merhaba arkadaşlar son 1 aydır sinirlerim okadar gerginki anlatamam kendimi tanıyamıyorum artık hiç kimseye tahamülüm kalmadı iyi söyleneni bile kötü anlıyorum oğluma çok bağarıyorum küçücük birşey soruyo yavrum birsürü laf işitiyo artık yanıma korka korka yaklaşıyo :1hug:eşim işten geliyo onla konuşmak istemiyorum kimseyi görmek istemiyo canım annem arıyo telefonla cvp vermiyorum yanlız kalmak uyumak istiyorum hep halim yok yemek yiyemiyorum bu yüzden kiloda verdim eşim dünya iyisi hiç bir problemimiz yok psikoloğa gitmek istiyorum ama bu sefere birsürü ilaç vericek bu ilaçlar bağımlılık ve uyku yapıcak oğluma kim bakıcak o zaman daha çok küçük eşim çok üzülüyo bu duruma adamın canı eve gelmek bile istemiyodur eminim benim dırdırımı ve beş karış suratımı çekmekten bıktı artık...senağlamasenağlama