldi. tektim koca evde hasta da oldum tektim. çocuğum inanılmaz haraketli idi. kayın validem altkattaydı ama desteğini istemedim. öünkü anlaşamıyordk. ve beni çok üzüyordu. eşim geldi bir ay kaldı ve çocupu kucağa alıştırdı gitti. geldiğinde öocuk bir yaşına girmişti. ve hiç beni bırakmıyordu. çöpümü ekmeğimi faturamı alışveşimi ağdamı, kuaförümü herşeyimi çocupumla yaptım. ve kış bebeğid idi. ben omzumda ki yükün hesbını yapan biri olmadığımdan bunun bana külfetini hiç düşünmedim düşünün duşa bile girerken çocuğumu bırakıcak kimse yok. kaç kere yarım çıkardım ağladımı diye yoklamak için. rabbime şükür hiç külfet gelmedi. rabbim güö verdi. ve yaşadığım şehre yeni gelmiştim ne nerde bilmiyordum. 44 kiloya düştüm o ayrı. yemekle aramda iyi değildir zaten. ayrıca kayınvalidem yüzünden psikolojim alt üst olmuştu. çocuğuma yetiyordum kendimede evimede ama kayınvalidemle başedemiyordum. bu dönemlerde beni en çok yoran odur. şuan herşey yolunda ama o güzelim dönemlerim sinir krizleri ile geçti. hakkım helal olsun yinede. bilerek yaptığını düşünmğyorum. diyeceğim o evde kocanız var ise çocuğu tek büyütyorum demeyin. tek büyüteceksiniz tabi. anneniz kayınvalideniz zaten evlatlarını büyütmüş. bakma zorunlulukları yok. sevmek hakları onların. rabbim anaya evlat bakma gücünü veriyor. yeter ki omzunuz da taşıdığınız yükün ağırlık hesabını yapmayın...