Şuan aklımdan annemle ,babamla, eşimle ve arkadaşlarımla olan ilişkilerimden asla tatmin olmadığım için acaba ben bi insanları salsam mı? Sorusu geçiyor.
İhtiyacım olan desteği alabileyim artık Allah'ım, sorunsuz, sıkıntısız, mücadele etmek zorunda kalmadan... İyileşmek istiyorum. Bunun için ne gerekiyorsa olsun artık.
İnsanın özgürce ağlayamadığı ev gerçekten evi midir?
Soru sorulmasın, küçümsenmesin, abartılmasın ne bilim sadece içini döküyor iyi gelir diye bakılsın mesela ama olmaz.
Duygularımı özgürce yaşayacağım bir hayat için neler mümkün?
Genel olarak özgürce ve huzurla "ben" olabileceğim bir hayat için neler mümkün?