• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Sürekli eleştiren ve hiç bir şeyi beğenmeyen mızmız koca.

  • Konu Sahibi Konu Sahibi eyay
  • Başlangıç Tarihi Başlangıç Tarihi

eyay

eylül mucizen benimle
Kayıtlı Üye
16 Ağustos 2011
554
15
68
İstanbul
Kızlar bnm problemim sürekli beni gözetleyen her yaptığımı eleştiren, yapacağımı bildiği halde ben yapmak üzere olduğum şeyi bile yap yaptın mı şöyle yap böyle yap diye beni yönlendirmeye çalışan bi eşim var. İnanın öyle zor ki 18 aylık bi kızım var. Yataktan kalkmadan daha gözümüzü açıyoruz. Yelek giydir hemen yelek giydir tekrar tekrar söylemeler. Sürekli evde seni gözetleyen bi kaynana gibi yaşanmaz derecede beni zorluyo. Şimdi kış geldi boğazım ağrıyo hastayım hastayım mızmızlanmaya başladı yandık yani. Bütün gece kalkıp kalkıp benim üzerimi örtmeler bir kez hapşırsam hastasın hasta oldun çocuğa bulaşıcak çocuğu öpme, ağzını yanaştırıp yüzüne nefes alıcak şekilde konuşma. Bulaşırsa sana sorarım şeklinde sürekli bi panik durumunda yaşıyoruz. Sürekli çocuğa bağışıklık geliştirien ilaçlar içirmeye çalışıyo içirdin mi içirdin mi sormalar. Çocuğumuzda çok iştahsız hiç bir şey yemiyo psikoloğa gittik. Üzerine çok düşmeyin yemekten bahsetmeyin ye ye diye zorlamayın dedi. Ama eşim bir gün bile dayanamıyo yine yemekten bahsediyo diyorum nolur sus bak sen böyle yaptıkça daha beter oluyo. Napayım dayanamıyorum çok üzülüyorum diyo. Çocuğumunda psikolojisi bozuldu onun zaafını 18 aylık bebeğim bile çözdü ve onu kullanarak bizi cezalandırıyo. Bende artık dayanamıyorum. Kendimi bağıra çağıra rahatlatıyorum. Bir susuyorum iki susuyorum bu sefer yüksek sesle bağırmaya başlıyorum yeter artık karışma bıktım çenen kopsun rahat bırak bizi. Bi otur kenarda adam gibi beni gözetleme hiç bişeye yardımcı olduğun yok oturduğun yerden sürekli eleştirmeyi biliyosun diyorum. Hem sürekli eleştri hemde on çocuk büyütmüş gibi herşeyi kendi bildiği doğru sanan bi eşim var napıcam çıkmazdayım akıl bekliyorum yardım edin.
 
bi yandan eşim çocuğumuzla hiç ilgilenmiyo arayıp sormuyo bile bütün sorumluluk bende diyen anneler var

bence halinize şükredin

ne mutlu ki çocuğunuz için endişelenen bi eşe sahipsiniz

 
o ne öyle sürekli kaynana modunda gezen bir koca:25:
Allah sabır versin arkadaşım. bu pimpirik abidesiyle işin zor.:50:
bence çocukdan daha acil olarak eşini psikoloğa götürmen lazım. :6:
 

.Çocuk olduntan sonra mı böyle oldu hep mi böyleydi eşiniz... Benimde oğlum var eşim yaptığım her şeye karışır...
En sonunda çok biliyorsan kalk kendin yap dedim...Baba ne kadar olursa olsun anneden fazla düşünemez çocuğunu...Bence biraz sabırlı olun zamanla düzelecektir çocuğuna birşey olacak diye korkuyor ama fazla abartıyor...
 
bu dünyanın kanunumu bu anlamıyorum cocukla ilgilenmese esler cocuguna sahip cıkmıyor ne esinden ne cocugundan haberi yok derler ilgilenincede bunaldım sıkıldım kaynana gibi vs .annelik dıygusu her ne kadar agır bi duyguysa babalık duygusuda öyledir yani tatlı dil yılanı deliginden cıkarır tatlı dille konusmayı deneyin bence ....
 
Kızlar bnm problemim sürekli beni gözetleyen her yaptığımı eleştiren, yapacağımı bildiği halde ben yapmak üzere olduğum şeyi bile yap yaptın mı şöyle yap böyle yap diye beni yönlendirmeye çalışan bi eşim var. İnanın öyle zor ki 18 aylık bi kızım var. Yataktan kalkmadan daha gözümüzü açıyoruz. Yelek giydir hemen yelek giydir tekrar tekrar söylemeler. Sürekli evde seni gözetleyen bi kaynana gibi yaşanmaz derecede beni zorluyo. Şimdi kış geldi boğazım ağrıyo hastayım hastayım mızmızlanmaya başladı yandık yani. Bütün gece kalkıp kalkıp benim üzerimi örtmeler bir kez hapşırsam hastasın hasta oldun çocuğa bulaşıcak çocuğu öpme, ağzını yanaştırıp yüzüne nefes alıcak şekilde konuşma. Bulaşırsa sana sorarım şeklinde sürekli bi panik durumunda yaşıyoruz. Sürekli çocuğa bağışıklık geliştirien ilaçlar içirmeye çalışıyo içirdin mi içirdin mi sormalar. Çocuğumuzda çok iştahsız hiç bir şey yemiyo psikoloğa gittik. Üzerine çok düşmeyin yemekten bahsetmeyin ye ye diye zorlamayın dedi. Ama eşim bir gün bile dayanamıyo yine yemekten bahsediyo diyorum nolur sus bak sen böyle yaptıkça daha beter oluyo. Napayım dayanamıyorum çok üzülüyorum diyo. Çocuğumunda psikolojisi bozuldu onun zaafını 18 aylık bebeğim bile çözdü ve onu kullanarak bizi cezalandırıyo. Bende artık dayanamıyorum. Kendimi bağıra çağıra rahatlatıyorum. Bir susuyorum iki susuyorum bu sefer yüksek sesle bağırmaya başlıyorum yeter artık karışma bıktım çenen kopsun rahat bırak bizi. Bi otur kenarda adam gibi beni gözetleme hiç bişeye yardımcı olduğun yok oturduğun yerden sürekli eleştirmeyi biliyosun diyorum. Hem sürekli eleştri hemde on çocuk büyütmüş gibi herşeyi kendi bildiği doğru sanan bi eşim var napıcam çıkmazdayım akıl bekliyorum yardım edin.
çok iyi anladım seni aynı anlattıgın gıbı bır eşım var gerci adam meydanda yok ama cekmeyen bılemez ıllahlah dedırtıyo ınsana kımı zaman anne kım ben cozemıyorum
 
şimdi psikoloğumuzu arayıp ailece gelmek istediğimizi söyliycem artık çekilecek gibi değil çünkü. Çocuktan önce de bana yapıyodu terlik giy yelek giy diye. Çocuk doğdu bu sefer ona sardı. Hem bu tarz sürekli bnm çocuğa bakımımı eleştirir vaziyette hem de bnm kızdığımı bile bile kavga çıkacağını bile bile kendini hiç frenlemiyo ve yaptığını da kesinlikle kabul etmiyo. Bu sefer ben çıldırıyorum. Bende sinirli bi yapıya sahibim. Bende bağırıyorum çağırıyorum kapıları çarpıyorum. Kayınvalidemlerle aynı apartmanda yaşıyoruz bu sefer sesimizi anneleri duymasın diye beni susuturmaya uğraşıyo. Ama yine de yaptığından vazgeçmiyo.
 
şimdi psikoloğumuzu arayıp ailece gelmek istediğimizi söyliycem artık çekilecek gibi değil çünkü. Çocuktan önce de bana yapıyodu terlik giy yelek giy diye. Çocuk doğdu bu sefer ona sardı. Hem bu tarz sürekli bnm çocuğa bakımımı eleştirir vaziyette hem de bnm kızdığımı bile bile kavga çıkacağını bile bile kendini hiç frenlemiyo ve yaptığını da kesinlikle kabul etmiyo. Bu sefer ben çıldırıyorum. Bende sinirli bi yapıya sahibim. Bende bağırıyorum çağırıyorum kapıları çarpıyorum. Kayınvalidemlerle aynı apartmanda yaşıyoruz bu sefer sesimizi anneleri duymasın diye beni susuturmaya uğraşıyo. Ama yine de yaptığından vazgeçmiyo.

psikolejik yardım al bence sonrası ailene baya zarar vercek gibi görünüyor...
 
Benim eşimde genel olarak çok bilmiş ve ben merkezcidir. Ben de gribim ve dün akşam çok kötüydüm. 3.5 aylık bebeğim var zar zor uyutup kendimi yatağa attım ''nane limon kaynat'' diyor ama halsizlikten kalkıp kaynatamıyorum bile. Yine de eşimin çayını koydum kendisi bi yemeğini ısıtacak. Bekliyorum kalktı kalkacak iki saat geçti. ''Kaynaya kaynaya çayın suyu bitecek'' dedim '' o zaman kalkıp bana bi sofra hazırlasana'' diyor. Sinirimden zorla kalktım yemeğini ocağa koyup sofrasını hazırladım. İçeri gidip bi zahmet yemeğini de ocaktan sen al dedim. Kumandayı sahpanın üzerine atıp mutfağa gitti. Ben hastayım ben değer görmüyorum yine de o sinirleniyor.
 
Kardeş darılma ama eşinde psikolojik rahatsızlık var.. Bence de ara ve hep birlikte gidin. Psikiyatriste yönlendirir büük ihtimalle. O da ilaç yazar ama o ilaçlar da genellikle çok afedersin geç boşalma ya da isteksizlik gibi cinsel sorunlara yol açıyor çoğunlukla :26:

İnşallah bir an önce feraha çıkarsınız.. Zordur sürekli direktif altında yaşamak.. Rahmetli babam öyleydi oradan biliyorum :50:
 
birde bunların haricinde kayınvalidemle aynı apartmanda oturuyoruz zırt pırt kayınvalidemin gelip gitmeleri kayınpederimin saçma sapan lafları. İstanbulda yaşıyoruz evim başka yakada işim başka yaka da gidip gelmelerim yol çilelerim. Üzerine bu kadar yollarda çile çektiğim ve aynı apartmanda oturmamıza rağmen çocuğuma bakıcının bakması ekleniyor. Gerçekten çıkmazda hissediyorum kendimi boğulacak gibiyim. Eşim kendi için kesinlikle psikoloğa gitmek istemiyo reddediyo. Artık beni zorlaya zorlaya sıka sıka çileden çıkıp bağırıyorum sesimi yükselten ben olduğum için hasta ve psikolojik sorunlu olan ben oluyorum.
 
Kızlar bnm problemim sürekli beni gözetleyen her yaptığımı eleştiren, yapacağımı bildiği halde ben yapmak üzere olduğum şeyi bile yap yaptın mı şöyle yap böyle yap diye beni yönlendirmeye çalışan bi eşim var. İnanın öyle zor ki 18 aylık bi kızım var. Yataktan kalkmadan daha gözümüzü açıyoruz. Yelek giydir hemen yelek giydir tekrar tekrar söylemeler. Sürekli evde seni gözetleyen bi kaynana gibi yaşanmaz derecede beni zorluyo. Şimdi kış geldi boğazım ağrıyo hastayım hastayım mızmızlanmaya başladı yandık yani. Bütün gece kalkıp kalkıp benim üzerimi örtmeler bir kez hapşırsam hastasın hasta oldun çocuğa bulaşıcak çocuğu öpme, ağzını yanaştırıp yüzüne nefes alıcak şekilde konuşma. Bulaşırsa sana sorarım şeklinde sürekli bi panik durumunda yaşıyoruz. Sürekli çocuğa bağışıklık geliştirien ilaçlar içirmeye çalışıyo içirdin mi içirdin mi sormalar. Çocuğumuzda çok iştahsız hiç bir şey yemiyo psikoloğa gittik. Üzerine çok düşmeyin yemekten bahsetmeyin ye ye diye zorlamayın dedi. Ama eşim bir gün bile dayanamıyo yine yemekten bahsediyo diyorum nolur sus bak sen böyle yaptıkça daha beter oluyo. Napayım dayanamıyorum çok üzülüyorum diyo. Çocuğumunda psikolojisi bozuldu onun zaafını 18 aylık bebeğim bile çözdü ve onu kullanarak bizi cezalandırıyo. Bende artık dayanamıyorum. Kendimi bağıra çağıra rahatlatıyorum. Bir susuyorum iki susuyorum bu sefer yüksek sesle bağırmaya başlıyorum yeter artık karışma bıktım çenen kopsun rahat bırak bizi. Bi otur kenarda adam gibi beni gözetleme hiç bişeye yardımcı olduğun yok oturduğun yerden sürekli eleştirmeyi biliyosun diyorum. Hem sürekli eleştri hemde on çocuk büyütmüş gibi herşeyi kendi bildiği doğru sanan bi eşim var napıcam çıkmazdayım akıl bekliyorum yardım edin.

:27::27:benim erkek versiyonum senin kocan:27:
bende öyleyim
gece sürekli kulagım çocukta 1 saat sesi çıkmasın nefes alıyormu diye kalkar bakarım
eşim 1 kere hapşursun çocuga yaklaşma
çocuk bişey yemesin aglar sızlarım hastaykende aynı:1:
eşimde bana kızar:1:sizin durum bizde tam tersi
adam benle yaşamaya alıştı sende kocana alış
hem ne güzel ilgileniyor işte
ya ilgilenmeseydi o zaman daha çok üzülürdün:34:
bunun için yapacak bişey yok kocan degişmez
boştan yere kendini üzüpte hırpalama yani
 
Ama sen annesin cnm annenin bunu yapması kabul edilebilir bişey ama babanın bunu yapması annenin çocuğa bakamadığı hissini yaratıyo. Hem kendin eksikmişsin gibi gerekli şeyleri yapmıyomuşsun gibi hissediyosun. Hemde çevremizdeki insanlar sanki sen bilmiyosun da babası mecbur müdahale ediyomuş gibi herkes sana karışma hissini kendinde hak buluyo.
 
birde bunların haricinde kayınvalidemle aynı apartmanda oturuyoruz zırt pırt kayınvalidemin gelip gitmeleri kayınpederimin saçma sapan lafları. İstanbulda yaşıyoruz evim başka yakada işim başka yaka da gidip gelmelerim yol çilelerim. Üzerine bu kadar yollarda çile çektiğim ve aynı apartmanda oturmamıza rağmen çocuğuma bakıcının bakması ekleniyor. Gerçekten çıkmazda hissediyorum kendimi boğulacak gibiyim. Eşim kendi için kesinlikle psikoloğa gitmek istemiyo reddediyo. Artık beni zorlaya zorlaya sıka sıka çileden çıkıp bağırıyorum sesimi yükselten ben olduğum için hasta ve psikolojik sorunlu olan ben oluyorum.

O zaman psikoloğa sen git,kendin için gitmiş gibi yapıp eşinden sözet.
Psikolog nasılsa eşinle görüşmek isteyecektir.Eşin o zaman mecburen gider.
 
şimdi psikoloğumuzu arayıp ailece gelmek istediğimizi söyliycem artık çekilecek gibi değil çünkü. Çocuktan önce de bana yapıyodu terlik giy yelek giy diye. Çocuk doğdu bu sefer ona sardı. Hem bu tarz sürekli bnm çocuğa bakımımı eleştirir vaziyette hem de bnm kızdığımı bile bile kavga çıkacağını bile bile kendini hiç frenlemiyo ve yaptığını da kesinlikle kabul etmiyo. Bu sefer ben çıldırıyorum. Bende sinirli bi yapıya sahibim. Bende bağırıyorum çağırıyorum kapıları çarpıyorum. Kayınvalidemlerle aynı apartmanda yaşıyoruz bu sefer sesimizi anneleri duymasın diye beni susuturmaya uğraşıyo. Ama yine de yaptığından vazgeçmiyo.

Sadece düşünüyor olsa sizi ve çocuğunuzu tamam ne güzel ama sürekli eleştirmesi akıl vermesi bir süre sonra sinir eder insanı katılıyorum :50: benim babam da kısmen böyle o da yönlendirmeye çalışır sürekli aynı şeyi tekrar eder sen bildiğin halde insan deli oluyor anlıyorum sizi ; psikoloğa gitmek iyi bir fikir :31:
 
psikologtan randevu aldım şimdi. İnşallah bir şekilde düzelir yoksa ben katlanamıyorum artık. Bugün kızım biraz yemiş yarım kase çorba 3-4 dilim domates falan bunları söyledim o yediğinden nolucak ki onun kase kase çorba yemesi lazım dio. Hiç bir şeyden tatmin olmuyo.Çocuk hiç bir şey yemiyo ne kadar yese kar sonuçta ama yok yetmiyo ona hiç bir şey.
Söylediğimde ise ben çok düşünceliyim ben sizi kendimden daha çok düşünüyorum ama sana yaranılmaz, sen beni anlamıyosun bnm kıymetimi bilmiyosun deyip sürekli şanssızlıktan dem vuruyo. Bende sonuçta yetişkin bi bireyim bnm kendi kararlarım yokmuş gibi sürekli komutlanmaktan sıkıldım artık.
Mesela giyinmeye çalışır giyer giyer çıkarır o dar gelir bu sıkar öyle sıkıntılı ki çamaşırlarının kenarlarını keser, kilolu olmadığı halde xxl çamaşır alırız olmadı der bu dar bana sıkıntı basıyo der. Yüzünden damla damla da ter dökülür.
 
eşin takıntılı galiba
pisikoloğa çocuğu değil eşini göstersen daha iyi olacak gibi
 
maalesef benim eşim de böyle.Her şey kontrolümde olsun,ben yöneteyim,çekip çevireyim istiyor.İlk başta hoşuma giderdi fikir vermesi,unuttuklarımı hatırlatması.Ama artık yoruluyorum.Bilgisayarın başına geçtiğim zaman eşim hemen şunu yap bunu yap demeye başlar.Ben de artık inatlaşmaya başladım.Daha bu akşam çamaşır makinesi için tartıştık.İnterneti yeni açmıştım ki makineyi çalıştır dedi.Yarın evdeyim acelesi yok güneşte kuruturum dedim.Yok.Israrla şimdi olacak diyor.Duramadı,kendi çalıştırdı.Sonra iptal edemedi beni çağırdı yine ben uğraşmış oldum.Nette işim bitince kalktım bir çırpıda işleri bitiriverdim Az önce kalkmıyodun ne oldu dedi.Keyfim şimdi yapmak istedi dedim bozuldu.Sürekli şunu yaptın mı bunu ettin mi unutma ha ,bak unutma....Çocuk tembihliyor sanki.
Ama eşim takıntılı.Aklına geldi mi yapmazsa çatlar.Dediği şey saniyesinde olmalı.Zor valla çeken biliyor.
 
bu dünyanın kanunumu bu anlamıyorum cocukla ilgilenmese esler cocuguna sahip cıkmıyor ne esinden ne cocugundan haberi yok derler ilgilenincede bunaldım sıkıldım kaynana gibi vs .annelik dıygusu her ne kadar agır bi duyguysa babalık duygusuda öyledir yani tatlı dil yılanı deliginden cıkarır tatlı dille konusmayı deneyin bence ....

cnm doğruyu söylüyosun ama herşeyin bi kararı var mesala kocam çocuk uyuyoken misafir geliceği zaman çocuk uyanmasın zilin sesinden diye megafonun başında zilin ses çıkan yerinden az ses çıksın diye oraya eliyle bastırarak bekliyosa bu çok çok abartı ve can sıkıcı bir durum oluyo. Bırak uyansın kardeşim sen ne o kadar takıyosun uyutan bnm.
 
Back