• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Şubat ayı hadi bize testi pozitif göster:)

kıyamam ben sana ,,halbuki ne kadar çok istiyordun dimi oluncada böle şeyler düşünmeye başladın..bence bunlarda normaldir sonuçta duygularının çok yoğun ve karmaşık olduğu bir dönemdesin,,sakın kendini yıpratma böle düşünerek, herseyde var bir hayır ,,siz ve bebeğiniz sağlıklı olduktan sonra üstesinden gelinemeyecek hiçbirsey yoktur..bunu aşacağına inanıyorum ben ,sen artık çok güçlü bir kadınsın olacaksın,,çünkü ANNE adayısın..

Doğru söylyorun canım... Hep istedim hep rüyalarıma girdi... Sonuç da bu işte... Ama toparlanacağım biliyorum. Olmadı psikoloğa giderim en son ihtimal.. Çocuğuma zarar vermek istemiyorummmm...
 
Doğru söylyorun canım... Hep istedim hep rüyalarıma girdi... Sonuç da bu işte... Ama toparlanacağım biliyorum. Olmadı psikoloğa giderim en son ihtimal.. Çocuğuma zarar vermek istemiyorummmm...

tabi psikoloğa git çaresiz hiçbirsey yoktur... bırak bunları düşünmeyii güzel bir meditasyon müziği aç uzan kanepene kapat gözlerini güzel şeyler hayal et iyi gelecek emin ol..bak internette rahatlama yönelik çok güzel seçenekler oluyor onlara bak sabahları hafif hareketlerle sporunu yap bebeğine yaratacağın alanları düşün odası için küçük küçük planlar yapmaya başla ,,çok küçük paralara harikalar yaratabilirsin bundan emin ol ,,,bebeğinin güzel annesi hersey senin elinde
 
Şimdi konu nedir neler oldu neler bitti okuma şansım olmadı arkadaşlar ama size benim bir iki tavsiyem olacak. Ne olur bu gebelik işini saplantı haline getirmeyin. Olduktan sonra zaten durduramayacağınız şekilde bir ilerlemesi oluyor. Gelişmeleri siz durduramıyorsunuz. Anlatmak istediğim beklerken ki duygularınızla pozitifi gördükten sonraki duygularınız bir olmuyor. Çok mutlu oluyorsunuz. Mutluluktan ağlıyorsunuz evet... Ama daha sonra ben iyi bir anne olabilecek miyim? Ben bu çocuğa bakabilecek miyim? Bizim için erken miydi acaba :S Maddi birikiminiz yoksa hele ki bizim gibi.. Sakın bu işlere girmeyin. Eşim herşeyi halledecek biliyorum. Herzaman halletmiştir zaten. Düğünümüzü evimizin eşyalarını hep tek başına aldı. Güçlüdür... Hırslıdır... Buna rağmen söz konusu çocuk olunca hep düşünüyor hep üzülüyor insan.. Yada ben gebelik depresyonuna girdim bilmiyorum ... Sabahları kalktığımda çok mutsuz oluyorum. Korkuyorum. Sanki yanlış birşey yapmışım gibi hissediyorum... Bu aşamasında gebeliğimin.. Neler yapmam gerekiyor bilmiyorum. bazem gurur duyuyorum kendimle :) Bazen de kızıyorum... Demek istediğim kendinizi iyice tartın. Ben de çok istiyordum hatta istediğimden ve hazır olduğumdan emindim ama olduktan sonra insan olgunlaşıyor daha da ve okadar emiin olamıyor

cnm aynı duyguları bende yasadım ınan cok guzel ızah etmıssın olana kadar ınsanların cogunda saplantı oluyor.ama olduktan sonra hep akılında bakabılıcek mıyım ıhtıyaclarına yetermıyızı durumumuz ıyı yeterız ama erkenmıydı beklesemıydık dıye hep dusunuyor ınsan bır yandan mutluluk bır yandan da huzun cunku karnında bır cocugun sorumlulugu var anı hareket etmemen lazım,yedıklerıne dıkkart etmen lazım bırde sıgara ıcen bırısıysen dahada zor...sıgara ıcmıyorum kac gundur ama oldukca bu benı asabı yapıyor
 
Şimdi konu nedir neler oldu neler bitti okuma şansım olmadı arkadaşlar ama size benim bir iki tavsiyem olacak. Ne olur bu gebelik işini saplantı haline getirmeyin. Olduktan sonra zaten durduramayacağınız şekilde bir ilerlemesi oluyor. Gelişmeleri siz durduramıyorsunuz. Anlatmak istediğim beklerken ki duygularınızla pozitifi gördükten sonraki duygularınız bir olmuyor. Çok mutlu oluyorsunuz. Mutluluktan ağlıyorsunuz evet... Ama daha sonra ben iyi bir anne olabilecek miyim? Ben bu çocuğa bakabilecek miyim? Bizim için erken miydi acaba :S Maddi birikiminiz yoksa hele ki bizim gibi.. Sakın bu işlere girmeyin. Eşim herşeyi halledecek biliyorum. Herzaman halletmiştir zaten. Düğünümüzü evimizin eşyalarını hep tek başına aldı. Güçlüdür... Hırslıdır... Buna rağmen söz konusu çocuk olunca hep düşünüyor hep üzülüyor insan.. Yada ben gebelik depresyonuna girdim bilmiyorum ... Sabahları kalktığımda çok mutsuz oluyorum. Korkuyorum. Sanki yanlış birşey yapmışım gibi hissediyorum... Bu aşamasında gebeliğimin.. Neler yapmam gerekiyor bilmiyorum. bazem gurur duyuyorum kendimle :) Bazen de kızıyorum... Demek istediğim kendinizi iyice tartın. Ben de çok istiyordum hatta istediğimden ve hazır olduğumdan emindim ama olduktan sonra insan olgunlaşıyor daha da ve okadar emiin olamıyor

slm.
sizin yaşadığınız duygular bence her anne adayında olan şeyler.
bende de oldu hatta eşimde bile:DD
doğduğunda küçücük olucak bakabilir miyim,maddi manevi yetebilir miyiz,beni rahat mı dürttüki bebek istedim vs vs..:DDD
oğlum 34 aylık oldu ., eşimle beni şaşırttığı güldürdüğü zamanlar ''sen daha önce neredeydin'' diye seviyoruz
bence bunları düşünüyor olmanız bile sorumluluk sahibi olduğunuzu gösteriyor ve bence çokta güzel bir anne olucaksınız
bende 15 şubatı bekliyorum inş.hamileyimdir.sizin hamileliğinizi okuyunca inanın çok sevinmiştim
bu düşünceleriniz gelip geçicek,lohusalıkta da azda olsa biraz sıkıntı yaşanılıyor.
yeni düzeniniz oturana kadar.sonrası keyifle geçicek hatta bebeğinizle beraber büyüyeceksiniz.
hamileliğinizin tadını çıkartın bebiş tekmeleri atmaya başlayınca rahat bırakmayak sizi:DD
 
Şimdi konu nedir neler oldu neler bitti okuma şansım olmadı arkadaşlar ama size benim bir iki tavsiyem olacak. Ne olur bu gebelik işini saplantı haline getirmeyin. Olduktan sonra zaten durduramayacağınız şekilde bir ilerlemesi oluyor. Gelişmeleri siz durduramıyorsunuz. Anlatmak istediğim beklerken ki duygularınızla pozitifi gördükten sonraki duygularınız bir olmuyor. Çok mutlu oluyorsunuz. Mutluluktan ağlıyorsunuz evet... Ama daha sonra ben iyi bir anne olabilecek miyim? Ben bu çocuğa bakabilecek miyim? Bizim için erken miydi acaba :S Maddi birikiminiz yoksa hele ki bizim gibi.. Sakın bu işlere girmeyin. Eşim herşeyi halledecek biliyorum. Herzaman halletmiştir zaten. Düğünümüzü evimizin eşyalarını hep tek başına aldı. Güçlüdür... Hırslıdır... Buna rağmen söz konusu çocuk olunca hep düşünüyor hep üzülüyor insan.. Yada ben gebelik depresyonuna girdim bilmiyorum ... Sabahları kalktığımda çok mutsuz oluyorum. Korkuyorum. Sanki yanlış birşey yapmışım gibi hissediyorum... Bu aşamasında gebeliğimin.. Neler yapmam gerekiyor bilmiyorum. bazem gurur duyuyorum kendimle :) Bazen de kızıyorum... Demek istediğim kendinizi iyice tartın. Ben de çok istiyordum hatta istediğimden ve hazır olduğumdan emindim ama olduktan sonra insan olgunlaşıyor daha da ve okadar emiin olamıyor

maddi sorunlar hal olur sakin merak etme, bebek rizkiyla gelirmis derler hep
birak erken olsun, bak ben 38 yasindayim, maddi hic bir sorunum yok ama bebek sahibi de
olamiyorum, herseyi zamaninda yasamak lazim, bende ise güce verdim, maddiyatimi düzelteyim
kariyer yapayim gezeyim derken, bakmisim ki gec kaldim
 
Arkadaşlar hepinizin yorumlarını okudum. Çok teşekkür ederim... Sanırım çok haklısınız. Sorumluluk duygusundan, bebeğe yetebilme arzusundan sanırım kendimi buhrana soktum. Ağladım ağladım ama şimdi rahatladım. Evimi temizledim biraz. Temizlik yaparken çocuğumla konuştum... ( Bu arada hep kızımla diyesim geliyor. Hayırlısı bakalım ;) ) Daha sonra ise oturdum kendimle konuştum. Daha iyiyim ama bir ara kötüydüm... Sanırım çok doğal bir durum bu. Bebeği istememeye reddetmeye kadar gidiyormuş. Allahtan benim şimdi öyle bir durumum yok. Kendi kendimi tedavi edebileceğime inandım. Yok olmazsa tabi ki psikoloğa gideceğim. Hepinize çok teşekkür ediyorum arkadaşlarrr
 
Son düzenleme:
arkadaşlar burda okuyorum ve dayanamayarak bende adetıme 2gün kala kan testi yaptım bugün ama 3.78 çıktı çok üzgünüm acaba değer yükselirmi nolur bana yardımcı olun
 
Şimdi konu nedir neler oldu neler bitti okuma şansım olmadı arkadaşlar ama size benim bir iki tavsiyem olacak. Ne olur bu gebelik işini saplantı haline getirmeyin. Olduktan sonra zaten durduramayacağınız şekilde bir ilerlemesi oluyor. Gelişmeleri siz durduramıyorsunuz. Anlatmak istediğim beklerken ki duygularınızla pozitifi gördükten sonraki duygularınız bir olmuyor. Çok mutlu oluyorsunuz. Mutluluktan ağlıyorsunuz evet... Ama daha sonra ben iyi bir anne olabilecek miyim? Ben bu çocuğa bakabilecek miyim? Bizim için erken miydi acaba :S Maddi birikiminiz yoksa hele ki bizim gibi.. Sakın bu işlere girmeyin. Eşim herşeyi halledecek biliyorum. Herzaman halletmiştir zaten. Düğünümüzü evimizin eşyalarını hep tek başına aldı. Güçlüdür... Hırslıdır... Buna rağmen söz konusu çocuk olunca hep düşünüyor hep üzülüyor insan.. Yada ben gebelik depresyonuna girdim bilmiyorum ... Sabahları kalktığımda çok mutsuz oluyorum. Korkuyorum. Sanki yanlış birşey yapmışım gibi hissediyorum... Bu aşamasında gebeliğimin.. Neler yapmam gerekiyor bilmiyorum. bazem gurur duyuyorum kendimle :) Bazen de kızıyorum... Demek istediğim kendinizi iyice tartın. Ben de çok istiyordum hatta istediğimden ve hazır olduğumdan emindim ama olduktan sonra insan olgunlaşıyor daha da ve okadar emiin olamıyor

Çok normal tatlım bu gelgitleri yaşaman içinde, hem gerçekten büyük sorumluluk hem de hormonların değiştikçe duygularında dalgalanmalar olması garip bir şey değil.. Daha öncede hamile arkadaşlarımın benzer süreçlerine çok şahit oldum, bir süre sonra endişeler yerini tatlı heyecanlara bırakıyor inan bana:) Ve Bunları düşünmen konuşman daha iyi hatta, içinde tutacağına eşinle,arkadaşlarınla bizlerle paylaş her zaman.. Zamanla taşlar yerine oturacaktır,hamilelik aynı zamanda kadını da anne olmaya hazırlayan bir süreç.. O yüzden hiç sıkma kendini ve eğer bu duygularla başedemeyecek gibi hissedersen de git elbette psikoloğa, profesyonel destek almak her zaman iyidir.. Ayrıca diğer tüm arkadaşlar gibi ben de senin, dünya tatlısı ve harika bir anne olacağına canı gönülden inanıyorum..
 
selam şubattan umutlu hanımlar...

ben de sizi takip ediyordum uzun süredir, hatta arada bi maydanoz oluyordum sohbetinize..
ancak, dün kırmızıları gördüm yine :((


nasipse mart ayından umutluyum... hatta nisandan muhtemelen... marttan da umudum yok.
 
Çok normal tatlım bu gelgitleri yaşaman içinde, hem gerçekten büyük sorumluluk hem de hormonların değiştikçe duygularında dalgalanmalar olması garip bir şey değil.. Daha öncede hamile arkadaşlarımın benzer süreçlerine çok şahit oldum, bir süre sonra endişeler yerini tatlı heyecanlara bırakıyor inan bana:) Ve Bunları düşünmen konuşman daha iyi hatta, içinde tutacağına eşinle,arkadaşlarınla bizlerle paylaş her zaman.. Zamanla taşlar yerine oturacaktır,hamilelik aynı zamanda kadını da anne olmaya hazırlayan bir süreç.. O yüzden hiç sıkma kendini ve eğer bu duygularla başedemeyecek gibi hissedersen de git elbette psikoloğa, profesyonel destek almak her zaman iyidir.. Ayrıca diğer tüm arkadaşlar gibi ben de senin, dünya tatlısı ve harika bir anne olacağına canı gönülden inanıyorum..

Canım bende Banu nerede, o neden bana yorum yapmıyor diyordum ki gördüm mesajını... İnşallah herşey dediğin gibi olur. Hissediyorum da öyle olacağını içten içe. Çarşamba günü randevum var. İnşallah herşey yolundadır. Şimdi tek düşndüğüm o. Desteğin için teşekkür ederim. Konuştukça rahatladım bende. Şimdi daha iyiyim. Yarın sabah mutlu uyanmak istiyoruuuummmm :)
 
Canım bende Banu nerede, o neden bana yorum yapmıyor diyordum ki gördüm mesajını... İnşallah herşey dediğin gibi olur. Hissediyorum da öyle olacağını içten içe. Çarşamba günü randevum var. İnşallah herşey yolundadır. Şimdi tek düşndüğüm o. Desteğin için teşekkür ederim. Konuştukça rahatladım bende. Şimdi daha iyiyim. Yarın sabah mutlu uyanmak istiyoruuuummmm :)

biraz ferahlat içini arkadaşım. ufak yürüyüşler yap mesela. sevdiklerinle görüş. geçenlerde okudum, antidepresanlar bile geçici çözüm, diyorlar. en iyi ilaç yürüyüş yapmakmış :)
 
Selam kızlar,

size durumumu kısaca özetleyeyim,en sonregl günüm 7 ocak,benim döngüm genelde 32 gün sürüyor.Yani normal şatlarda 8 Şubat gibi regl olmam gerekiyordu fakat hala olmadım.Önce idrar testleri yapım hepsi negatif çıktı(pahalısından ucuzuna).Bu sabahta artık en son umut kan verdim,ve az önce sonucu öğrenmek için aradığımıda oradaki gıcık ses bana " negatif hanfendiii " dedi.Hala adet olacakmışım gibi ağrım var,sinirlerim tepemde,göğüslerim deli gbii şişti..belki aptalca bir soru olacak ama geç döllenme ihtimali var mıdır :(((
 
biraz ferahlat içini arkadaşım. ufak yürüyüşler yap mesela. sevdiklerinle görüş. geçenlerde okudum, antidepresanlar bile geçici çözüm, diyorlar. en iyi ilaç yürüyüş yapmakmış :)

Doğru söylüyorsun arkadaşım.... Yürüyüş de yapıyorum şimdi bugün nekadar çok şey yaptın sen diyeceksiniz ama temizlik yemek yürüyüş... Hepsini yaptım. :D Kısa bir yürüyüş yaptım çünkü hava serin. Ama hava almak iyi geldi. Kendimle, bebeğimle konuşuyorum sürekli... İnşallah herşey güzel olacak... Bir sayfada okudum, çocuklu ve hamile arkadaşlarınızla görüşün diyordu. Ben de öyle yapıyorum :D
 
Selam kızlar,

size durumumu kısaca özetleyeyim,en sonregl günüm 7 ocak,benim döngüm genelde 32 gün sürüyor.Yani normal şatlarda 8 Şubat gibi regl olmam gerekiyordu fakat hala olmadım.Önce idrar testleri yapım hepsi negatif çıktı(pahalısından ucuzuna).Bu sabahta artık en son umut kan verdim,ve az önce sonucu öğrenmek için aradığımıda oradaki gıcık ses bana " negatif hanfendiii " dedi.Hala adet olacakmışım gibi ağrım var,sinirlerim tepemde,göğüslerim deli gbii şişti..belki aptalca bir soru olacak ama geç döllenme ihtimali var mıdır :(((

Canım psikolojik belirtiler de göstermiş olabilirsin. Veya nadir de olsa geç döllenme sonucu kan da da ileriki dönemlerde çıkabiliyor gebelik. Sen şimdi çok fazla hamile miyim değil miyim diye düşünmeden birkaç gün daha bekle. Bakalım neler olacak:) Haırlısı inşallah
 
Canım psikolojik belirtiler de göstermiş olabilirsin. Veya nadir de olsa geç döllenme sonucu kan da da ileriki dönemlerde çıkabiliyor gebelik. Sen şimdi çok fazla hamile miyim değil miyim diye düşünmeden birkaç gün daha bekle. Bakalım neler olacak:) Haırlısı inşallah



Canım teşekkür ederim cevabın için,bu arada seni de tebrik ederim,inşallah sağlıka kucağına alırsın:))
Olabilir belkide pskolojik,ama neredeyse bir haftadır adet olacakmış belitilerini deli gibi yaşadım ve yaşıyorum,ama yok hiç bir şey yok,ne bebek ne de adet.Ama dediğin gibi en iyisi bir kaç gün daha beklemek ve bunun sonunda da doktora görünmek....
 
kızlar 10 aydır bebek istiyorduk sonunda şubat ayı silikte olsa bana pozitifi gösterdi. adetin geciktikten 2 gün sonra yaptıgım testler negatifti. adetim 5 gün geciktikten sonra test yaptım dün akşam silik çıktı. bugün sabah yaptım biraz daha belirgin çıktı. tam vazgeçtim artık doktora gider tedavi olurum, ozamana kadarda 1 2 yıl çalışıp para biriktiririm derken bu ay bir anda pozitifi gördüm darısı inşallah sizlerin başına. inşallah sağlıklıdır. bikaç gün geçsin doktora öyle gidicem. sağlıklı şekilde bebeğimin büyüyüp dünyaya gelmesi için dua edin lütfen.
 
Son düzenleme:
Back