çok iyi anladım seni aynı anlattıgın gıbı bır eşım var gerci adam meydanda yok ama cekmeyen bılemez ıllahlah dedırtıyo ınsana kımı zaman anne kım ben cozemıyorumKızlar bnm problemim sürekli beni gözetleyen her yaptığımı eleştiren, yapacağımı bildiği halde ben yapmak üzere olduğum şeyi bile yap yaptın mı şöyle yap böyle yap diye beni yönlendirmeye çalışan bi eşim var. İnanın öyle zor ki 18 aylık bi kızım var. Yataktan kalkmadan daha gözümüzü açıyoruz. Yelek giydir hemen yelek giydir tekrar tekrar söylemeler. Sürekli evde seni gözetleyen bi kaynana gibi yaşanmaz derecede beni zorluyo. Şimdi kış geldi boğazım ağrıyo hastayım hastayım mızmızlanmaya başladı yandık yani. Bütün gece kalkıp kalkıp benim üzerimi örtmeler bir kez hapşırsam hastasın hasta oldun çocuğa bulaşıcak çocuğu öpme, ağzını yanaştırıp yüzüne nefes alıcak şekilde konuşma. Bulaşırsa sana sorarım şeklinde sürekli bi panik durumunda yaşıyoruz. Sürekli çocuğa bağışıklık geliştirien ilaçlar içirmeye çalışıyo içirdin mi içirdin mi sormalar. Çocuğumuzda çok iştahsız hiç bir şey yemiyo psikoloğa gittik. Üzerine çok düşmeyin yemekten bahsetmeyin ye ye diye zorlamayın dedi. Ama eşim bir gün bile dayanamıyo yine yemekten bahsediyo diyorum nolur sus bak sen böyle yaptıkça daha beter oluyo. Napayım dayanamıyorum çok üzülüyorum diyo. Çocuğumunda psikolojisi bozuldu onun zaafını 18 aylık bebeğim bile çözdü ve onu kullanarak bizi cezalandırıyo. Bende artık dayanamıyorum. Kendimi bağıra çağıra rahatlatıyorum. Bir susuyorum iki susuyorum bu sefer yüksek sesle bağırmaya başlıyorum yeter artık karışma bıktım çenen kopsun rahat bırak bizi. Bi otur kenarda adam gibi beni gözetleme hiç bişeye yardımcı olduğun yok oturduğun yerden sürekli eleştirmeyi biliyosun diyorum. Hem sürekli eleştri hemde on çocuk büyütmüş gibi herşeyi kendi bildiği doğru sanan bi eşim var napıcam çıkmazdayım akıl bekliyorum yardım edin.
şimdi psikoloğumuzu arayıp ailece gelmek istediğimizi söyliycem artık çekilecek gibi değil çünkü. Çocuktan önce de bana yapıyodu terlik giy yelek giy diye. Çocuk doğdu bu sefer ona sardı. Hem bu tarz sürekli bnm çocuğa bakımımı eleştirir vaziyette hem de bnm kızdığımı bile bile kavga çıkacağını bile bile kendini hiç frenlemiyo ve yaptığını da kesinlikle kabul etmiyo. Bu sefer ben çıldırıyorum. Bende sinirli bi yapıya sahibim. Bende bağırıyorum çağırıyorum kapıları çarpıyorum. Kayınvalidemlerle aynı apartmanda yaşıyoruz bu sefer sesimizi anneleri duymasın diye beni susuturmaya uğraşıyo. Ama yine de yaptığından vazgeçmiyo.
Kızlar bnm problemim sürekli beni gözetleyen her yaptığımı eleştiren, yapacağımı bildiği halde ben yapmak üzere olduğum şeyi bile yap yaptın mı şöyle yap böyle yap diye beni yönlendirmeye çalışan bi eşim var. İnanın öyle zor ki 18 aylık bi kızım var. Yataktan kalkmadan daha gözümüzü açıyoruz. Yelek giydir hemen yelek giydir tekrar tekrar söylemeler. Sürekli evde seni gözetleyen bi kaynana gibi yaşanmaz derecede beni zorluyo. Şimdi kış geldi boğazım ağrıyo hastayım hastayım mızmızlanmaya başladı yandık yani. Bütün gece kalkıp kalkıp benim üzerimi örtmeler bir kez hapşırsam hastasın hasta oldun çocuğa bulaşıcak çocuğu öpme, ağzını yanaştırıp yüzüne nefes alıcak şekilde konuşma. Bulaşırsa sana sorarım şeklinde sürekli bi panik durumunda yaşıyoruz. Sürekli çocuğa bağışıklık geliştirien ilaçlar içirmeye çalışıyo içirdin mi içirdin mi sormalar. Çocuğumuzda çok iştahsız hiç bir şey yemiyo psikoloğa gittik. Üzerine çok düşmeyin yemekten bahsetmeyin ye ye diye zorlamayın dedi. Ama eşim bir gün bile dayanamıyo yine yemekten bahsediyo diyorum nolur sus bak sen böyle yaptıkça daha beter oluyo. Napayım dayanamıyorum çok üzülüyorum diyo. Çocuğumunda psikolojisi bozuldu onun zaafını 18 aylık bebeğim bile çözdü ve onu kullanarak bizi cezalandırıyo. Bende artık dayanamıyorum. Kendimi bağıra çağıra rahatlatıyorum. Bir susuyorum iki susuyorum bu sefer yüksek sesle bağırmaya başlıyorum yeter artık karışma bıktım çenen kopsun rahat bırak bizi. Bi otur kenarda adam gibi beni gözetleme hiç bişeye yardımcı olduğun yok oturduğun yerden sürekli eleştirmeyi biliyosun diyorum. Hem sürekli eleştri hemde on çocuk büyütmüş gibi herşeyi kendi bildiği doğru sanan bi eşim var napıcam çıkmazdayım akıl bekliyorum yardım edin.
birde bunların haricinde kayınvalidemle aynı apartmanda oturuyoruz zırt pırt kayınvalidemin gelip gitmeleri kayınpederimin saçma sapan lafları. İstanbulda yaşıyoruz evim başka yakada işim başka yaka da gidip gelmelerim yol çilelerim. Üzerine bu kadar yollarda çile çektiğim ve aynı apartmanda oturmamıza rağmen çocuğuma bakıcının bakması ekleniyor. Gerçekten çıkmazda hissediyorum kendimi boğulacak gibiyim. Eşim kendi için kesinlikle psikoloğa gitmek istemiyo reddediyo. Artık beni zorlaya zorlaya sıka sıka çileden çıkıp bağırıyorum sesimi yükselten ben olduğum için hasta ve psikolojik sorunlu olan ben oluyorum.
şimdi psikoloğumuzu arayıp ailece gelmek istediğimizi söyliycem artık çekilecek gibi değil çünkü. Çocuktan önce de bana yapıyodu terlik giy yelek giy diye. Çocuk doğdu bu sefer ona sardı. Hem bu tarz sürekli bnm çocuğa bakımımı eleştirir vaziyette hem de bnm kızdığımı bile bile kavga çıkacağını bile bile kendini hiç frenlemiyo ve yaptığını da kesinlikle kabul etmiyo. Bu sefer ben çıldırıyorum. Bende sinirli bi yapıya sahibim. Bende bağırıyorum çağırıyorum kapıları çarpıyorum. Kayınvalidemlerle aynı apartmanda yaşıyoruz bu sefer sesimizi anneleri duymasın diye beni susuturmaya uğraşıyo. Ama yine de yaptığından vazgeçmiyo.
bu dünyanın kanunumu bu anlamıyorum cocukla ilgilenmese esler cocuguna sahip cıkmıyor ne esinden ne cocugundan haberi yok derler ilgilenincede bunaldım sıkıldım kaynana gibi vs .annelik dıygusu her ne kadar agır bi duyguysa babalık duygusuda öyledir yani tatlı dil yılanı deliginden cıkarır tatlı dille konusmayı deneyin bence ....
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?