• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Tam hayalimdeki aşamaya geldim ancak mutsuzum. Çünkü?

yani iki saatlik mesafeye atanabiliyorken 14 saatlik mesafeyi yazıp istemene ailen şaşırır ve istemez tabi :)
Kötü evlat yapmaz, millet atanmak için neler yapıyor. O da zamanla alışır elbet hayırlı olsun :)
 
Atanacağım yer otobüsle 14 saat uzaklıkta. Uçak kullanarak da toplam 3 saate evde olabilirim. Babama bunları açıkladım ama nafile. O arabayla gelebileceği kısa mesafeli yer istiyor. Ancak sevgilimle buluşabiliceğim tek yer yine okuduğum şehirdi. 7 aylık uzaklıkta yeterince üzüldük. Bu şansı da kaçırmak istemedim açıkcası :)
Hayırlısı olsun canim :-) babanız alışır bence
 
Bilmem puanım iyiyse yakın yerleri yazardım erkek arkadaşım da oraları yazardı. Kötü evlat değilsinizdir de elinizde fırsat varken yazmamak da garip ne bileyim. Ben ailemin yakında olmasını isterim ki haftasonları çıkıp çıkıp gidebileyim. Ki şimdi de öyleyim havalar iyiyken gidiyorum hep

Erkek arkadaşım benim gibi öğretmen diil. O üniversitede argör kadrosunda çalışıyor. Şayet burası açılmış olsaydı ona da, zaten yazmasını isterdim. Ama dediğim gibi yazabileceğimiz tek ortak yer orasıydı.
 
="Arkarian, post: 45070493, member: 736579"]Yazdım evet. Kendimi mazur gösterecek bahaneler de aramıyorum. Sadece paylaşmak istedim. Dediğim gibi kendimi de çok kötü hissettim bir evlat olarak o sözleri duyduktan sonra. Ben babamı çok seviyorum zaten. Ne olursa olsun o benim canımın içi. Olayın içinde olunca insan göremez ya doğrusunu yanlışını. Benimki de biraz o ihtiyacın verdiği bir yazma gereksinimi bu kadar.
Yani haklısınız dedikleri gibi sizin hayatınız. Yalnız ben insanların üniversite yaşı veya çalışma yaşı gelince koşarak aileden uzaklaşmalarını anlamıyorum anlamayacağım. Ben üniversiteyi de bir saat uzak şehirde okudum şimdi de bir buçuk saat uzaktayım. Benim için önemli olduğu için garip geliyor ama kendinizi suçlayacak bir şey de yok erkek arkadaş önemli çünkü
 
Kötü evlat değilsin ama baban haksız da değil. Uzaklarda okudun ettin artık seni yakınlarında istiyolar. Evlada hasret kalmak zor. Anne baba olunca anlarsın onları da düşünmek lazım. Hadi gittin sevdiceğinle aynı yere ve anlaşamadın ayrıldın. Babanı kırdığına değer mi. Ama yaşam standartı olarak ailenin yaşadığı yer iyi değilse o ayrı hani küçüktür sevmiyosundur falan filan.

Evet yaşam standardı olarak da sevmiyorum ama sevgilimle bi kaç ay sonra nişan,söz istediğimizden bu durum daha ağır bastı tabii.
 
Aynı evde olup hayırsız evlat olan yok mu yahu ?
Baban kel alaka konuşmuş dram yapayım da gitmesin diye herhalde
 
Babanizin tavri fazlaca duygusal oldugu icin sitemli. Biraz fevri olmus ama acil bir sey olsa olabildigince yakin olun diye dusunmustur belki, bunu da biraz sert ifade etmis. Olsun babadir diyip gonlunu almak lazim. Tabi tercihleriniz sizi kotu evlat yapmaz.

Eger erkek arkadasiniz ile her sey yolunda giderse elbette sizin icin guzel bir surec olur atanacaginiz sehir. Evlenirseniz de ailenize yakin bir yere tayin istersiniz.

Ama isler yolunda gitmez de ayrilirsaniz ya da onu artik eskisi kadar sevmediginizi fark ederseniz o sehirde yasamanin sizin icin zor olabilecegini dusunuyorum. O zaman ailenize normalden fazla ihtiyac duyacaksiniz ve gitseniz bile yetmeyebilir. Kadinlar kulubunde okudum oyle konular, sevdigi ile ayni sehirde olayim diye tayin isteyip yari yolda birakilanlar olmustu.

Bir de ailesinden cok cok uzaklara atanan, sizin gibi ucak sansi olsa bile, arkadaslarim oldu. İste onlarin durumu ile 2-3 saat uzakliga atananlarin durumu kesinlikle bir olmuyor.

Hakkinizda hayirlisi olsun. Erkek arkadasinizla zaten evlenecekseniz keske ailenize yakin yerleri yazsaydiniz ama. Evlenince es durumundan yaniniza gelirdi. Hem ailenize yakin olurdunuz hem sevdiginiz yaninizda olurdu.
 
Baban hakli demiyorum ama sahsen ben 3 senedir uzak mesafe iliskisi yasadigim, hatta koca 7 aydir gorusmedigim sevgilimle ayni yere atanmaya calismazdim.
Umarim hayal kirikligi yasamazsin.

Bütün bunlara rağmen kopmadık, saygı sevgimiz hiç eksik olmadı. Yoksa ben de kendime şaşırmıyor diilim bazen. Ne olursa olsun kopmak şöyle dursun daha çok birbirimize sarıldığımız için belki güveniyorum. İnşallah da Allah'ım pişman etmesin tabiiki. Çok teşekkürler :)
 
baban bi yerde haklı. insan çocugunun yakınında olmasını ister hep. Keşke onun fikrini de değerlendirip öyle tercih yapsaydınız.
 
2,5 saat mesafe birisi diğeri uçakla 1-2 saat olur yine. Önemli olan neden o şehri seçtiğiniz. Sırf uzak olsun diyeyse ona alınmış olabilir. Ama sırf erkek arkadaşınız için o şehri seçtiyseniz umarım üzülmezsiniz. Aynı şeyi ben yapacaktım yıllar önce otobüsüme yarım saat kala vazgeçtim otagarda. İyki vazgeçmişim diyorum...
 
benim anlamadığım şey şu
baban erkek arkadaşını bilmiyor mu?
bilmiyorsa adam haklı
ne diye 2-3 saat mesafedeki yerler dururken insan tee 14 saat mesafedeki yeri yazsın ki? (makul sebep olmalı mesela 2 saat mesafedeki yer çok pahalı bir yerdir, terör sorunu olan bir yerdir, 14 saat messafedeki yerde eğitim sağlık gibi bir sebebiniz vardır vs vs) bunlar da yok ortada anladığım kadarıyla. hal böyleyken benim kızım da 14 saat mesafedeki yeri yazsa ben de bi sen hayırdır? derim..ki ben ailemi bıraktım yurtdışında okudum çünkü kariyerin için gerekliydi, bölümüm öyle gerektiriyordu. bunun aile baskısıyla tutuculukla filan alakası yok sadece çok basit bir mantık var neden 2-3 saatlik yerler dururken 14 saatlik yer? ha babanın tavrını da çok beğenmedim ama ben olsam kızım neden orayı yazmak istiyorsun diye sorardım.
ar-gör kadrosu çakılı kadro ve sizin orayı istemniz normal tabi ki. ama ben olsam, ben hayırsız evlat myım diye değil 2 ay sonra söz nişan düşünürken babamı bunlardan neden haberi yok, diye düşünürdüm.
 
Ben 12 yıl önce atandım.Aynı sizin gibi erkek arkadaşımın bulunduğu şehri yazdım ve çıktı.Memleketime 12 saat.Babamla çok kavga ettik bu aşamada. Ama inat ettim. Tam hayal ettiğim gibiydi.Şimdi düşünüyorum da ne kadar cesurmuşum.Elin oğlunun peşine ne delilik ama.Atandıktan 2-3 ay sonra biz ayrıldık. Şaka gibi ama o memleketine tayin istedi gitti. Ben de o sırada eşimle tanıştım. Şimdi 10 yıllık evliyiz ve hala o şehirdeyiz.Kader işte.bazen ilk atandığında tuttuğum evin önünden geçerim.Sanki o günleri yaşayan ben değilmişim gibi. Pişman mıyım asla.Herşeyi ile çok güzeldi. Aşkı ayrılığı sevgilisi... İyi ki yapmışım böyle. İyi ki yüreğimi dinlemişim.
 
yakını yazsaydın atanma ihtimalin var mıydı merak ettim valla benim babamda tam tersi tercih yaparken atanda neresi olsun farketmez kızım uzakları yaz dedi bana ben yakın yazayım baba dedim gelmez yakınlar dedi kavga ettik yakın yerleri istiyorum diye şaka gibi neyse sonuçta arada biyere atandım ama bence o kadar okumuşum yakın uzak farketmez insan çalışmalı hastalık ölüm her yerde var 2 saat uzakta olunca gidebileceğiniz ne malum bence çok üzülmeyin aileler,n böyle duygu sömürüsü yapması bana yanlış geliyor benim arkadaşımda bu duygu sömürüsü yüzünden üniversiteye gidemedi babası istediği bölüme göndermedi yok napacaksın oralarda falan başka bölüm yazdı yakında şimdi işsiz atanamıyor pişman keşke gitseydim diyor zamanın ne göstereceği belli olmaz yani ama kalbini kırma gönlünü al 2 yıl çalışıp buraya tayin isterim falan de işte gönlü olsun ;)
 
dert etme
babam ilk atanacağım zaman neresi olsa giderim'i işaretledim diye
XX yer olsa gidecek misin sanki demişti.
sonuç : orası çıktı ve ben gittim. otobüsle 24 saat uzaktı :)
ama iyi ki de gitmişim.
 
babalara tahammulum kalmamis. Ne diyebilirim ki? Cok uzuldum sozleriyle sizing ruhunuzu zedeledigi icin. Millet ulke degistirir, ailesi destekler, bunlar biraz uzaga tasindin diye hain evlat ilan edecekler nerdeyse. Biktim artik sirf kendini dusunen. kendi menfaatleriyle senin evlatligina laf soyleyen insanlardan. Lafimin tamami sana degil. Kendi babama da gonderme yapiyorum burdan :)
 
Hayat senin hayatın ve 22 yaşında eğitimini tamamlayıp mesleğini eline alacak olgunluğa erişmişsin, ne güzel. Şu durumda yakın şehri yazsan da babanın zaten sürekli gelmeyeceğini bilirsin, tanırsın babanı. Artık sürekli uzakta olacağın fikrinin üzüntüsüyle serzenmiş bence sana. Ne sen kötüsün ne baban ayıp etmiş bence..

He bana sorarsan ailem söz konusu olduğunda hiçbir zaman 'hayat benim' insanı olamadım. Hep onlara en yakın, hep en çok onlarla birlikte olabilme derdindeyim fırsat varken. Aileme bir saat daha yakın olabilmek adına sevgilimden saatlerce uzaklaşmayı göze alırdım
 
Hayat sizin ama,
Umarım sadece sevgiliniz için gitmiyorsunuzdur.
Ayrılma durumunda yapayalnız hissetmek, o şehir ve anılar.. ağır yük olsa gerek
 
elin oglunun pesine boyle hayatinizi çok etkileyecek bi karar vermeniz pek mantikli gelmedi bana
sevgilimle rahat buluisuyum diye uzaga atanma fikri mantiga uymasada kalbe uyyor ehrhalde sende kalbi i dinlemis olmalisin , fikir olarak zekice :)
hakkinizda hayirlisi olsun insallah
 
Aslında söylediklerim biraz da yanlış anlaşılmış ya da ben eksik anlatmış da olabilirim. Öncelikle herkese teşekkür ederim olumlu veya olumsuz görüşlerinden dolayı. Her açıdan sorgulamama yardımcı oldu. Zaten sorguluyordum tabiiki evet ama başka sorular da sordum kendime.
Okuduğum şehri isteme nedenim elbetteki sadece sevgilim diil. O şu an faktörlerin en önemlisi. Ama benim memleketim de küçük bir yer ve de çevre iller karışık. Özellikle de ülkedeki karışıklığın yansımasının görüldüğü iller. Bugün tek başıma iki saat uzaktaki yerde daha güvenli olmayabilirim. Ve tabiiki çalışırken eğitimler almak istiyorum. Bu eğitimlerin en güzel şekilde verildiği yerlerden biri de yazdığım yer. Orda üniversitem de olduğu için yüksek lisans konusunda daha kolay bir geçiş imkanım olabilir.
Tüm bunların dışında okuduğum şehri çok sevdim. Elbette ailesini seven bir insanın. Ama 7 ay kaldığım memleketimde ne liseden bir dostumun kaldığını gördüm ne de bu şehrin artık bana yettiğini hissettim. Sıkıldığımı gören ailem benden daha mutlu olmadı.
Sorulan sorulardan biri de sevgilimi babamın bilip bilmediği idi. Babam sevgilimi biliyor, ama laf arasında sürekli bana "Yaşınız çok genç, bana kalırsa bi kızın evlilik yaşı 28" dediği için ve öncesinde atanmamış olduğumdan sevgilimle daha ciddi aşamaya geçemedik. Kısmetse belki bundan sonra.
Diğer bi konuda bazı arkadaşlara gerçekten teşekkür ederim. Bu konuyu açarken kendimi en kötü insan olduğum yönünde zaten yeterince suçlamıştım. Ancak bazı arkadaşlar sayesinde hayata farklı bir açıdan da bakabiliceğimi gördün. Bazen sadece bişileri yaşamamız gerekiyor belki de. Eğer sevgilimle ayrılcaksam bile bunu yaşayıp deneyimlemem şart. O olursa bu olmazsa diye düşünürsem hayata dair bi bilgiye de sahip olamicam. Bunun dışında yargılayan arkadaşlara da sonsuz teşekkürler. Yardımcı olma isteğiniz bile yeterli.
 
Back