• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Tamam mı, devam mı?

Merhaba hanımlar.
Bir çok kişiye göre dert değil belki ama benim bu konuda ciddi anlamda yardıma ihtiyacım var.

Öğretmenim, devlette atanmış çalışıyorum. Çok da memnunum, seviyorum mesleğimi. Öğrencilerimi, ders anlatmayı, okul ortamını gerçekten seviyorum. İlerisi için yurtdışında çalışma imkanını mutlaka değerlendirmeyi istiyorum. Alanimda yüksek lisans yaptim, tez duruyor malesef sebebi de ikinci olarak okuduğum üni.den fırsat bulamadım.

Bunun yanı sıra, bir o kadar daha istediğim başka bir durum var. ikinci bir üniversite olarak hukuk okudum. Bunda da kazanmayı çok istediğim bir sınav vardi. Yaşım 30 ve bunun için en geç 35 yaşına kadar halletmek gereken bir sinav ve son 3 yilimi bu sınava hazırlanarak geçirdim ama olmadı malesef.
Eşim çok yardımcı oldu bu süre zarfında, ev işinden çocuk bakımına kadar. Hakkını yiyemem. Akşamın bir saatine kadar kütüphanelerde geçirdim herşeye o baktı sağolsun. Şimdi benim içimden bir ses bir kere daha hazırlan su sınava diyor. Diğer bir ses de tezini yaz ve yurtdışı işi için uğraş diyor.

İki arada kaldım. Sınavı kazansam yorucu ama prestijli ve çok keyif alacagima inandığım bir iş yapacagim ama bu süreçte eşim ve oğlumu ihmal etme durumu olacak :( ama çok istiyordum. Yaşım da geçiyor 35 olmadan halletmek gerek. Ya pişman olursam ilerde tekrar denemedigim için diyorum.

Diğer yandan da yaz tezini (gerçi her halükarda tezi yazmak zorundayım.) Ogretmenlikte devam et. Seviyorsun sonuçta bu işi de diyorum.

Eşime tekrar hazırlanacağım demeye de utaniyorum. Her kararımda arkamda olur ama bilemiyorum çok kararsızım. Ne yapmali? Dinginlik mi? Yoksa daha çok çalışmak mı? İdealist düşünerek cevap verirseniz çok sevinirim.

Uzun oldu, kusura bakmayın. Şimdiden teşekkürler.
Harikasınız. .Tebrik ederim sizi. Ben hukuk için o sınava tekrar hazırlanmanız taraftarıyım.
 
ben anlıyorum sizi ben de ikizler burcuyum :) ama çoğu ikizlere göre daha tutarliyim. ben sürekli kendime telkin veririm ama.

gün 24 saat ben hesaplayinca vakit kalmiyo her istediğimi yapmaya. ben de eleye eleye gidiyorum :KK70:
memurum ama müdürlük sınavına girmeyi düşünmüyorum mesela. ilerde tarimla uğraşmak istiyorum. bunun için peyzaj ya da ziraat okumak gibi bi hayalim var. ama beni strese sokup zorlayacaksa onu da yapmam.
Ahh ne guzell... Ben kendime ekstra gün olusturmak için bütün bir yıl boyunca sabah 5.30 da kalıp 2 saat ekleyip haftada 14 saat kazandırmaya çalışıyordum kendime oysa ki...
Maymun istahlilik yapıyorum biliyorum. Biraz ziraatle ilgilensem kesin okuyup (birde derece yapma saplantisiyla okuyup) ziraat yapabilmek için çaba sarfederdim. Nasıl bu fikirlere engel olabiliyorsunuz? Benim içime gelen çıkmıyor kolay kolay. Kafaniz rahat ediyor mu? Müdürlük sınavı imkanı varsa offf... O olmak zorunda yani. Psikologa gitmem gerektiğini düşünüyorum artık...
 
Ahh ne guzell... Ben kendime ekstra gün olusturmak için bütün bir yıl boyunca sabah 5.30 da kalıp 2 saat ekleyip haftada 14 saat kazandırmaya çalışıyordum kendime oysa ki...
Maymun istahlilik yapıyorum biliyorum. Biraz ziraatle ilgilensem kesin okuyup (birde derece yapma saplantisiyla okuyup) ziraat yapabilmek için çaba sarfederdim. Nasıl bu fikirlere engel olabiliyorsunuz? Benim içime gelen çıkmıyor kolay kolay. Kafaniz rahat ediyor mu? Müdürlük sınavı imkanı varsa offf... O olmak zorunda yani. Psikologa gitmem gerektiğini düşünüyorum artık...


yani şöyle düşünüyorum ben. stresten kaybedecegim şeylerle stresten sonra kazanacağım şeyleri kiyasliyorum. degmiyosa ugrasmiyorum. hatta ben b kadrodan atanmak için ugrastim olmayinca alandan atandim :D mecburen yani.

ben annemden babamdan ayrı büyüdüm bi yasa kadar. ve bunun eksikliğini her daim hissettim hissediyorum. oğlum benim gibi olsun istemiyorum. annem gibi herseye atlayip, herkesin herşeyi olup ailenin annesi olmayi evladimin güvendiği dag olmayi es geçmek istemiyorum.

oğlum büyüdüğünde kendi kendine yeten, sevgiye doymus, olumsuz yönlerinin farkına varip kendi başına bununla mucadele edebilen bir birey olmasını istiyorum :)
mesela sinirliyse siniriyle basa cikmayi bilsin isterim. bunun da benim ona sunduğum aile hayatiyla olacağına inanıyorum. yanlış düşünüyo da olabilirim.

biz karı koca bir arada bi aile olmak için sürekli zaten biseylerden vazgeciyoruz :) bu da bize daha çok sey katti. kimi evliliklerde de birbirine destek olup hep biseyler için mucadele etmek var. sizin evliliğiniz gibi. hep zaten fedakarlık yapıyoruz bi sekilde. yontemlerimiz farkli oluyo. biz birarada olmayi cok vakit gecirmeyi sectik. bunun için kariyerleri geri plana attık. hayatimizi buna göre yaşıyoruz.

ama sizin içten gelen bisey de var sanirim. durduramadiginiza göre kendinizi :) bence biraz kendinizi dinleyin. rahatlayin.
 
Çocuğunuzun çok hareketli ve zor bir çocuk olduğundan bahsettiğinizi hatırlıyorum. Eşinizin destek olması çok güzel ama tekrardan yoğun emek gerektiren bir sınava hazırlanmak ne kadar doğru olur, esinizin yerine de koyarak kendinizi ona göre karar vermelisiniz.
 
Merhaba hanımlar.
Bir çok kişiye göre dert değil belki ama benim bu konuda ciddi anlamda yardıma ihtiyacım var.

Öğretmenim, devlette atanmış çalışıyorum. Çok da memnunum, seviyorum mesleğimi. Öğrencilerimi, ders anlatmayı, okul ortamını gerçekten seviyorum. İlerisi için yurtdışında çalışma imkanını mutlaka değerlendirmeyi istiyorum. Alanimda yüksek lisans yaptim, tez duruyor malesef sebebi de ikinci olarak okuduğum üni.den fırsat bulamadım.

Bunun yanı sıra, bir o kadar daha istediğim başka bir durum var. ikinci bir üniversite olarak hukuk okudum. Bunda da kazanmayı çok istediğim bir sınav vardi. Yaşım 30 ve bunun için en geç 35 yaşına kadar halletmek gereken bir sinav ve son 3 yilimi bu sınava hazırlanarak geçirdim ama olmadı malesef.
Eşim çok yardımcı oldu bu süre zarfında, ev işinden çocuk bakımına kadar. Hakkını yiyemem. Akşamın bir saatine kadar kütüphanelerde geçirdim herşeye o baktı sağolsun. Şimdi benim içimden bir ses bir kere daha hazırlan su sınava diyor. Diğer bir ses de tezini yaz ve yurtdışı işi için uğraş diyor.

İki arada kaldım. Sınavı kazansam yorucu ama prestijli ve çok keyif alacagima inandığım bir iş yapacagim ama bu süreçte eşim ve oğlumu ihmal etme durumu olacak :KK43: ama çok istiyordum. Yaşım da geçiyor 35 olmadan halletmek gerek. Ya pişman olursam ilerde tekrar denemedigim için diyorum.

Diğer yandan da yaz tezini (gerçi her halükarda tezi yazmak zorundayım.) Ogretmenlikte devam et. Seviyorsun sonuçta bu işi de diyorum.

Eşime tekrar hazırlanacağım demeye de utaniyorum. Her kararımda arkamda olur ama bilemiyorum çok kararsızım. Ne yapmali? Dinginlik mi? Yoksa daha çok çalışmak mı? İdealist düşünerek cevap verirseniz çok sevinirim.

Uzun oldu, kusura bakmayın. Şimdiden teşekkürler.



öncelikle gerçekten mesleğinizi sevseydiniz ikinci bir arayış içind e olmazdınız gbi geliyor. yerinizde olsam öğretmenlikte ilerler tezini bitirirdim. muhtemelen çocuğunuz küçük. bu günler bir daha asla geri gelmeyecek birçok özel anını kaçıracaksınız evladımızın. değer mi bence değmez. anlıyorum hukuk okumussunuz saniri m hakimlik sınavına görmek istiyorsunuz. ondada sadece sınav değil mülakatlarda var biliyorsunuz. üstelik tayin vs...tum duzeninizi değiştirmeye değmez diyorum. öğretmenlik bayan için çok ideal bir meslek. avukatlık ise statusu çok güzel ama çok angarya işlerle uğraşılan bir meslek oldu. uzaktan göründüğü gbi değil. o yüzden ailemle kaliteli zaman çocuğumla zaman diyorum ben
 
Ben öğretmenliğe devam ederdim öğretmenlik çok güzel bir meslek ❤️
Yine hazırlanın ama öylesine belki olur çünkü bazen tam da çok takmadığı anda oluyor
 
Mesleginiz var cok sukur esinizde olmasa o cocuga aslanlar gibi bakabilecek bi durumunuz var. Lakin eşinizde can burda kadina yardim etmeyen cocuga bakmayan kocalara nefrer kusuyorlar. Hele o cocuk annemde senelerdir çalışır hâlâ çalışır bizim icin çalışır ama calismayip başımızda durup kuru ekmek yeseydik yesek diyorum giden çocuklugumuz geri gelmiyor. annemizin bize evde ben çalışıyorum diye görev vermesi o kadar aksama kadar yemek beklememiz herseye bi kosusturmaca ile yapmak okadar yordu ki beni genc yasta...

Neyse denemisiniz olmamis bence esinize cocugunuza vakit ayirin geriye kalan kismida "kendi vaktinizden" calarak çalışın.

Onceliginiz artik esiniz ve çocuğunuz olsun diyorum ben
 
Sizi kendime çok benzettim.
Okuduğum ilk lisans bölümünü bıraktım tekrar sınava girip okul öncesi öğretmenliği okudum.
Yetmedi PDR yüksek lisans yaptım.
Yüksek bitince ne kadar psikolojik test eğitimi varsa gidip sertifikalarını aldım.
Portage,ÖGTE,Montessori eğitimleri aldım.
Şimdi de Eylül ayında AÖF sınavsız ikinci üniversite imkanını değerlendirsem bir bölüm daha mı okusam diyorum.
Ya Tarih ya Sosyoloji.
Ne iş yapıyorsunuz derseniz,özel bir anaokulunda müdürüm,son 10 yıldır idari görevlerdeyim.
Tekrar okumama hiç gerek yok aslında,
bu bölümlerin bana kariyer anlamında da bir getirisi olmayacak ama boş duracağıma okuyayım diyorum.
Normalde de boş oturamam,rahatsız olurum,sürekli iş bulurum kendime.
Benim size göre avantajım oğlum 18 yaşında ve tek çocuk.
Yükseği de onu büyüttükten sonra yaptım,
eşim aynı sizin eşiniz gibi yardımcı ve destekçi o nedenle zorlanmadım.

Bende de mükemmeliyetçilik var ben etrafa karşı olan mükemmeliyetçiliğimi biraz törpüledim ama kendime karşı hâlâ öyleyim.
Bizim mizaç tipimiz 'tip 3-başarı odaklı'
9 Mizaç modeline göz atmanızı tavsiye ederim.
Hem mizacımız hem de ebeveyn yaklaşımı ve çocukluk kodlanmalarımız nedeniyle bu durumda olduğumuzu düşünüyorum.
Ben kendime çare bulamadım umarım siz başarırsınız.
 
sızı en cok mutlu edecek olan sey neyse onu yapın hıcbırısı zaman kaybı degıl hepsı hayatınız ve aılenız ıcın guzel seyler evet bır sure belkı aılenızı ıhmal edeceksınız ama neye karar verırsenız verın hepsı sadece sızın degıl aılenızın kultur ve egıtımıne de katkısı olacak seyler ve guzel calısmalar

ogretmenlıgı ve ne oldugunu olacagını bılıyorsunuz ben sızın yerınızde olsam dıger secenegıde denerdım en azından denemıs olurdum onuda yapar bakar son kararımı ona gore verırdım malesef ınsanlarda yanlıs bır algı var onu okudun yaptın yap devam et dıgerı maymun ıstahtan gıbı dusunuyorlar halbukı ınsan herseyı denemelı okumussunuz sonucta alakasız falan degıl bılgınız oldugu bır konuda bıraz daha zaman gecırmek ona da oncelık vermek ıstıyorsunuz gayet de hakkınız

aslında kafanız karısık da degıl bence tek endısenız ya yıne kazanamazsam zaten mahcubum esım surecte fazla destek oldu bukez de olmazsa onların hakkına gırmıs zamanlarından calmıs olurmuyum dıye dusunuyorsunuz
sız aılesınız ... esınız denemek ıstese ne derdınız ? destek olmazmıydınız destek olması matah bırsey degıl zaten yapması gerekenı yapmıs olması gereken buydu zaten oyuzden mahcup da olmayın

esınızle konusun deneyın derım aklınızda kalmasın ısı bırakayım ıssız evde oturayım bıraz da oyle deneyeyım demıyorsunuz egıtımı gelıstırmek kendınızı dıger egıtım aldıgınız konuda da gelıstırmek aıleyı daha nasıl ıyı yere tasıyabılırım dıye cabalıyorsunuz
 
Merhaba hanımlar.
Bir çok kişiye göre dert değil belki ama benim bu konuda ciddi anlamda yardıma ihtiyacım var.

Öğretmenim, devlette atanmış çalışıyorum. Çok da memnunum, seviyorum mesleğimi. Öğrencilerimi, ders anlatmayı, okul ortamını gerçekten seviyorum. İlerisi için yurtdışında çalışma imkanını mutlaka değerlendirmeyi istiyorum. Alanimda yüksek lisans yaptim, tez duruyor malesef sebebi de ikinci olarak okuduğum üni.den fırsat bulamadım.

Bunun yanı sıra, bir o kadar daha istediğim başka bir durum var. ikinci bir üniversite olarak hukuk okudum. Bunda da kazanmayı çok istediğim bir sınav vardi. Yaşım 30 ve bunun için en geç 35 yaşına kadar halletmek gereken bir sinav ve son 3 yilimi bu sınava hazırlanarak geçirdim ama olmadı malesef.
Eşim çok yardımcı oldu bu süre zarfında, ev işinden çocuk bakımına kadar. Hakkını yiyemem. Akşamın bir saatine kadar kütüphanelerde geçirdim herşeye o baktı sağolsun. Şimdi benim içimden bir ses bir kere daha hazırlan su sınava diyor. Diğer bir ses de tezini yaz ve yurtdışı işi için uğraş diyor.

İki arada kaldım. Sınavı kazansam yorucu ama prestijli ve çok keyif alacagima inandığım bir iş yapacagim ama bu süreçte eşim ve oğlumu ihmal etme durumu olacak :( ama çok istiyordum. Yaşım da geçiyor 35 olmadan halletmek gerek. Ya pişman olursam ilerde tekrar denemedigim için diyorum.

Diğer yandan da yaz tezini (gerçi her halükarda tezi yazmak zorundayım.) Ogretmenlikte devam et. Seviyorsun sonuçta bu işi de diyorum.

Eşime tekrar hazırlanacağım demeye de utaniyorum. Her kararımda arkamda olur ama bilemiyorum çok kararsızım. Ne yapmali? Dinginlik mi? Yoksa daha çok çalışmak mı? İdealist düşünerek cevap verirseniz çok sevinirim.

Uzun oldu, kusura bakmayın. Şimdiden teşekkürler.
15 sene önce olsa hala bir umutla koş ideallerinin peşinden, bir daha hazırlan sınava derdim ama şimdi diyorum ki kaç bu ülkeden çocuğunu kurtar.
 
Back