Burda çok konu okudum tanıdıkça severim diye evlendim ama sevemedim diye.evlilikte sevgi önemli.insan deli gibi aşık olarak evlendiği adama bile yeri geliyo tahammül edemiyo.ayrıca senin mantığına da uymuyo bu adam.evlenmiş olmak için evlenme bence.kendi negatif tecrubelerim ve cevremdeki evlilerin kotu giden evlilikleri beni iyi insan, serefli biri, beyefendi niye olmasin demeye itti. Ask olarak evlenip yada sevgili olup ta ne olduki diyorum bir taraftan. Zamanla severim belki. Tanidikca diye.
Hayırlı sabahlar değerli abla ve kardeşlerim... Oruç tutanlara Allah kabul etsin!
Sabah sabah buraya yazıyorum, çünkü uzun zamandır düşünüyorum ve hiç bir sonuca varamadım, karar alamadım.
Yaşım 29, bekarım. İyi bir işim var çok şükür, internet onlayn satış. Kendi işim, bir nevi küçük bir tücarım galiba Maaşla çalışmaktan kat be kat iyi. Neyse evlilik çağım gelmiş gidiyor! Bu güne kadar iki tane sevgilim oldu, birisiyle nişanladım ama nişan atıldı, adam beni bıraktı düğüne az kala. Saçma sapan suçlamalarla, ikincisi ile de olmadı evlilik, o da beni bıraktı ve başkası ile evlendi. Beni çok üzdüler, çok kırıldım, hayata küstüm, insanlara olan güvenimin tamamını yitirdim sayelerinde... Şu an kim ne dese altında başka şeyler yatıyor, beni kandırıyolar, beni salak saftirik yerine koyoyular diye paranoyak oldum iyicene. Neyse tüm başıma gelen bu üzücü şeylerin sonucu ruh halim alt üst oldu, psikolojik olarak mahvoldum, uzun süre işsizlik çektim, parasızlık. Ailem tarafından da pek destek görmedim hiç bir konuda o donemler. Benden destek beklerler heeeep zaten. Bir gün oturdum ve bir daha boyle şeyler yaşamıyacağıma, izin vermiyeceğime söz verdim. Bunun için ilk olarak kendimi değiştirmeliyim, kendimi sevmeyi öğrenmeliyim dedim. Çok şükür değiştim, kendimi sevmeye başladım. Bir süre psikologların kitaplarını okudum, videolar izledım, kişisel gelişim ile ilgili de aynı şeyler okuyup uyguladım. Maaşım çok azdı, ona ragmen bir kaç kez işten atıldım , en son işe girerken dedim ki, bu benim son işim, kendi işimi kuracam ve hiçbir zaman başkasına çalışmam diye. Şükür şuan çok süper bir kazancım olmasada maaştan çok daha iyi kazanıyorum. Gelelim beni düşündüren konuya, ortak tanıdıklar aracılığıyla bir adamla tanıştım, yaşı 34, hiç evlenmemiş. Şuan farklı şehirlerdeyiz. Tanıdığım kadarıyla çok sakin, iyi niyetli, saygılı efendi bir insan. Benden elektrik almış gibi duruyor . Ben ise hiç etkilenmedim, sadece saygı duyuyorum. Ama iyi bir insan olarak bulduğum için konuşmaya devam ediyorum. Eğerki ben istersem o hiç uzatmadan evlilik düşünüyor, bu zamana kadar evlenip çoluk çocuğa karışmamasınından pişmanlık duyuyor. Beni düşündüren ne derseniz tek tek açıklama yapayım. Şuan işleri iyi gitmiyor, maddi sıkıntısı var, bana anlatmadı ama ben farkındayım. Biraz da kendini geliştememiş olduğundan pek ileri düşünmediğinden de bu sıkıntılar içinde bana göre. Konuştuğumuz zaman biraz basit kalıyor bana. Sıradan şeyler konuşuyoruz hep, benim ilgimi çekecek beni etkileyecek hiçbir konuşması olmadı nedense. Ama benim konuşmalarımdan, hayata bakış açılarımdan, dünya görüşümden baya bir etkileniyor. Hayata tutunman, düşüncelerini çok beğeniyorum diyor kendisi. Ama ben öyle diyemiyorum onun hakkında. Onun dünya görüşü çok basit sıradan kalıyor bana. Egerki evlenirsem onun ile istanbulda yaşarız, ve biraz da bana sorumluluk daha çok düşüyor bir çok konuda. Ev kiralama, dizme, ona iş bulmaya yardımcı olma vs. vs. Bu yüzden de diyorum ne gerek var uğraşmaya. Diğer taraftan, iyi niyetli, sakin, beyefendi biri, huzur veriyor bana nedense. Eski sevgililerim boğaz içi menzunu kendini geliştirmiş biri idi, diğeri de aynı kendini çok konuda geliştirmiş türkiyediki sayılı banklarda müfettişlik yapıyordu. ama ama bana yapmadıkları pislik kalmamıştı şerefsiz çıkarıcılardı vicdan nedir bilmeyen, çapkınlardı, Allah belalarını versin diyorum hatırladıkça. Bunda öyle şeyler görmedim, herkes hakkında iyi düşünen, iyi niyetli, yardımsever biri. Bazı eksiklerine göz yumup evlensemmi diyorum, sonra da ömür boyu onu çok basit bularak terslersem diyorum. Annem bununla evlen sakin ve huzurlu hayatın olur diyor. Şuankı sıkıntıları geçici diyorum, ama biraz da kendisi suçlu biraz ileri düşünse daha iyi durumda olurdu diyorum. Sormak istediğim şey evlilik için neler önemli? Böyle biri ile evlenmeye değermi sizce? Tam olarak da anlatamadım içimdeki çelişkileri. Umarım anlamişsinizdir sevgili ablalar
Bende sizin gibi düşündüm, belki benimle motivasyonu artar ilerlemek ister diye. Dua ediyorum hakkımda hayırlısı olsun diye, iyi bir baba koca olacakmiş gb geldi bana biraz da. Aldatmıyacak, çocukları çok sevecek falan filanSenin neyi onemsedigine bağlı evlilik Ben eşimin kitap okumasını çok isterdim mesela. Ama benim Azmim ona yansıdı 3. Üniversiteyi okuyor. Evlilikte dengeleniyor sanırım. Ama başlangıçta zor bir durum işinin düzgün olmaması. .seni kullanması kısmına gelince yüz yüze görüş bir süre
29 yaşına girinca başladım evliliği ciddi ciddi düşünmeyeAnnen ve arkadaşların hayatının hatasını yaptı diyorlar sana.
Madem işin gücün iyi keyfin yerinde, sursene keyfini. Ne acelen var? Ayrıca böyle evlenecegine hiç evlenme.
Ben ise hiç etkilenmedim
Oturduğu şehirde evi var, araştırdım eskiden iyi para kazanıyormuş, fakat ailevi nedenlerinden dolayı yani abisi yüzünden büyük borç ödemek zorunda kalmışlar buyüzden evlilik yapmamış, ben sormuştuö pişman olduğu konular nedir diye o da bugüne kadar evlenmemiş olması olduğunu söyledi.Aha da abla geldiii =)))
Güzel kardeşim uzak ilişkiler sıkıntılı, tanımak zor
Evlilik için dillere destan bir aşk lazım değil ama bir kıvılcım lazım
Çok önyargılı olmak istemem ama 34 yaşına gelip ayaklarının üzerine basamamış bir adamın bence ciddi eksikleri vardır
Ve yine o yaşa gelip, maddi sıkıntılarının ortasında ay ben bu yaşa dek neden evlenmemişim diyen adamın niyetini sorgularım ben. Önceki kötü tecrübelerin seni işsiz güçsüz bir adama götürmemeli, Bunun yanında bilmediğin bir adam kimse sakin tabiatlı, yok huzur verir falan diyemez, eski bir atasözü vardır yumuşak atın çiftesi pek olur. Aklında bir soru işareti kalmaması için yüz yüze görüş bir zaman bence.
Bu arada bu satırları sana dibe vurmuş , sokak tabiri ile alemci bir adam almış 40 yaşında bir kadın olarak yazıyorum , herkese göre kendimi ateşe attım ama ben eşimi çok uzun zamandır tanıyordum ve kişiliğini biliyordum. 4 yıl olacak neredeyse tek gün pişman olmadım. Birbirimize destek olup yeni bir hayat kurduk, karşındaki adam da o gücü görüyorsan adım atmaktan korkma ama ben senin anlattığın adam profilinde görmedim öyle bir güç
Bende sizin gibi düşündüm, belki benimle motivasyonu artar ilerlemek ister diye. Dua ediyorum hakkımda hayırlısı olsun diye, iyi bir baba koca olacakmiş gb geldi bana biraz da. Aldatmıyacak, çocukları çok sevecek falan filan
Kişiyi kendinden basit görüyorsan ölene kadar da görmeye devam edersin. en ufak sözü hareketi batar sana. Adama da kendine de hayatı zehir edersin. En iyisi simdiden uzak durmak.Hayırlı sabahlar değerli abla ve kardeşlerim... Oruç tutanlara Allah kabul etsin!
Sabah sabah buraya yazıyorum, çünkü uzun zamandır düşünüyorum ve hiç bir sonuca varamadım, karar alamadım.
Yaşım 29, bekarım. İyi bir işim var çok şükür, internet onlayn satış. Kendi işim, bir nevi küçük bir tücarım galiba Maaşla çalışmaktan kat be kat iyi. Neyse evlilik çağım gelmiş gidiyor! Bu güne kadar iki tane sevgilim oldu, birisiyle nişanladım ama nişan atıldı, adam beni bıraktı düğüne az kala. Saçma sapan suçlamalarla, ikincisi ile de olmadı evlilik, o da beni bıraktı ve başkası ile evlendi. Beni çok üzdüler, çok kırıldım, hayata küstüm, insanlara olan güvenimin tamamını yitirdim sayelerinde... Şu an kim ne dese altında başka şeyler yatıyor, beni kandırıyolar, beni salak saftirik yerine koyoyular diye paranoyak oldum iyicene. Neyse tüm başıma gelen bu üzücü şeylerin sonucu ruh halim alt üst oldu, psikolojik olarak mahvoldum, uzun süre işsizlik çektim, parasızlık. Ailem tarafından da pek destek görmedim hiç bir konuda o donemler. Benden destek beklerler heeeep zaten. Bir gün oturdum ve bir daha boyle şeyler yaşamıyacağıma, izin vermiyeceğime söz verdim. Bunun için ilk olarak kendimi değiştirmeliyim, kendimi sevmeyi öğrenmeliyim dedim. Çok şükür değiştim, kendimi sevmeye başladım. Bir süre psikologların kitaplarını okudum, videolar izledım, kişisel gelişim ile ilgili de aynı şeyler okuyup uyguladım. Maaşım çok azdı, ona ragmen bir kaç kez işten atıldım , en son işe girerken dedim ki, bu benim son işim, kendi işimi kuracam ve hiçbir zaman başkasına çalışmam diye. Şükür şuan çok süper bir kazancım olmasada maaştan çok daha iyi kazanıyorum. Gelelim beni düşündüren konuya, ortak tanıdıklar aracılığıyla bir adamla tanıştım, yaşı 34, hiç evlenmemiş. Şuan farklı şehirlerdeyiz. Tanıdığım kadarıyla çok sakin, iyi niyetli, saygılı efendi bir insan. Benden elektrik almış gibi duruyor . Ben ise hiç etkilenmedim, sadece saygı duyuyorum. Ama iyi bir insan olarak bulduğum için konuşmaya devam ediyorum. Eğerki ben istersem o hiç uzatmadan evlilik düşünüyor, bu zamana kadar evlenip çoluk çocuğa karışmamasınından pişmanlık duyuyor. Beni düşündüren ne derseniz tek tek açıklama yapayım. Şuan işleri iyi gitmiyor, maddi sıkıntısı var, bana anlatmadı ama ben farkındayım. Biraz da kendini geliştememiş olduğundan pek ileri düşünmediğinden de bu sıkıntılar içinde bana göre. Konuştuğumuz zaman biraz basit kalıyor bana. Sıradan şeyler konuşuyoruz hep, benim ilgimi çekecek beni etkileyecek hiçbir konuşması olmadı nedense. Ama benim konuşmalarımdan, hayata bakış açılarımdan, dünya görüşümden baya bir etkileniyor. Hayata tutunman, düşüncelerini çok beğeniyorum diyor kendisi. Ama ben öyle diyemiyorum onun hakkında. Onun dünya görüşü çok basit sıradan kalıyor bana. Egerki evlenirsem onun ile istanbulda yaşarız, ve biraz da bana sorumluluk daha çok düşüyor bir çok konuda. Ev kiralama, dizme, ona iş bulmaya yardımcı olma vs. vs. Bu yüzden de diyorum ne gerek var uğraşmaya. Diğer taraftan, iyi niyetli, sakin, beyefendi biri, huzur veriyor bana nedense. Eski sevgililerim boğaz içi menzunu kendini geliştirmiş biri idi, diğeri de aynı kendini çok konuda geliştirmiş türkiyediki sayılı banklarda müfettişlik yapıyordu. ama ama bana yapmadıkları pislik kalmamıştı şerefsiz çıkarıcılardı vicdan nedir bilmeyen, çapkınlardı, Allah belalarını versin diyorum hatırladıkça. Bunda öyle şeyler görmedim, herkes hakkında iyi düşünen, iyi niyetli, yardımsever biri. Bazı eksiklerine göz yumup evlensemmi diyorum, sonra da ömür boyu onu çok basit bularak terslersem diyorum. Annem bununla evlen sakin ve huzurlu hayatın olur diyor. Şuankı sıkıntıları geçici diyorum, ama biraz da kendisi suçlu biraz ileri düşünse daha iyi durumda olurdu diyorum. Sormak istediğim şey evlilik için neler önemli? Böyle biri ile evlenmeye değermi sizce? Tam olarak da anlatamadım içimdeki çelişkileri. Umarım anlamişsinizdir sevgili ablalar
1- Ilk sevgilinin terk etme sebebi nedir?Hayırlı sabahlar değerli abla ve kardeşlerim... Oruç tutanlara Allah kabul etsin!
Sabah sabah buraya yazıyorum, çünkü uzun zamandır düşünüyorum ve hiç bir sonuca varamadım, karar alamadım.
Yaşım 29, bekarım. İyi bir işim var çok şükür, internet onlayn satış. Kendi işim, bir nevi küçük bir tücarım galiba Maaşla çalışmaktan kat be kat iyi. Neyse evlilik çağım gelmiş gidiyor! Bu güne kadar iki tane sevgilim oldu, birisiyle nişanladım ama nişan atıldı, adam beni bıraktı düğüne az kala. Saçma sapan suçlamalarla, ikincisi ile de olmadı evlilik, o da beni bıraktı ve başkası ile evlendi. Beni çok üzdüler, çok kırıldım, hayata küstüm, insanlara olan güvenimin tamamını yitirdim sayelerinde... Şu an kim ne dese altında başka şeyler yatıyor, beni kandırıyolar, beni salak saftirik yerine koyoyular diye paranoyak oldum iyicene. Neyse tüm başıma gelen bu üzücü şeylerin sonucu ruh halim alt üst oldu, psikolojik olarak mahvoldum, uzun süre işsizlik çektim, parasızlık. Ailem tarafından da pek destek görmedim hiç bir konuda o donemler. Benden destek beklerler heeeep zaten. Bir gün oturdum ve bir daha boyle şeyler yaşamıyacağıma, izin vermiyeceğime söz verdim. Bunun için ilk olarak kendimi değiştirmeliyim, kendimi sevmeyi öğrenmeliyim dedim. Çok şükür değiştim, kendimi sevmeye başladım. Bir süre psikologların kitaplarını okudum, videolar izledım, kişisel gelişim ile ilgili de aynı şeyler okuyup uyguladım. Maaşım çok azdı, ona ragmen bir kaç kez işten atıldım , en son işe girerken dedim ki, bu benim son işim, kendi işimi kuracam ve hiçbir zaman başkasına çalışmam diye. Şükür şuan çok süper bir kazancım olmasada maaştan çok daha iyi kazanıyorum. Gelelim beni düşündüren konuya, ortak tanıdıklar aracılığıyla bir adamla tanıştım, yaşı 34, hiç evlenmemiş. Şuan farklı şehirlerdeyiz. Tanıdığım kadarıyla çok sakin, iyi niyetli, saygılı efendi bir insan. Benden elektrik almış gibi duruyor . Ben ise hiç etkilenmedim, sadece saygı duyuyorum. Ama iyi bir insan olarak bulduğum için konuşmaya devam ediyorum. Eğerki ben istersem o hiç uzatmadan evlilik düşünüyor, bu zamana kadar evlenip çoluk çocuğa karışmamasınından pişmanlık duyuyor. Beni düşündüren ne derseniz tek tek açıklama yapayım. Şuan işleri iyi gitmiyor, maddi sıkıntısı var, bana anlatmadı ama ben farkındayım. Biraz da kendini geliştememiş olduğundan pek ileri düşünmediğinden de bu sıkıntılar içinde bana göre. Konuştuğumuz zaman biraz basit kalıyor bana. Sıradan şeyler konuşuyoruz hep, benim ilgimi çekecek beni etkileyecek hiçbir konuşması olmadı nedense. Ama benim konuşmalarımdan, hayata bakış açılarımdan, dünya görüşümden baya bir etkileniyor. Hayata tutunman, düşüncelerini çok beğeniyorum diyor kendisi. Ama ben öyle diyemiyorum onun hakkında. Onun dünya görüşü çok basit sıradan kalıyor bana. Egerki evlenirsem onun ile istanbulda yaşarız, ve biraz da bana sorumluluk daha çok düşüyor bir çok konuda. Ev kiralama, dizme, ona iş bulmaya yardımcı olma vs. vs. Bu yüzden de diyorum ne gerek var uğraşmaya. Diğer taraftan, iyi niyetli, sakin, beyefendi biri, huzur veriyor bana nedense. Eski sevgililerim boğaz içi menzunu kendini geliştirmiş biri idi, diğeri de aynı kendini çok konuda geliştirmiş türkiyediki sayılı banklarda müfettişlik yapıyordu. ama ama bana yapmadıkları pislik kalmamıştı şerefsiz çıkarıcılardı vicdan nedir bilmeyen, çapkınlardı, Allah belalarını versin diyorum hatırladıkça. Bunda öyle şeyler görmedim, herkes hakkında iyi düşünen, iyi niyetli, yardımsever biri. Bazı eksiklerine göz yumup evlensemmi diyorum, sonra da ömür boyu onu çok basit bularak terslersem diyorum. Annem bununla evlen sakin ve huzurlu hayatın olur diyor. Şuankı sıkıntıları geçici diyorum, ama biraz da kendisi suçlu biraz ileri düşünse daha iyi durumda olurdu diyorum. Sormak istediğim şey evlilik için neler önemli? Böyle biri ile evlenmeye değermi sizce? Tam olarak da anlatamadım içimdeki çelişkileri. Umarım anlamişsinizdir sevgili ablalar
Yorumuna aşık oldumSevince o pırt yaptığında uyku halinde istemsizce sarilabiliyorsun hiç birşeyi batmıyor ama aşk yok sa sevgi yoksa gül bahcesi gibi de koksa pırt kokuyor gibi gelir ama sevince pırt gül bahçesi oluyor ay çenem düştü
Eee canim sevmiyorsun, maddi durumu iyi degil, dengin değil mantık bunun neresinde kibiz sevdik evlendikde noldu sanki :)
ama mantiga da uymuyor o dogru
hayirlisi olsun insallah ..
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?