Sürekli kendini kötü hissetme

Oksijensizsu .!.:

Terapiye başlayın. Bende lohusalık döneminde böyle oldum. Sürekli ölüm hastalık vs düşünüyordum, bütün bölümlere gıttım nerdeyse. Terapi bana baya iyi geldi. Bazı atlatamadıgım seyler var zamana bıraktım ama büyük oranda azaldı bu fiziksel problemlerım. Kalp carpıntım olmuyor mesela artık kötü düşünmeme engel olabiliyorum çoğu zaman.

Genişletmek için tıkla...

Organikmeraklisi .!.:

Anksiyete bozukluğu yaşıyorsunuz. Hemen terapiye başlayacak durumda değilseniz acil psikiyatriye gitmenizi öneririm

Genişletmek için tıkla...

kubra1621 .!.:

Bende öyle umuyorum ama artık sağlıklı olduğuma inanana kadar heryerime baktırmak istiyorum sürekli fenalaşcak gibiyim o kadae bunaldım ki

Genişletmek için tıkla...

Namutenahii .!.:

Hazmedemediğin bir olay mı yaşadın? İçinde biriktirdiklerinden sanki anksiyete krizi geçirmişsin gibi geldi bana. Kusma falan ondan yani aslında içinden bişey atmak istiyorsun.

Genişletmek için tıkla...

Organikmeraklisi .!.:

Aynı yollardan geçmiş biri olarak söyleyeyim. Sağlığınız bozuk olsa mutlaka ortaya çıkar. Yani sizin düşünmenize gerek kalmaz. Çok değil 1 yıl önce ben de her gün felç olacağım, beyin kanaması geçiriyorum, beynimde tümör var, kalbim delik, kalp kapağım kireçlendi, sinir sıkışması var, boyun fıtığım var vs vs diye diye hayatı kendime zindan ediyordum. Stresten yüzümde roza hastalığı çıktı ona da cilt kanseri teşhisi koydum kendimce. Tam hastalıkları takmayacağım diye kendime söz verdim bu sefer de eve takmıştım. Bu ev depreme dayanıklı değil. Betonun içinde kum var hemen yıkılır, yanından kamyon geçse dayanamaz falan ayy neler neler. Gittiğim evlerde bile kolonlara kirişlere bakmaya başladım. Alt katlarda duramamaya başladım. Eşim bile madem korkuyorsun bi arsa alalım Çelik ev yaptıralım demeye başladı. Bu sefer de çelik profiller çıkar üzerime düşer gibi gibi saçma sapan fikirler üretiyordum. Bir de çok bilirmiş gibi terapist bana ne yapabilir ki ben mantıksız düşünmüyorum söylediklerimin hepsi olabilecek şeyler diyordum. En sonunda çarpıntılara daha fazla dayanamayıp tekrar dahiliye ve kardiyoloji kapılarından sonra psikiyatriye gitmeye ikna oldum. İnanın dünya varmış. Şu an yatıp kalkıp şükretsem az gelir. Çok şükür bin şükür diyorum. Lütfen kendinize eziyet etmeyin. Çözümsüz bir problem değil bir an önce tedaviye başlayın.

Genişletmek için tıkla...

kubra1621 .!.:

her seferinde karın ağrılı yarım saat tuvaletten çıkarmayan ishal oluyorum.

Genişletmek için tıkla...

kubra1621 .!.:

Ah ah inanın aynı annem 3. Katta oturuyo her gittiğimde deprem korkusu yaşıyorum kendi evimi sürekli yıkılsa nereye saklansam diye düşünüyorum en ufak biyerim ağrısa aha kesin kötü bişey diyorum mesela geçen gün midem sancı yaptı ay midemde ne var diye üç gün düşündüm, birde ilk atağım kahvaltı yaparken geldiği için her kahvaltı yaptığımda fenalaşcakmış gibi hissediyorum, daha bu sabah normal kalktım nefes alamaz gibi olsun nefesim daraldı karın ağrısıyla tuvalete koştum yarım saat çıkamadım eşimi aradım koştu geldi sonra bişeyim yok, bende bu kadar şeyin psikolojik nasıl olabilceğinş düşünüyorum bu kadar vücudu etkileyebilirmi

Genişletmek için tıkla...

Organikmeraklisi .!.:

Ayyy inanamıyorum ben de ilk uykusuzluktan atak geçirmiştim. Ambulans falan çağırtmıştım eşime. Ertesi sabah eşim moral olsun diye kahvaltı hazırlamıştı tekrar atak geçirdim. O gece kullandığım nevresim takımını, üzerimdeki pijamaları gördükçe fena oluyordum çöpe attım. Aylarca kahvaltı masasına oturamadım. Her kahvaltıdan çarpıntıyla kalktım. Hele o mide bulantısı ve ishal… aslında benimki tam olarak ishal de değildi bağırsaklarım çok kötüydü. Karın burulması derler ya çok şiddetli bir şekilde onu yaşıyordum. Bir tane dahiliye doktoru anlattıklarım yüzünden 2 antibiyotik bir arada vermişti. Onca ilacı kullandığım günlere yanıyorum. Her gün midem ağrıyor diye talcid içiyordum. İnternette demans yaptığını okumuştum. Çok sürmeden kendime demans teşhisi koydum. Bazı şeyleri unutuyorum bendeki başlangıç diyordum. Antidepresana başlamadan önce yine aynı sizin gibi bu kadar şey psikolojik olamaz benim mutlaka başka rahatsızlıklarım da var biraz kafamı toparlayayım detaylı chek up yaptıracağım diye karar almıştım. Antidepresandan 5-6 ay sonra farkettim ki son derece sağlıklıyım. Şu an eski günlerimi düşünüp bazen gülüyorum bazen çok üzülüyorum halime. Hele acillerde, hastane koridorlarındaki hallerimi düşünüp ağlıyorum. Daha bu akşam eşime ne günler atlattık farkında mısın dedim. O zamanlar eşime ben çok hastayım sen buna katlanamazsan anlayışla karşılarım ayrılalım vs demişti. Eşim de sen düşündüğün hastalıkların hepsini de olsan, düşünmekten delirsen de ben yanındayım demişti. Şu an bile yazarken gözlerim doldu. İnanın hepsi psikolojik. İlaçtan 1-2 ay sonra resmen hayatın aydınlık olduğunu farketmeye başladım. Sanki önceden hep karanlıktaymışım gibi. Tabi bu sırada ara ara yine hastalık üretiyordum. Nadiren de olsa hastaneye gidiyordum. Hele grip falan olduğum zaman burnum tıkanınca nefes alamıyorum diye acillik oluyordum. Doktor hava vermediği zaman başka acile geçiyordum. Bir keresinde yine bir grip zamanı doktora gittim. Doktor ilaç yazmaya gerek yok çok hafif geçiriyorsun bol sıvı tüket meyve ye demişti doktorla tartışmıştım. Koskoca doktora ihmalkarsınız falan demiştim. Çok karanlık günlerdi. Lütfen kendinize bir iyilik yapın ve en kısa zamanda bir terapist veya psikiyatrist ile görüşün. Merak etmeyin sağlıklısınız. Beyninizin oyunlarına geliyorsunuz ve inanın üstesinden gelinmeyecek bir durum değil tedaviye başlayın ve kendinize birazcık daha zaman tanıyın.

Genişletmek için tıkla...

Niloyatospikk .!.:

Bu panik atak belirtilerinin en belirgin özelliklerinden biri ilk bir kez yaşadığınız o kötü ana sonra o kadar çok odaklanmışsınız ki artık beyin daha sık oluşturmaya başlamış yazdıklarınızı ben bizzat yaşadım uzun yıllar yaşadım hem de baştan kalp ile mide ile başlamıştı ve arkası geldi bu düşüncelere yoğunlaşmaz iseniz geçecek emin olun geldiğinde dikkate almayın evet çok zor bunu yapmak ama başardığınızda arkası geliyor baş edemezseniz terapiste gidin geçmiş olsun.

Genişletmek için tıkla...

Organikmeraklisi .!.:

Ayyy inanamıyorum ben de ilk uykusuzluktan atak geçirmiştim. Ambulans falan çağırtmıştım eşime. Ertesi sabah eşim moral olsun diye kahvaltı hazırlamıştı tekrar atak geçirdim. O gece kullandığım nevresim takımını, üzerimdeki pijamaları gördükçe fena oluyordum çöpe attım. Aylarca kahvaltı masasına oturamadım. Her kahvaltıdan çarpıntıyla kalktım. Hele o mide bulantısı ve ishal… aslında benimki tam olarak ishal de değildi bağırsaklarım çok kötüydü. Karın burulması derler ya çok şiddetli bir şekilde onu yaşıyordum. Bir tane dahiliye doktoru anlattıklarım yüzünden 2 antibiyotik bir arada vermişti. Onca ilacı kullandığım günlere yanıyorum. Her gün midem ağrıyor diye talcid içiyordum. İnternette demans yaptığını okumuştum. Çok sürmeden kendime demans teşhisi koydum. Bazı şeyleri unutuyorum bendeki başlangıç diyordum. Antidepresana başlamadan önce yine aynı sizin gibi bu kadar şey psikolojik olamaz benim mutlaka başka rahatsızlıklarım da var biraz kafamı toparlayayım detaylı chek up yaptıracağım diye karar almıştım. Antidepresandan 5-6 ay sonra farkettim ki son derece sağlıklıyım. Şu an eski günlerimi düşünüp bazen gülüyorum bazen çok üzülüyorum halime. Hele acillerde, hastane koridorlarındaki hallerimi düşünüp ağlıyorum. Daha bu akşam eşime ne günler atlattık farkında mısın dedim. O zamanlar eşime ben çok hastayım sen buna katlanamazsan anlayışla karşılarım ayrılalım vs demişti. Eşim de sen düşündüğün hastalıkların hepsini de olsan, düşünmekten delirsen de ben yanındayım demişti. Şu an bile yazarken gözlerim doldu. İnanın hepsi psikolojik. İlaçtan 1-2 ay sonra resmen hayatın aydınlık olduğunu farketmeye başladım. Sanki önceden hep karanlıktaymışım gibi. Tabi bu sırada ara ara yine hastalık üretiyordum. Nadiren de olsa hastaneye gidiyordum. Hele grip falan olduğum zaman burnum tıkanınca nefes alamıyorum diye acillik oluyordum. Doktor hava vermediği zaman başka acile geçiyordum. Bir keresinde yine bir grip zamanı doktora gittim. Doktor ilaç yazmaya gerek yok çok hafif geçiriyorsun bol sıvı tüket meyve ye demişti doktorla tartışmıştım. Koskoca doktora ihmalkarsınız falan demiştim. Çok karanlık günlerdi. Lütfen kendinize bir iyilik yapın ve en kısa zamanda bir terapist veya psikiyatrist ile görüşün. Merak etmeyin sağlıklısınız. Beyninizin oyunlarına geliyorsunuz ve inanın üstesinden gelinmeyecek bir durum değil tedaviye başlayın ve kendinize birazcık daha zaman tanıyın.

Genişletmek için tıkla...

kubra1621 .!.:

Bende fenalaştığım gibi acildeyim eşim bak boşuna gidiyoruz bişeyin yok desede hayır gidelim kötüyüm diyip gidiyorum serum takılıyo ekg çekiliyo bişey yok dönüyoruz bu nasıl bieşy allahım ya resmen aklımız bize oyun oynuyo, ben çok aktif bi insandım çalışıyodum geziyodum eşimle sevgiliyken il il geziyoduk evlendim hamile kaldım eve kapandım resmen bebeğimde zor bi bebek uykusu yaramazlığı vs kendimi bunalmış hissediyorum belki etkisi vardır

Genişletmek için tıkla...