Amin... hepimizi insallah. Cok duygusaliz cok hassasiz cok merhametliyiz ve cok empati yapiyoruz o yuzden hersey bizim derdimiz oluyor ( misal ben dun komsumun bi anda dusup ilk defa epilepsi krizi gecordigini ogrendim iki gundur aklimdan cikaramiyorum onun o an neler yasadigini kizinin annesini o halde gorunce nasil korktuguna kadar dusunup empati yapiyorum ama yasadigim sikinti onlarinkinden daha fazla cunku onlar yasadi ama ben kafamda buyuttum ) aslinda merhamette duygusallikta empatide cok buyuk erdemler herkeste olmaz sukur etmemiz lazim ama biz onu o kadar abartiyoruzki bu erdem olmaktan cikip bizi umutsuzluga surukluyor. Ne o erdemle kendimize ne baskasina hayrimiz dokunuyor. Cunku herseyin fazlasi fazla ve dinimiz uc noktalardan sakinin ortayi bulun diyor. Eskiden cok takardim simdide takiyorum ama o orta yoldan gitmeye calisiyorum cunku dinimiz bunu emrediyor. Cunku Insan merhametiyle bile sinaniyor