- 4 Temmuz 2022
- 426
- 625
- 18
- 30
- Konu Sahibi Tombulkedi
- #1
Oğlum o kadar laftan anlamaz ve şımarık ki. Çok üzülüyorum. Her yerde beni mahcup ediyor. Her istediği olmuyor kesinlikle. Ya da ağladığı zaman dediğini yapmıyorum. Onu simartabilecek dede vb kişilere uzaktayiz. Ama artık çok yoruldum. Birkaç örnek vereyim.
-Binlerce kez güzel güzel anlatmama rağmen okula giderken gitmek istemiyorum diyor ( okula girdikten sonrası çok iyi hatta akşam da eve gelmek istemiyor)
-Sabah kalkınca tuvalete gitmek istemiyor yüzünü yıkamak istemiyor her sabah mi insan itiraz etmekten bıkmaz heerrr sabah bunun gerekliliğini anlatıyorum her sabah kavga
-Uyku saati gelince oyuncakları toplama+tuvalet ve dış fırçalama yine aynı itiraz ve istememe seromonisi
-kedimizin arka bacaklarından tutup kaldirma aşkı var binlerce kez güzellikle anlattım kızarak anlattım yok yani anlamıyor
-baska insanların yanında simariklik üzerine simariklik hiç sözümü dinlemiyor mahcup ediyor
-Sesimi yükseltip kızınca ki yüzümle de eminim kızdığım çok bellidir sen beni sevmiyorsun diyor
- zaman da gayet geçiriyorum oyun oynuyorum etkinlik yapıyorum her gece muhakkak bir hikaye kitabı okurum masal anlatırım
-babasi ile de birlikte hareket ederiz yani benim reddettiğim bir şeyi o onaylamaz
Nerde hata yapıyorum ben anlamıyorum
Tüm bunlar uzun zamandır devam ediyor ve ben artık tahammülümün sinirindayim şiddet uygulamamak için zor tutuyorum kendimi.
Ben istiyorum ki evladım sözümü dinlesin ya. Çok birşey istemiyorum. Milletin çocuğu hadi oğlum kızım şunu yap deyince yapıyor görüyorum ama benimki yalvartıyor kendine ve artık psikolojim yetmiyor bir kere söylüyorum yapmayınca ikincide kızmaya başladım.
Ben böyle bir anne olmak istemiyorum.
Her gece konuşuyoruz. Her gece sözler veriyoruz birbirimize. O sözümü dinleyecek ben de kızmayacağım şeklinde. Ama olmuyor.
Oğlum 5 yaşında
-Binlerce kez güzel güzel anlatmama rağmen okula giderken gitmek istemiyorum diyor ( okula girdikten sonrası çok iyi hatta akşam da eve gelmek istemiyor)
-Sabah kalkınca tuvalete gitmek istemiyor yüzünü yıkamak istemiyor her sabah mi insan itiraz etmekten bıkmaz heerrr sabah bunun gerekliliğini anlatıyorum her sabah kavga
-Uyku saati gelince oyuncakları toplama+tuvalet ve dış fırçalama yine aynı itiraz ve istememe seromonisi
-kedimizin arka bacaklarından tutup kaldirma aşkı var binlerce kez güzellikle anlattım kızarak anlattım yok yani anlamıyor
-baska insanların yanında simariklik üzerine simariklik hiç sözümü dinlemiyor mahcup ediyor
-Sesimi yükseltip kızınca ki yüzümle de eminim kızdığım çok bellidir sen beni sevmiyorsun diyor
- zaman da gayet geçiriyorum oyun oynuyorum etkinlik yapıyorum her gece muhakkak bir hikaye kitabı okurum masal anlatırım
-babasi ile de birlikte hareket ederiz yani benim reddettiğim bir şeyi o onaylamaz
Nerde hata yapıyorum ben anlamıyorum
Tüm bunlar uzun zamandır devam ediyor ve ben artık tahammülümün sinirindayim şiddet uygulamamak için zor tutuyorum kendimi.
Ben istiyorum ki evladım sözümü dinlesin ya. Çok birşey istemiyorum. Milletin çocuğu hadi oğlum kızım şunu yap deyince yapıyor görüyorum ama benimki yalvartıyor kendine ve artık psikolojim yetmiyor bir kere söylüyorum yapmayınca ikincide kızmaya başladım.
Ben böyle bir anne olmak istemiyorum.
Her gece konuşuyoruz. Her gece sözler veriyoruz birbirimize. O sözümü dinleyecek ben de kızmayacağım şeklinde. Ama olmuyor.
Oğlum 5 yaşında
Son düzenleme:
erkek cocuklari genelde boyle oluyor bence ama gecici donem.. sabah sokacaksin banyoya sen yikayacaksin.. 
