- 13 Eylül 2014
- 1.320
- 2.521
- Konu Sahibi redvelvetcupcake
- #1
Konularima baktim gecen sene konu acmisim bu kisiyle ilgili yeni geldigi zaman. Sorun oda arkadasim, calisma arkadasim yani is yerinde en cok muhattap olmak zorunda kaldigim kisi. Ilk geldiginde daha cok beni, hobilerimi ve kizimi yetistirme tarzimi elestiriyordu. Son 1 senedir bu yerini calisma tarzimi ve calismalarimi elestirmeye birakti. Bir universitede arastirma gorevlisiyim, doktoramin tez asamasindayim. Calisma arkadasim da doktora yapiyor ve arastirma gorevlisi. Benden cok sonra geldi ama geldigi andan itibaren beni hic kabullenemedi. Birkac ornek vermek istiyorum.
Bizim meslekte eger dersin yoksa calisma sartlari biraz esnek olabiliyor. Yine de benim 2.5 yasinda bir kizim oldugu icin ben sabah erken cikip, isim bittiyse mesai saati bitiminde cikiyorum. Isim uzadiysa gece 23.00-00.00lere kadar kaldigim oluyor. Bu arkadas bekar ve erken kalkmaktan nefret ettigi icin 12.00-13.00' den once tesrif etmiyor okula. Haliyle isleri yetismedigi icin gec cikiyor. Ama bunu nasil goruyor biliyor musunuz? Ben erkenden cikiyormusum, hic calismiyormusum. Kendisi gec cikiyormus en cok o calisiyormus. Calistigimiz hoca defalarca uyardi bu konuda ama onu haksiz kendini hakli goruyor hala. Ayrica izinlerimi de gunu gunune hesaplar ve esit kullanir ama ben geldigimde islerde bir gidim ilerleme goremem(zaten dogru duzgun gelmiyormus ben yokken guvenligin dedigine gore) ama o izinden dondugunde bir is bile eksik kalsa bagirir cagirir.
Benim yaptigim hicbir isi dogru bulmuyor veya sans eseri yaptigimi dusunuyor. Kendisi 1 senedir ugrastigi bir is vardi olmuyordu, hocamiz bana sen de bir dene dedi ve benimki oldu birkac deneme sonra. Bunu herkese 'redvelvetcupcake cok sansli hemen yapiyor, ben sanssizim o yuzden benimki olmuyor' diye anlatti. Su an uzerinde calistigim bir is var, bir kismini tamamladim ama beni zorlayan bir kisim var en iyi sekilde yapmak icin arastirma yapiyorum, meslektaslarima danisiyorum. Bu arkadas HER GUN istisnasiz 'Ben de denedim onu olmadi, olmuyor, yapamiyorsun, ugrasma, hocaya soyleyecegim olmadigini' vs diyor ama ne kadar ugrasirsam ugrasayim her gun boyle moralimi bozuyor. Baska seylerden dolayi da guya bana yapmiyormus gibi ama hep laf sokuyor.
Odada ve is yerinde yuzume bakmiyor, ikimiz yalnizsak benimle asla konusmuyor. Baskalari geldiginde yanimiza onlarla konusuyor o kisiler bana soru sordugunda ben cevaplarken asla yuzume bakmiyor ve konusmuyor. Ama arkamdan benim duyacagim sekilde bagirarak hakaret ediyor. Mesela benim kullandigimi ve duzgun birakmadigimi dusundugu bir makine vardi, ben odadan cikinca yanindakine bagirarak 'Ben bunu duzenlemekten biktim yaa bir isi de duzgun yapsinlar hicbir seyi beceremiyorlar ' dedi. Ben de bunu duymamis gibi aaa o acikti sen mi kullaniyordun ben de niye acik diyordum dedim. Bozuldu benim kullanmadigimi ogrenince.
Ben 26 yasindayim ve bir kizim var, bir gun otururken baska bir arkadas kizin kardes istemiyor mu dedi. Ben de yok daha istemiyor dedim. Bu arkadas 32 yasinda ve bekar, aaaa ne kardesi daha dogum iznini ben kullanacagim isleri kim yapacak izin vermiyorum hamile kalmasina dedi.
Ben hocamizla cok onceden beri calisiyorum diye hocanin beni kayirdigini dusunuyor halbuki tam tersi hoca en cok benim ustume gelir. Bunu da goruyor ama seni seviyor beni sevmiyor diyor. Ona kizsa bak bunu sen soyleseydin kizmazdi diyor. Gecen bir konudan dolayi hoca nasil bilmiyorsun diye kizdi bana, ellerini yukariya acip dua eder gibi 'Cok sukur artik sadece bana sarmiyor size de kiziyor' dedi, ne dersiniz bu davranisa?
Kendisi ders calismayi sevmedigi icin hala yeterlilige gecemedi. Gecen donem bir notu aciklandi, BA almis. Sen bu dersi alirken kac almistin dedi kotuydu benim yaa BB miydi neydi dedim. Aaaa sen yapamamissin, dusuk almissin dedi ki ben o dersi vereli bir 4 sene falan olmustu. Kendisi benden yasi buyuk diye hep geride kaldigini dusunuyor, kendini kotu hissediyor(ben yuksek lisans yapmadim, butunlesik doktora yapiyorum ondan ilerdeyim).
Her gun her gun onun yuzunden ise stresle gitmekten, simdi nasil sorun cikaracak veya beni yoksayacak diye dusunmekten biktim artik. Sabah stresten yok yere esimi tersledim, kendimi cok kotu hissettim. Hocamiz ASLA kisisel meselelerin ona yansimasini istemez gidip anlatamam. Bir donem ben de onun bana davrandigi gibi davrandim ama hem kisiligime uygun degil hem de beni daha cok yordu bu. Artik ne yapacagimi bilmiyorum.
Bizim meslekte eger dersin yoksa calisma sartlari biraz esnek olabiliyor. Yine de benim 2.5 yasinda bir kizim oldugu icin ben sabah erken cikip, isim bittiyse mesai saati bitiminde cikiyorum. Isim uzadiysa gece 23.00-00.00lere kadar kaldigim oluyor. Bu arkadas bekar ve erken kalkmaktan nefret ettigi icin 12.00-13.00' den once tesrif etmiyor okula. Haliyle isleri yetismedigi icin gec cikiyor. Ama bunu nasil goruyor biliyor musunuz? Ben erkenden cikiyormusum, hic calismiyormusum. Kendisi gec cikiyormus en cok o calisiyormus. Calistigimiz hoca defalarca uyardi bu konuda ama onu haksiz kendini hakli goruyor hala. Ayrica izinlerimi de gunu gunune hesaplar ve esit kullanir ama ben geldigimde islerde bir gidim ilerleme goremem(zaten dogru duzgun gelmiyormus ben yokken guvenligin dedigine gore) ama o izinden dondugunde bir is bile eksik kalsa bagirir cagirir.
Benim yaptigim hicbir isi dogru bulmuyor veya sans eseri yaptigimi dusunuyor. Kendisi 1 senedir ugrastigi bir is vardi olmuyordu, hocamiz bana sen de bir dene dedi ve benimki oldu birkac deneme sonra. Bunu herkese 'redvelvetcupcake cok sansli hemen yapiyor, ben sanssizim o yuzden benimki olmuyor' diye anlatti. Su an uzerinde calistigim bir is var, bir kismini tamamladim ama beni zorlayan bir kisim var en iyi sekilde yapmak icin arastirma yapiyorum, meslektaslarima danisiyorum. Bu arkadas HER GUN istisnasiz 'Ben de denedim onu olmadi, olmuyor, yapamiyorsun, ugrasma, hocaya soyleyecegim olmadigini' vs diyor ama ne kadar ugrasirsam ugrasayim her gun boyle moralimi bozuyor. Baska seylerden dolayi da guya bana yapmiyormus gibi ama hep laf sokuyor.
Odada ve is yerinde yuzume bakmiyor, ikimiz yalnizsak benimle asla konusmuyor. Baskalari geldiginde yanimiza onlarla konusuyor o kisiler bana soru sordugunda ben cevaplarken asla yuzume bakmiyor ve konusmuyor. Ama arkamdan benim duyacagim sekilde bagirarak hakaret ediyor. Mesela benim kullandigimi ve duzgun birakmadigimi dusundugu bir makine vardi, ben odadan cikinca yanindakine bagirarak 'Ben bunu duzenlemekten biktim yaa bir isi de duzgun yapsinlar hicbir seyi beceremiyorlar ' dedi. Ben de bunu duymamis gibi aaa o acikti sen mi kullaniyordun ben de niye acik diyordum dedim. Bozuldu benim kullanmadigimi ogrenince.
Ben 26 yasindayim ve bir kizim var, bir gun otururken baska bir arkadas kizin kardes istemiyor mu dedi. Ben de yok daha istemiyor dedim. Bu arkadas 32 yasinda ve bekar, aaaa ne kardesi daha dogum iznini ben kullanacagim isleri kim yapacak izin vermiyorum hamile kalmasina dedi.
Ben hocamizla cok onceden beri calisiyorum diye hocanin beni kayirdigini dusunuyor halbuki tam tersi hoca en cok benim ustume gelir. Bunu da goruyor ama seni seviyor beni sevmiyor diyor. Ona kizsa bak bunu sen soyleseydin kizmazdi diyor. Gecen bir konudan dolayi hoca nasil bilmiyorsun diye kizdi bana, ellerini yukariya acip dua eder gibi 'Cok sukur artik sadece bana sarmiyor size de kiziyor' dedi, ne dersiniz bu davranisa?
Kendisi ders calismayi sevmedigi icin hala yeterlilige gecemedi. Gecen donem bir notu aciklandi, BA almis. Sen bu dersi alirken kac almistin dedi kotuydu benim yaa BB miydi neydi dedim. Aaaa sen yapamamissin, dusuk almissin dedi ki ben o dersi vereli bir 4 sene falan olmustu. Kendisi benden yasi buyuk diye hep geride kaldigini dusunuyor, kendini kotu hissediyor(ben yuksek lisans yapmadim, butunlesik doktora yapiyorum ondan ilerdeyim).
Her gun her gun onun yuzunden ise stresle gitmekten, simdi nasil sorun cikaracak veya beni yoksayacak diye dusunmekten biktim artik. Sabah stresten yok yere esimi tersledim, kendimi cok kotu hissettim. Hocamiz ASLA kisisel meselelerin ona yansimasini istemez gidip anlatamam. Bir donem ben de onun bana davrandigi gibi davrandim ama hem kisiligime uygun degil hem de beni daha cok yordu bu. Artik ne yapacagimi bilmiyorum.
